Η σημερινή κατάσταση της χώρας θυμίζει σαφέστατα τις ημέρες που κατέρρεε η δικτατορία το 1974, έχοντας πυροδοτήσει την τραγωδία της Κύπρου και αφήνοντας πίσω της ένα χαίνον πολιτικό κενό. Πρώτο ζητούμενο, τότε, η λαϊκή ομοψυχία για την αντιμετώπιση της εθνικής κρίσεως. Επιτεύχθηκε, με το «μονοδρομικό» δίλημμα «Καραμανλής ή τα τανκς», που διακήρυξε ο Μίκης Θεοδωράκης. Πειθαναγκαστικά, έστω, όπως εξακολουθεί να διατείνεται η Αριστερά. Αποτελεσματικά, όμως, αφού με τη .....
...... λαϊκή πλειοψηφία των πρώτων εκλογών αποκαταστάθηκε και εδραιώθηκε η Δημοκρατία, ενώ παράλληλα δρομολογήθηκε η ένταξη της χώρας μας στην Ευρώπη.
Κάθε άλλο παρά υποδεέστερο είναι το σημερινό δίλημμα «εθνική χρεοκοπία ή διεθνής εποπτεία». Γιατί, λοιπόν, η λαϊκή ομοψυχία παρουσιάζεται ελλειμματική ή και αμφιλεγόμενη; Για το σημερινό αδιέξοδο υπάρχουν αναντίρρητα υπεύθυνοι και ένοχοι. Και όχι μόνον πολιτικοί. Οπως υπήρχαν βαρύτατες ευθύνες και για την εγκαθίδρυση της δικτατορίας το 1967. Ομως, το 1974 δεν προτάξαμε τον κολασμό των ενόχων, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την εθνική κρίση. Ούτε θέσαμε ως προϋπόθεση λαϊκής συσπείρωσης την αποκατάσταση των «κεκτημένων» που απωλέσαμε κατά τη διάρκεια της 7ετίας. Συστρατευθήκαμε, άνευ όρων, για την επίτευξη της δημοκρατικής ομαλότητος, παραμερίζοντας πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές. Κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει σήμερα.
Ασφαλώς το έλλειμμα αυτό δεν προκύπτει από «ανωριμότητα» των πολιτών. Οφείλεται αποκλειστικά στη μειονεξία των πολιτικών μας. Αν κανείς καταγράψει λεπτομερώς τις -εν μέσω κρίσεως- διαδοχικές αντιδράσεις (ιδίως των δύο κομμάτων εξουσίας) κατά τους οκτώ τελευταίους μήνες, θα διαπιστώσει μόνον παλινωδίες, σύγχυση και ανευθυνότητα. Το ΠΑΣΟΚ, ακόμη και τρεις μήνες αφ’ ότου ανήλθε στην εξουσία, διακήρυττε υπερηφάνως ότι θα εφαρμόσει απαρεγκλίτως το πλουσιοπάροχο προεκλογικό του πρόγραμμα. Η Ν.Δ., η οποία προκάλεσε τις πρόωρες εκλογές, επισείοντας το φάσμα της οικονομικής χρεοκοπίας, υποστηρίζει και σήμερα τη θεωρία της πασοκικής σταγόνας, που πλημμύρισε το ποτήρι. Από «τα λεφτά υπάρχουν» του κ. Παπανδρέου, περάσαμε στο «εσείς προκαλέσατε την αδυναμία δανεισμού» του κ. Σαμαρά. Και αυτά εν γνώσει των δύο πολιτικών ότι το δημόσιο έλλειμμα θα πλησίαζε το 14%...
Η ανευθυνότητα των δύο ηγεσιών κορυφώθηκε στην προχθεσινή ψήφιση του σχεδίου στήριξης. Η Ν.Δ. το καταψήφισε επί της αρχής, με το επιχείρημα ότι σε περίπτωση αποτυχίας του σχεδίου το κόμμα αυτό θα παραμείνει εναλλακτικός πυλώνας ελπίδας για τον ελληνικό λαό. Δηλαδή δεν συμβάλλει στην επώδυνη επιβολή του σχεδίου, αλλά ποντάρει κομματικά στην αποτυχία του. Το δε ΠΑΣΟΚ απέφυγε την εφαρμογή του άρθρου 28 του Συντάγματος, που προβλέπει υπερψήφιση από 180 βουλευτές και την ενέκρινε με σχετική πλειοψηφία. Και τούτο για να μην «επισημοποιηθεί» πως πρόκειται για εκχώρηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Οταν όμως ο κ. Σαμαράς διαμαρτυρήθηκε στη Βουλή για αναφορές της εισηγητικής εκθέσεως, που μείωναν τη Ν.Δ., ο Κ. Παπανδρέου τον διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνησή του ήταν αμέτοχη, διότι το κείμενο είχε συνταχθεί από την «τρόικα». Οι υπουργοί του απλώς άσκησαν το «κυριαρχικό δικαίωμα» της υπογραφής…
Το συμπέρασμα είναι ότι οι πολιτικές μας ηγεσίες εξακολουθούν να τοποθετούνται έναντι της κρίσεως κυρίως με κομματικά κριτήρια. Επόμενο είναι όχι μόνον να μην εμπνέουν στον λαό ομοψυχία, συστράτευση και αγωνιστικότητα, όπως απαιτούν οι σημερινές συνθήκες, αλλά να επιτείνουν τις φοβίες του για ένα άδηλο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου