ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν η Ν.Δ. υστερεί 16,5 μονάδες του ΠαΣοΚ, όπως έδειξε την Κυριακή η Ρublic Ιssue. Το πρόβλημα, άλλωστε, δεν βρίσκεται στην ακριβή μέτρηση της υστέρησης: το βέβαιο είναι ότι υστερεί και υστερεί πολύ. Σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για την κυβέρνηση, η ψαλίδα όχι μόνο δεν κλείνει αλλά μάλλον ανοίγει. ΕΙΝΑΙ ΙΣΩΣ νωρίς να φορτωθεί η ευθύνη στον Σαμαρά. Ο νέος αρχηγός της Ν.Δ. πολιτεύεται έως τώρα χωρίς να έχει διαπράξει κάποιο μεγάλο λάθος. Συναινετικός στα οικονομικά, όπου δεν τον παίρνει να το στρίψει και αλλιώς. Συντηρητικός στα κοινωνικά, χωρίς να γίνεται ακραίος. Οι πολίτες στις δημοσκοπήσεις μάλλον τον ....
.... επικροτούν παρά τού ρίχνουν το ανάθεμα.
ΤΙ ΕΧΟΥΝ, λοιπόν, τα έρμα και ψοφούν; ΔΥΟ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ μπορώ να παραθέσω. Η ΠΡΩΤΗ μάς πάει πίσω στις αρχές του 2008. Το ΠαΣοΚ βρισκόταν σε ανάλογη (αν και όχι τόσο κακή...) κατάσταση μετά την αναμέτρηση Παπανδρέου- Βενιζέλου. Δέκα μήνες αργότερα, τα πράγματα είχαν αλλάξει.
ΑΛΛΑΞΑΝ ΟΧΙ μόνο επειδή στραβοπάτησε ο Καραμανλής. Αλλά κι επειδή το ΠαΣοΚ τότε έκανε την ακριβώς αντίθετη επιλογή από αυτήν που κάνει σήμερα ο Σαμαράς. Το εσωκομματικό ρήγμα σταδιακά υποχώρησε με εκατέρωθεν χειρονομίες, βρέθηκε ένα πεδίο συνύπαρξης και η όξυνση της σύγκρουσης με την κυβέρνηση Καραμανλή προσέφερε στο «όλον ΠαΣοΚ» έναν κοινό εχθρό. Η πόλωση φέρνει συσπείρωση.
Η ΔΕΥΤΕΡΗ εξήγηση μάς παραπέμπει στον Οκτώβριο του 2009. Ερώτημα: έχει καταγραφεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού η χρεοκοπία της διακυβέρνησης Καραμανλή τόσο πλήρης και τόσο απόλυτη όσο φάνηκε στις εκλογές; Αν ναι, τότε το πρόβλημα παίρνει μονιμότερα χαρακτηριστικά, ξεπερνάει τις επιλογές της όποιας ηγεσίας και θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να ξαναμπεί η Ν.Δ. στο πολιτικό παιχνίδι.
ΑΝ ΙΣΧΥΕΙ η πρώτη εξήγηση, τότε ο Σαμαράς δεν έχει παρά να αλλάξει τακτική απέναντι στην κυβέρνηση και τους εσωκομματικούς αντιπάλους του. Περιμένοντας το στραβοπάτημα της κυβέρνησης...
ΑΝ ΙΣΧΥΕΙ η δεύτερη, τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά, αφού αντίπαλος του Σαμαρά δεν είναι μόνο η κυβέρνηση ή η Ντόρα αλλά κυρίως το βαθύ τραύμα που έχει προκαλέσει η διακυβέρνηση της Ν.Δ. στην ελληνική κοινωνία.
Ο, ΤΙ ΚΙ αν ισχύει, όμως, ο Σαμαράς χρειάζεται χρόνο. Με την ελπίδα ότι η ιστορία τελικώς θα επαναληφθεί και ότι το ΠαΣοΚ θα τον φροντίσει, όπως φρόντισε για το ΠαΣοΚ ο Καραμανλής. ΕΩΣ ΤΩΡΑ δεν βλέπω την κυβέρνηση διατεθειμένη να ανταποδώσει την φιλοφρόνηση. Και ευτυχώς, προσθέτω. Διότι, ως γνωστόν, η Ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα, και μια φάρσα είναι το τελευταίο που μας χρειάζεται σήμερα.
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα, και μια φάρσα είναι το τελευταίο που μας χρειάζεται σήμερα
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου