Οσο και αν διατυμπάνιζε προεκλογικά ο κ. Γ. Παπανδρέου, ότι διαθέτει αξιόπιστο σχέδιο και πρόγραμμα για την έξοδο της χώρας από την κρίση, τελικά, αποδείχθηκε ότι δεν είχε κανένα σχέδιο και κανένα πρόγραμμα. Και, φυσικά, ως προς αυτό, δεν πρωτοτύπησε:Καμιά κυβέρνηση, από τη Μεταπολίτευση και ύστερα, δεν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας με έτοιμο στα ντοσιέ της ένα αξιόπιστο κυβερνητικό πρόγραμμα. Αντιθέτως, όλες, έχασαν το πρώτο κρίσιμο εξάμηνο (ή και δωδεκάμηνο) της θητείας τους, σχεδιάζοντας και αυτοσχεδιάζοντας, εκ των ενόντων και μαθαίνοντας κούρεμα στου κασίδη το κεφάλι…
Εν πάση περιπτώσει, ο κ. Γ. Παπανδρέου παρέλαβε από τον κ. Κ. Καραμανλή ένα χρέος κοντά στα 280 δισ. ευρώ και ένα έλλειμμα μεταξύ 6% και 8%, το οποίο, τελικά, αποδείχτηκε ότι ήταν 12,7%. Παρέλαβε, επίσης, μια σειρά από έκτακτα μέτρα που είχε πάρει η προηγούμενη κυβέρνηση, τα οποία αν είχαν ....
.... λειτουργήσει μέχρι τις 31.12.2009, σίγουρα το έλλειμμα θα διαμορφωνόταν σε μικρότερα επίπεδα.
Μέσα στον Οκτώβριο του 2009, μάλιστα, η νέα κυβέρνηση γνώριζε επακριβώς την κατάσταση της οικονομίας. Και μπορούσε με μια σειρά από άμεσες αποφάσεις ν’ αρχίσει την ανάταξή της.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι μέχρι και το Δεκέμβριο του 2009 -με γνωστό πλέον το πραγματικό έλλειμμα- τα επιτόκια δανεισμού μας παρέμειναν σταθερά, οι αγορές δεν κερδοσκοπούσαν εις βάρος μας και οι Βρυξέλλες το μόνο που έκαναν ήταν να μας μέμφονται καθημερινά επειδή τους δώσαμε αναληθή στοιχεία για την οικονομία.
Πώς φτάσαμε, όμως, στο σημερινό κατάντημα, να έχουμε γίνει το πτυελοδοχειό της Ευρώπης και σύμπαντος του Δυτικού κόσμου; Να προπηλακιζόμαστε και να διασυρόμαστε από κυβερνήσεις και από τραπεζίτες και από τεχνοκράτες και από ΜΜΕ – διασυρμός και προπηλακισμός που εξαργυρώνεται πανάκριβα από τους προπηλακιστές μας;
Ολοι το ξέρουμε:
Η απογραφή που δεν θα γινόταν, αλλά που ονομάστηκε καταγραφή (και έγινε) – στα χνάρια του κ. Αλογοσκούφη!
Ο αυτοσχεδιασμός μας στις Βρυξέλλες. Τα κατεπείγοντα μέτρα που συνεχώς αναβάλλονταν. Οι παλινωδίες και στα πρωτεύοντα και στα δευτερεύοντα. Οι δύο γραμμές στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Η αναγνώριση μεν, ότι έχουν καταρρεύσει οι ελεγκτικοί και εισπρακτικοί μηχανισμοί του κράτους, αλλά και η μηδενική προσπάθεια για την επαναλειτουργία τους. Οι ατέρμονες διαβουλεύσεις, εις βάρος των αποφάσεων. Η μη άμεση αξιοποίηση της πολιτικής συναίνεσης. Η μη ανάληψη δραστικών πρωτοβουλιών με αποτέλεσμα να σύρεται η κυβέρνηση πίσω από τα γεγονότα…
Το ξαναλέμε: Το ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου δεν είχε σχέδιο είναι το λιγότερο κακό. Το περισσότερο κακό είναι ότι δεν πήρε άμεσα μέτρα, μόλις διαπίστωσε την έκταση και το βάθος του προβλήματος. Το περισσότερο κακό είναι ότι δεν πραγματοποίησε δυο ή τρεις κινήσεις με σαφή μηνύματα προς όλους.
Τώρα, για να έχει το ίδιο ή και μικρότερο αποτέλεσμα, θα χρειαστεί να πάρει διπλάσια και σκληρότερα μέτρα. Διότι, οι στυγνοί πλουτοκράτες της Ευρώπης, βοήθεια, χωρίς θηλιά στο λαιμό του ελληνικού λαού, δεν πρόκειται να δώσουν!
/ Χρήστος Θεοχαράτος / Αδέσμευτος Τύπος /
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου