Ο ξενόφερτος αυτός άγιος μας ήρθε στα τέλη της δεκαετίας του 70.
Μέχρι τότε δεν υπήρχε στη χώρα μας η ανάγκη δημιουργίας μιας μέρας αφιερωμένης στον έρωτα.
Και γιατί να υπήρχε άλλωστε;
Ζούμε ίσως στην πιό ερωτική περιοχή του πλανήτη, με έναν
ήλιο ζωοδότη 350 μέρες να φωτίζει τις ψυχές μας. Τι την χρειαζόμασταν αυτή τη μέρα;
Η κάθε μας μέρα ήταν και μια γιορτή του παντοδύναμου "θεού", αγαπούσαμε και μας αγαπούσαν, χωρίς να χρειάζεται να μας υπενθυμίζει κάποιος πως πρέπει να το κάνουμε!
Αγγίζαμε, φιλούσαμε, προσφέραμε, επικοινωνούσαμε.
Ίσως στην πορεία του χρόνου, βάλαμε στην άκρη αυτή την αμεσότητα της αγάπης, και χρειάστηκε να ...
.... ρυθμίσουμε το "ξυπνητήρι" μας στις 14 Φλεβάρη, για να μας ξυπνά από το λήθαργο της αποξένωσης μας.
Ίσως πάλι να ήταν μια καλή ευκαιρία, να κινηθεί μια μέρα το εμπόριο του έρωτα.
Όπως και νά'χει, αυτή η μέρα δε μου λέει τίποτα!
Θα αγαπώ και θα ερωτεύομαι με την καρδιά και όχι με τις επιταγές του μαρκετινγκ!
Και έτσι για την ιστορία, δυό λόγια για το ποιός ήταν ο εν λόγω άγιος:
"Ιταλός Καθολικός παπάς, που μαζί με τον Αγιο Μάριο, πάντρευαν ζευγάρια χριστιανών την εποχή που ο Κλαύδιος το είχε απαγορεύσει γιατί δεν έβρισκε άνδρες για τις εκστρατείες του και πίστευε ότι ο λόγος ήταν πώς οι άνδρες δεν ήθελαν να αφήσουν τις οικογένειές τους και τις αγαπημένες τους. Οι δύο Ιερείς βασανίστηκαν μέχρι θανάτου και από τότε οι καθολικοί αλλά και όλος ο κόσμος γιορτάζουν τον Αγιο Βαλεντίνο... Αυτή είναι η όλη ιστορία."
/ Πηγή: Agnostos.gr /
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου