Ο Μίλτος Παπαρόπουλος καθόταν συνοφρυωμένος πάνω από την εφημερίδα του όταν χτύπησε η πόρτα και μπήκε μέσα η Αννούλα. Μόλις την αντίκρισε φωτίστηκε το πρόσωπο του. “Κύριε Μϊλτο σας έφερα τον καφέ σας. Επίσης να σας ενημερώσω πως ήρθε το ραντεβού σας των 10:00. Ο κ. Παπαντρεόπουλος”. Ο Μίλτος Παπαρόπουλος την ευχαρίστησε για τον καφέ και της είπε να πει στον κ. Παπαντρεόπουλο να περάσει.Ο Παπαντρεόπουλος πέρασε μέσα και χαιρέτησε ένθερμα τον Μίλτο Παπαρόπουλο. Το γεγονός πως είχαν συναντηθεί μία φορά ξανά στην ζωή τους δεν εμπόδιζε τον Παπαντρεόπουλο να συμπεριφέρεται θαρρείς και ήταν φίλοι από χρόνια. Αφού αντάλλαξαν τις τυπικές κουβέντες ο Μίλτος Παπαρόπουλος αποφάσισε να περάσει στο ψητό. “Κοίτα να δεις, έχω δει αυτό το .....
..... δισέλιδο που μου έδωσες την προηγούμενη φορά. Να σου πω την αλήθεια λίγο πρόχειρο μου φάνηκε. Το έδειξα και σε 2-3 ανθρώπους ακόμα δικούς μου και τους φαίνεται λίγο υπερβολικό το ποσό.”
Ο Παπαντρεόπουλος τον διέκοψε. ” Κοίτα να δεις Μίλτο αυτό που κρατάς στα χέρια σου είναι Business Plan, δεν είναι απλά ένα πρόχειρο δισέλιδο όπως λες.” Ο Παπαρόπουλος τον κοίταξε περίεργα. Εντάξει δεν ήξερε από γκομπιούντερς και τέτοια αλλά 2-3 business plans είχε δει στη ζωή του. Κανένα από αυτά δεν ήταν 2 σελίδες με αόριστα νούμερα.
Ο Παπαντρεόπουλος συνέχισε ακάθεκτος. “Αυτά τα 2-3 άτομα που το είδαν, ποιοι είναι; Εγώ το έδωσα σε εσένα εμπιστευτικά. Αυτό που κρατάς είναι εμπιστευτικό έγγραφο.” Ο Μίλτος Παπαρόπουλος δεν άντεξε και σε εκείνο το σημείο παρενέβη, “Τι εμπιστευτικά έγγραφα; Εσύ θα αξιολογήσεις ποια έγγραφα έχω εγώ στο γραφείο μου είναι εμπιστευτικά και ποια όχι; Δεν κατάλαβα δηλαδή; Επειδή γράφεις σε ένα blog και ισχυρίζεσαι πως μπορείς παρέα με άλλα 4-5 να διαμορφώσεις γνώμη θα μου πεις και πως να κάνω τη δουλειά μου; Αν είναι να σου δίνω εσένα 50.000 το μήνα δεν πρέπει να ξέρω τι πληρώνω αναλυτικά;”
Εκεί ο Παπαντρεόπουλος τα έχασε. Αλλιώς τα περίμενε. Πίστευε πως τα δημοσιεύματα που έβγαλε θα τον είχαν ταρακουνήσει. “Μίλτο μην ταράζεσαι μπορεί να είπαμε και μια κουβέντα παραπάνω. Προφανώς και εσύ ξέρεις καλύτερα, όμως και εγώ δεν είμαι κανένας τυχαίος, έχω οικονομική εκπομπή στο κανάλι BCS, είμαι έγκριτος δημοσιογράφος.” O Μίλτος Παπαρόπουλος τον διέκοψε. ” Τι δημοσιογράφος ρε συ; Blogger δεν μου είπες πως είσαι;”.
“Μίλτο μα καλά είναι δυνατόν να μην με ξέρεις από την τηλεόραση; Εγώ εκτός από blogger είμαι και δημοσιογράφος, έχω εβδομαδιαία εκπομπή στο BCS…” Ο Μίλτος Παπαρόπουλος τον διέκοψε. ” Τι είναι αυτό BCS που πρέπει να το ξέρω κιόλας. Εγώ μόνο ΕΡΤ, MEGA, ANT1, ALTER, STAR και ΣΚΑΪ βλέπω. Και μπάλα στη NOVA. Αυτό το δικό σου δεν το έχω ξανακούσει ποτέ. Τέλος πάντων για να τελειώνουμε αυτά που ζητάς είναι παράλογα. Μπορεί να μην έχω σχέση με τα γκομπιουντερς αλλά με 50.000 το μήνα μπορούμε να έχουμε διαφημιστική καμπάνια σε 2-3 εφημερίδες. Άσε που έχει έρθει εδώ ένας άλλος και μας πρότεινε να το κάνει ουσιαστικά χωρίς λεφτά.”
Ο Παπαντρεόπουλος ένιωσε να χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του. “Αυτή η καριόλα η Φούξια Σαύρα στα είπε αυτά; Πως μπορεί να χειραγωγεί blogs με διαφημίσεις από τον ΟΠΑΠ; Αυτός δεν ξέρει τι του γίνεται. Στην Alexa το δικό μου blog είναι πιο ψηλά από το δικό του. Έλα τώρα με το λαμόγιο…” Ο Μίλτος Παπαρόπουλος τον διέκοψε. “Κοίταξε να δεις έτσι δουλειά δεν πρόκειται να γίνει. Σκέψου αυτά που σου είπα και θα ξαναμιλήσουμε.”
Η πρώτη ενέργεια που κάνει όποιος έχει κάτι να κρύψει είναι να απαξιώσει αυτούς που μπορεί να τον εκθέσουν. Έτσι μειώνεται η αξιοπιστία τους…
Ο Παπαντρεόπουλος σηκώθηκε να φύγει. Καθώς περνούσε την πόρτα γύρισε και είπε με νόημα στον Μίλτο Παπαρόπουλο, “Κοίταξε να δεις η συμπεριφορά σου σημαίνει πόλεμο. Εγώ έχω πρόσβαση στο Πρόεδρο. Ο Πρόεδρος μας στηρίζει εμάς τους bloggers και έχω μάθει και για εσένα τι κουμάσι είσαι. Χρόνια ολόκληρα θησαυρίζεις στην πλάτη του κόμματος.”
Την επομένη το blog www.atlantida.gr έγραφε πύρινο άρθρο για αυτούς που χρησιμοποιούν τα απόρρητα έγγραφα του κόμματος για να εκβιάζουν αθώους και ανεξάρτητους bloggers. Φρόντιζε δε να αναφέρει “Διάφορα λαμόγια και σαλτιμπάγκοι της πολιτικής που χρόνια ολόκληρα θησαυρίζουν στη πλάτη του κόμματος με τις εμπορικές τους δραστηριότητες χρησιμοποιούν απόρρητα έγγραφα για ίδιον όφελος”.
Υ.Γ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική. Η παρούσα ιστορία είναι αποκύημα της φαντασίας του συγγραφέα.
/ stakon.wordpress /
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου