Στο βασίλειο του Ψωμιάδη

Το περιστατικό είναι γνωστό, αλλά δεν κρύβει καμία έκπληξη μέσα του. Ο Παναγιώτης Ψωμιάδης θύμωσε με έναν νομαρχιακό σύμβουλο της αντιπολίτευσης που τόλμησε να αμφισβητήσει το ήθος του αντινομάρχη Διονύση Ψωμιάδη, ο οποίος, φυσικά, είναι αδερφός του νομάρχη. Για την τιμή του Διονύση, ο Παναγιώτης άρπαξε τον νομαρχιακό σύμβουλο από τον γιακά, τον ταρακούνησε και, επειδή ο σύμβουλος τυγχάνει καρδιοπαθής, τον έστειλε στην εντατική. Ο αυθάδης σύμβουλος έμαθε ότι στο εξής η σωματική του ακεραιότητα θα συναρτάται από την ηθική ακεραιότητα των αδερφών Ψωμιάδη. Δεν ξέρω αν ο νομάρχης έδωσε εξηγήσεις στην πρωινή εκπομπή που διατηρεί σε δύο-τρία δίκτυα. Πιθανότατα θα πει πως ένα ζήτημα τιμής των εξώθησε σε μία ακραία συμπεριφορά. Αλλωστε όταν θίγεις την οικογενειακή τιμή του νομάρχη, αποδέχεσαι ότι... ξυπνάς μία αρκούδα από νάρκη, αναλαμβάνοντας το σχετικό ρίσκο.

Και όμως, ακόμα και σε αυτό το κωμικοτραγικό επεισόδιο, ο Ψωμιάδης δεν είναι το θέμα μας. Ο Ψωμιάδης ως θέμα έχει εξαντληθεί εδώ και αρκετά επεισόδια αυτής της γραφικής σαπουνόπερας που θέλει το λαϊκό παιδί να πουλάει μαγκιά και συμπάθεια, παίρνοντας τα κλειδιά της νομαρχίας. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο κερδίζοντας επί τριάντα χρόνια την πρώτη θέση στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων. Σωστό. Ο Ψωμιάδης και κάτι θεάματα στο Λονδίνο. Πιθανότατα να συνεχίσει το ρεκόρ του κερδίζοντας και τη διευρυμένη περιφέρεια που θα δημιουργηθεί με τον «Καλλικράτη». Ψηφίζω 25 χρόνια στη Θεσσαλονίκη και ποτέ μου δεν κατάλαβα ποιοι είναι οι ψηφοφόροι του και για ποιο λόγο τον ψηφίζουν. Ασφαλώς αυτό τον χαροποιεί ιδιαίτερα, δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση για τον Ψωμιάδη να γνωρίζει ότι εσύ χτυπάς με δύναμη το κεφάλι σου στον τοίχο προσπαθώντας να καταλάβεις πως εκλέγεται. Παλαιότερα, όταν ήταν βουλευτής στην Α' Θεσσαλονίκης, υποτίθεται ότι τον ψήφιζε η «αγορά». Στη συνέχεια, ως νομάρχη, τον στηρίζει, λένε, η λαϊκή Β' Θεσσαλονίκης. Σωστό. Οταν ο νομάρχης εμφανίζεται στο χωριό σου ντυμένος Ζορό ή κατεβαίνει από το ελικόπτερο ως Αγιος Βασίλης, μπορεί και να τον ψηφίσεις. Ισως να είναι και η πλέον σοφή ψήφος, μία ψήφος βουτηγμένη στον κυνισμό. Οταν δεν έχεις να περιμένεις τίποτα από την πολιτική, επιλέγεις τουλάχιστον αυτόν που σου χαρίζει θέαμα. Και γέλιο. Μόνο που αυτός γελάει περισσότερο. Οχι πίσω, αλλά πάνω στην πλάτη σου.

του Κώστα Γιαννακίδη - protagon