Και ποιος θ’ ασχοληθεί με το… θυμιατό, Σεβασμιότατε…;

Αστράφτει και βροντά από άμβωνος κάθε Κυριακή ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος! Έχει μετατρέψει το κήρυγμα του θείου λόγου σε… «μπρίφινγκ» κυβερνητικού εκπροσώπου! Τη μια καταπιάνεται με το «σκοπιανό», την άλλη με τους μετανάστες και την ιθαγένεια… Φυσικό ήταν να υπάρξει κόντρα με τους πολιτικούς, και ειδικά με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα που έχουν πάρει «εργολαβία» την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των διαφόρων «μειονοτήτων»…

Δυστυχώς, για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται η αρχή, ότι τα άκρα αλληλοτροφοδοτούνται. Φωνάζει ο ένας, απαντά ο άλλος, ανταπαντά ο πρώτος… Και θύμα όλης αυτής της υστερίας ο λαουτζίκος που δεν ξέρει πια ποιον ν’ ακούσει και τι να πιστέψει.

Κάποιοι Ιεράρχες δεν έχουν καταλάβει, ότι κάθε προσωπικότητα είναι μοναδική και ανεπανάληπτη. Ο Χριστόδουλος ήταν αυτός που ήταν. Αγαπήθηκε από πολλούς, δέχθηκε σκληρή κριτική από άλλους, ήταν όμως αληθινός, ευθύς και αυθόρμητος στην εκδήλωση των πιστευμάτων του. Ετούτοι εδώ οι «ιμιτασιόν» το κάνουν άγαρμπα και δίνουν αφορμές για αρνητικές παρενέργειες σε βάρος της Εκκλησίας και του ρόλου της. Ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος, ο Πειραιώς Σεραφείμ και ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος σχηματοποιούν μια πολύ «κιτς» εικόνα που απάδει στην Ορθοδοξία και την ιστορία της. Εν πάση περιπτώσει, ο Παπαφλέσσας μπορεί να ήταν...
ήρωας εκ των ιστορικών συγκυριών στις οποίες έζησε, δεν ήταν όμως και άγιος! Δεν αποτελεί το ιδανικό πρότυπο για τους κληρικούς σε κάθε εποχή! Επιπρόσθετα, δεν συντρέχουν σήμερα ούτε οι λόγοι ούτε οι συνθήκες για να… ζωθούν τ’ άρματά τους οι «ακραίοι» αυτοί Ιεράρχες και ν’ αρχίσουν να… πυροβολούν δεξιά κι αριστερά! Κατά Σκοπιανών, κατά μεταναστών και άλλων… «εχθρών» της πατρίδος…

Οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν έχουν δώσει τέτοια παραδείγματα. Κηρύγματα μισαλλοδοξίας και φανατισμού απάδουν στην Εκκλησία του «πράου και ταπεινού τη καρδία» Ιησού. Ξεχνούν οι εν λόγω Ιεράρχες, ότι ο ίδιος ο Χριστός ήταν ο πρώτος πρόσφυγας και μετανάστης, όταν υποχρεώθηκε να καταφύγει στην Αίγυπτο κυνηγημένος από τη μανία του Ηρώδη… Ο μακαριστός Χριστόδουλος είχε για το λόγο αυτό ορίσει την 26η Δεκεμβρίου ως ημέρα για τους πρόσφυγες… Ας παραδειγματισθούν οι λίγοι αυτοί κληρικοί που αντιδρούν σήμερα με φοβικά και κλειστοφοβικά σύνδρομα από τον Χριστόδουλο. Όχι να τον μιμούνται κακέκτυπα, στερούμενοι όμως της αγάπης για τον άνθρωπο που διέπνεε εκείνον. Αυτό είναι εμφανές στις «πολεμικές» τους τοποθετήσεις. Και εκθέτει την Εκκλησία κατά τρόπο ανάρμοστο. Η Ιερά Σύνοδος θα πρέπει να λάβει τα μέτρα της. Να καταγγείλει τους φανατικούς και να διαχωρίσει ρητώς τη θέση της. Ο σεμνός και ταπεινός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για μια σωστή και ορθόδοξη μαρτυρία της Εκκλησίας στο σύγχρονο κόσμο, χωρίς απρεπείς διαπλοκές με ζητήματα που δεν αφορούν στον πνευματικό της ρόλο και την αποστολή, που είναι η σωτηρία των ανθρώπων. Ειλικρινά, δεν κατανοούμε σε τι εμποδίζεται αυτή η αποστολή από τους μετανάστες και την ενδεχόμενη πολιτογράφησή τους… Ίσα ίσα που ανοίγεται για την Εκκλησία πεδίον δόξης λαμπρόν για μια ιεραποστολή μέσα στην ίδια την έδρα της!

Φοβάται όποιος έχει χάσει τον εσωτερικό πνευματικό του πλούτο. Για έναν Ιεράρχη αυτό είναι απαράδεκτο. Θυμίζει τη ζοφερή εικόνα των Φαρισαίων που επέκριναν τον Χριστό, επειδή συναναστρεφόταν αμαρτωλούς…

Κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί, ότι η Εκκλησία του Χριστού είναι υπερεθνική και οικουμενική. Το Βυζάντιο ήταν η κατεξοχήν πολυεθνική αυτοκρατορία. Με δυνατότητες και ευκαιρίες για όλες τις επιμέρους εθνότητες που περιλάμβανε η Ρωμαίϊκη επικράτεια. Είχαμε αυτοκρατορικές δυναστείες Ιλλυριών (Αλβανών, με τα σημερινά δεδομένα), Αρμενίων, Ελλήνων. Όλους αυτούς ένωνε η κοινή ορθόδοξη πίστη. Και αυτός είναι ο ρόλος της Εκκλησίας: να ενώνει και όχι να γκετοποιεί και να διασπείρει διχόνοια και μίσος. Αυτό κάνουν οι περισσότεροι Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπάρχουν όμως και τα λιγοστά παραδείγματα προς αποφυγή… Αυτοί που εγκλωβίζονται μέσα στη μικρονοϊκή αντίληψη περί πίστεως και περί Ελλάδος και σμικρύνουν απαράδεκτα και τα δύο. Η Ελλάδα ακτινοβόλησε σε όλη την Οικουμένη. Στοιχεία του ελληνικού πνεύματος και πολιτισμού υπάρχουν πλέον σε όλην την ανθρωπότητα και αποτελούν κοινό κτήμα όλων των λαών της γης. Προς τι αυτό το «ιδιοκτησιακό» άγχος με κάτι που από τη φύση του είναι ευρύ και χωράει τους πάντες;

Αυτός ο νοσηρός εθνικισμός απειλεί την Ελλάδα, συκοφαντεί και διασύρει τον Ελληνισμό. Όσοι τον υπηρετούν, είτε πολιτικοί είτε κληρικοί είτε λαϊκοί, δεν έχουν καμία πραγματική σχέση ούτε με την Ελλάδα των αιώνων ούτε με την Ορθοδοξία.