Ο Μίλτος Παπαρόπουλος ετοιμαζόταν να πιει την πρώτη γουλιά από τον espresso του όταν μπήκε φουριόζος ο Μιχάλης στο γραφείο του. “Θείε αποφάσισα να κατέβω για πρόεδρος στη νεολαία του κόμματος”. Ο Μίλτος Παπαρόπουλος, που ενδιάμεσα του είχε χυθεί ο καφές και είχε καεί, τον κοίταξε με απορία και θυμό.
“Μιχάλη αγόρι μου, από πού και ως πού να γίνεις πρόεδρος στη νεολαία; Εσύ έχεις να πατήσεις εκεί δύο χρόνια. Καλά καλά δεν είσαι ούτε μέλος. Άστα αυτά και φώναξε την Αννούλα να μου φέρει ένα καινούριο καφέ και κάτι να καθαρίσουμε εδώ που έγινα χάλια με την τρομάρα που πήρα όπως μπήκες μέσα.”
Ο Μιχάλης, φώναξε την Άννα. Αυτή μπήκε μέσα φορώντας ένα κολλητό μαύρο παντελόνι που διέγραφε εντυπωσιακά τους γλουτούς της και μία ....
..... εφαρμοστή μπλούζα που τόνιζε τα νεανικά της στήθη. Ο Μίλτος Παπαρόπουλος βλέποντας την Αννούλα μαλάκωσε και έκανε νόημα στο Μιχάλη να ξαναμπεί στο γραφείο και να καθίσει.
“Πως σου ήρθε ρε να γίνεις πρόεδρος; Δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά. Μπορεί στα γκομπιούντερς να είσαι αστέρι αλλά στην πολιτική εγώ είμαι ο ειδικός. Για να γίνεις πρόεδρος πρέπει να προσπαθήσεις. Να καταρτίσεις θέσεις, προτάσεις, να μιλήσεις με κόσμο να κάνεις επαφές και δικτύωση. Τι απλά και μόνο επειδή δούλεψες ένα φεγγάρι στο γραφείο του προέδρου και τώρα δουλεύεις εδώ θα γίνεις πρόεδρος; Καλά δεν τα λέω ρε Αννούλα;”, η Αννούλα σάστισε, έγνεψε καταφατικά και αποχώρησε πριν χρειαστεί να απαντήσει και σε άλλες ερωτήσεις.
Ο Μιχάλης τότε πήρε το λόγο. “Θείε έχεις δίκιο και δεν αμφισβητώ τις γνώσεις σου. Όμως να βλέπω όλους αυτούς που κατεβαίνουν που έχουν φτιάξει group στο facebook και είναι χειρότερα από το δικό σου. Άσε που φτιάξανε από ένα blog και νομίζουν πως γίνανε έτσι παιδιά των Social Media. Εγώ που όλη μέρα με αυτά ασχολούμαι θα κάνω μία σειρά από δράσεις και θα μαζέψω κόσμο. Θα βγει το όνομα μου μπροστά και θα με ψηφίσουν. Άσε και το άλλο. Μπορείς να πεις εσύ καμιά κουβέντα στο πρόεδρο και να μου δώσει και χρίσμα.”
Ο Μίλτος Παπαρόπουλος τον κοίταξε στραβά; “Καλά ρε Μιχάλη τι νομίζεις πως θα ανοίξεις ένα group στο facebook σαν αυτά του Φούξια Σαύρα, θα βάλεις μέσα και 2000 φίλους και αυτοί θα έρθουν και να σε ψηφίσουν κιόλας; Αν δεν βρέξεις κώλο ψάρι δεν πιάνεις λέγανε οι παλιοί. Εσύ στο φοιτητικό δεν πάτησες και εμφανίστηκες πρώτη φορά πριν δυο χρόνια επειδή σε έστειλα εγώ μπας και μάθεις τίποτα. Τώρα θέλεις να γίνεις και πρόεδρος;”
Ο Μιχάλης τον διέκοψε “Μα Θείε θα τα κάνω αυτά. Γιατί νομίζεις οι άλλοι υποψήφιοι είναι τίποτα 5-10 χρόνια στην οργάνωση; Όσο είμαι και εγώ είναι. Άσε που εγώ έχω και εσένα να με συμβουλεύεις. Και άμα γίνω πρόεδρος σκέψου και πόσο θα ενισχύσεις την θέση σου στο κόμμα και τη σχέση σου με τον πρόεδρο…”
Ο Μίλτος Παπαρόπουλος είχε αρχίσει να το πιστεύει και ο ίδιος.” Μιχάλη αν το κάνουμε αυτό πρέπει να γυρίσεις πόρτα πόρτα, όλες τις τοπικές και να μιλήσεις. Θα μιλήσω και με το πρόεδρο για το χρίσμα αλλά δεν φτάνει από μόνο του. Άντε σου έδωσε χρίσμα θα σε ψηφίσουν κιόλας για το χρίσμα; ή θα σε ψηφίσουν μέσα από το γκομπιούντερ;” Ο Μιχάλης πετάχτηκε “Θείε τα πάντα θα κάνω. Ότι χρειαστεί”
Ο Μιλτός Παπαρόπουλος φώναξε την Αννούλα και την Κούλα. “Κορίτσια ξεκινάμε ένα δύσκολο αγώνα. Θα κατεβάσουμε τον Μιχάλη για πρόεδρο στη νεολαία του κόμματος. Πρέπει να οργανωθούμε. Κούλα θα βάλεις τα κορίτσια να πάρουν τηλέφωνα όλους τους ψηφοφόρους μου να στηρίξουν τον Μιχάλη. Να στείλουμε και επιστολή. Αννούλα κλείσε μου ραντεβού με τον πρόεδρο για να του πω να δώσει χρίσμα. Μετά πάρε μου τηλέφωνο αυτούς του αχρείους τον Παπαντρεόπουλο και τον Φούξια Σαύρα να στηρίξουν τον Μιχάλη μας από αυτά τα blogs. Εσύ Μιχάλη κοίτα να κάνεις τα δικά σου με τα γκομπιούντερς μπας και βρούμε και από εκεί καμιά ψήφο. Άντε άντε σιδεροκέφαλος…”
Την επομένη στο Facebook είχε δημιουργηθεί μία σελίδα “Μιχάλης Παπαρόπουλος, ο επόμενος πρόεδρος της νεολαίας…”
Υ.Γ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική. Η παρούσα ιστορία είναι αποκύημα της φαντασίας του συγγραφέα.
/ stakon.wordpress /
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου