Τι ακριβώς περίμεναν εκεί στη Ρηγίλλης;

Προέχει η κομματική ανασύνταξη της Ν.Δ.

Όπως γράφουν οι εφημερίδες, απογοήτευση προκάλεσε στη Ν. Δ. μια τελευταία δημοσκόπηση, που καταγράφει σταθερή τη διαφορά των 10 μονάδων υπεροχής του ΠΑΣΟΚ, καθώς και το σημαντικό ηγετικό προβάδισμα του κ. Γ. Παπανδρέου έναντι του κ. Αντ. Σαμαρά. Δηλαδή τι περίμεναν στη Ρηγίλλης; Μέσα σε ένα τρίμηνο να έχει ανατραπεί το πολιτικό σκηνικό; Η πλειοψηφία να έχει μετανοήσει πικρά για την επιλογή της στις 4 Οκτωβρίου; Οι ψηφοφόροι να έχουν υποστεί στερητικό σύνδρομο διότι έχασαν από τους θώκους της εξουσίας τον κ. Παυλόπουλο, τον κ. Σουφλιά, τον κ. Σιούφα, τον κ. Στυλιανίδη κ. λπ.; Οτι κυριεύτηκαν από αβάσταχτη νοσταλγία για τη διακυβέρνηση Καραμανλή; Τα ερωτήματα δεν είναι ρητορικά. Επισημαίνουν μια νοοτροπία, η οποία αν επικρατήσει στη Ρηγίλλης μπορεί η διαφορά της Ν.Δ. από το ΠΑΣΟΚ να φθάσει και τις… 20 μονάδες. Διότι και στην πολιτική η ...
απώλεια ψυχραιμίας οδηγεί σε σπασμωδικές ή και απονενοημένες ενέργειες.
Πιθανότατα ο κ. Σαμαράς άρχισε ήδη να δέχεται πιέσεις για οξύτερη αντιπολίτευση. Ισως σ’ αυτό να οφείλεται και η αμετροεπής δήλωσή του περί ακυβερνησίας. Οι πιέσεις αυτές προέρχονται σαφώς είτε από στελέχη πού δεν μπορούν να συμβιβαστούν με την απώλεια της εξουσίας είτε υποδηλώνουν προσωπικές στρατηγικές, με πρώτη ένσταση την «αντιπολιτευτική αναποτελεσματικότητα» του αρχηγού της Ν.Δ. Ομως, τα εθισμένα στην εξουσία στελέχη συμβαίνει να φέρουν και τη μεγαλύτερη ευθύνη για την εκλογική συντριβή του κόμματός τους. Είτε λόγω ανικανότητας στα αξιώματα που υπηρέτησαν είτε εξαιτίας φαύλης και ανάρμοστης συμπεριφοράς. Συνεπώς τα στελέχη αυτά έχουν υποστεί ανεπανόρθωτη φθορά. Ακόμη και όταν εμφανίζονται στα ΜΜΕ για να υπερασπίσουν το «έργο» τους ή για να αντιπολιτευθούν την κυβέρνηση προκαλούν υπέρμετρη ζημία στο κόμμα τους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ένα από τα βασικότερα πλεονεκτήματα της σημερινής κυβερνήσεως θεωρείται το γεγονός ότι ο κ. Παπανδρέου απέφυγε να υπουργοποιήσει σημαίνοντα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία έφεραν, δικαίως ή αδίκως, το «στίγμα» διαβολής και εκλογικής ήττας του κόμματός τους.
Από την άλλη πλευρά, οι τυχόν εσωκομματικοί αμφισβητίες του κ. Σαμαρά οφείλουν να γνωρίζουν ότι και μόνον η υποψία πως ο προ τριμήνου εκλεγείς αρχηγός υφίσταται υπονόμευση, θα προκαλέσει την οργισμένη αντίδραση της συρρικνωμένης, αλλά και υπέρ ποτέ άλλοτε συμπαγούς εκλογικής βάσεως της Ν.Δ. Συνεπώς ο κ. Σαμαράς δεν έχει λόγους να επιζητεί εξισορροπήσεις ή να καταφεύγει σε εσωκομματικούς συμβιβασμούς. Διότι εκτός των άλλων μια τέτοια τακτική θα μπορούσε να ερμηνευθεί και ως αρχηγική ανεπάρκεια, σε μια περίοδο που όχι μόνον οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. αλλά και ευρύτερα το εκλογικό σώμα προσβλέπει σε ισχυρούς πολιτικούς ηγέτες. Κατά τρόπο παράδοξο, αλλά όχι ανεξήγητο, η αυξημένη αρχηγική ισχύς του νέου αρχηγού της Ν.Δ. πηγάζει από την εκλογική συντριβή που υπέστη το κόμμα του. Ωστόσο, ακόμη και οι πλέον φανατικοί οπαδοί της Ν.Δ., μετά την τραυματική εμπειρία που υπέστησαν, δεν προτάσσουν την ταχεία επάνοδο του κόμματός τους στην εξουσία. Εκείνο που απαιτούν άμεσα είναι μια ανανεωμένη σε πρόσωπα, ήθος και πολιτική συμπεριφορά Ν.Δ. Με το δεδομένο αυτό η αυξημένη σήμερα ισχύς του κ. Σαμαρά δεν είναι απεριόριστη χρονικώς ούτε αλώβητη στη φθορά. Εξαρτάται από το πότε και το πώς θα την αξιοποιήσει…
Toυ Σταμου Zουλα / stamoszoulas@gmail. com
kathimerini.gr | Προέχει η κομματική ανασύνταξη της Ν.Δ.