Ο μεγαλύτερος θεσμός στην Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία μας είναι αναμφίβολα ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ύψιστος και σεβαστός για όλους τους πολίτες, όχι όμως και για όλους τους πολιτικούς… Για τους περισσότερους πολιτικούς έχει ευτελισθεί σε ένα καιροσκοπικό εργαλείο μικροπολιτικής στρατηγικής, άλλοτε για την εξασφάλιση «ισορροπιών» και άλλοτε για τον «εκβιασμό» των αντιπάλων τους. Όπως συνέβη κατά τον τελευταίο χρόνο από το Γιώργο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ που οδήγησαν εν μέσω κρίσης τη χώρα στη μέγγενη των πρόωρων εκλογών, προεξοφλώντας την άρνησή τους να ψηφίσουν για Πρόεδρο Δημοκρατίας το Μάρτιο του 2010.Όμως το κακό αυτό δεν έχει ορατό τέλος, όσο η διαδικασία για την εκλογή του Αρχηγού του Ελληνικού Κράτους θα βρίσκεται στα χέρια των παρασκηνιακών και συνωμοτικών «διαβουλεύσεων» ανάμεσα στους ισχυρούς του δημόσιου βίου. Η μόνη δημοκρατική και επιβεβλημένη λύση είναι η προσφυγή στην ανόθευτη λαϊκή κυριαρχία, από την οποία απορρέουν, κατά το Σύνταγμα, όλες οι εξουσίες. Και ανόθευτη λαϊκή κυριαρχία σημαίνει άμεση και καθολική ψηφοφορία, όπως συμβαίνει για την ανάδειξη των Αντιπροσώπων του Λαού στη Βουλή των Ελλήνων. Καμία άλλη μεθόδευση δεν πρόκειται ποτέ να νομιμοποιηθεί στην καθ’ ολοκληρίαν συνείδηση των πολιτών. Πάντοτε θα υπάρχουν υποψίες και καχυποψίες για τα άδηλα και κρύφια «παιχνίδια» που παίζονται ερήμην του Λαού, αλλά… «στο όνομά του»…
Η πρόταση για εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το Λαό αποτελεί άλλη μια πρωτοπόρα και ρηξικέλευθη συνεισφορά στον ελληνικό δημόσιο βίο του πρώην Πρωθυπουργού και Επίτιμου Προέδρου της ΝΔ κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και έχει διατυπωθεί απερίφραστα και αταλάντευτα ήδη από τη δεκαετία του 1980. Όταν ο ίδιος απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο να είναι «δοτός» υποψήφιος σε μια τέτοια αμφιβόλου δημοκρατικής νομιμοποίησης διαδικασία. Όλοι θυμόμαστε τις τραγελαφικές παρενέργειες αυτού του νοσηρού συστήματος εκλογής του Προέδρου, όταν πολιτικοί απολύτως αποτυχημένοι και αποδοκιμασμένοι από την αυθεντική Λαϊκή Κυριαρχία στις Εκλογές έτυχαν "ειδικής μεταχείρισης" και "διορίστηκαν" στην ύψιστη αυτή πολιτειακή θέση…
Αυτό το θέατρο πολιτικού παραλογισμού και φτηνού τυχοδιωκτισμού πρέπει να λάβει τέλος εδώ και τώρα! Και είναι τουλάχιστον υποκρισία οι σημερινές κομματικές ηγεσίες των δύο μεγαλύτερων παρατάξεων εξουσίας -που έκαμαν σημαία την εκλογή τους «από τη βάση»- να αρνούνται στον Κυρίαρχο Ελληνικό Λαό το δικαίωμα να εκλέγει ο ίδιος και χωρίς ιδιοτελείς «διαμεσολαβητές» τον κορυφαίο πολιτειακό παράγοντα της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Οι παραπάνω σκέψεις είναι κατεξοχήν επίκαιρες, δεδομένης της επικείμενης Προεδρικής Εκλογής, κατά την οποία δεν είναι καθόλου αυτονόητη μια δεύτερη θητεία για το σημερινό Πρόεδρο Κάρολο Παπούλια… Τόσο το προχωρημένο της ηλικίας του -είναι ήδη 80 ετών- όσο και το επισφαλές της δυνατότητας εξάντλησης μιας ακόμη 5ετούς θητείας υψηλών καθηκόντων, καθιστούν πολύ πιθανή την αναζήτηση εναλλακτικής λύσης το προσεχές διάστημα… Αυτό σημαίνει, ότι νέα «παιχνίδια» και ευτελείς σκοπιμότητες θα τεθούν και πάλι υπεράνω του κύρους και της αποστολής του Θεσμού αυτού, καθιστώντας για άλλη μια φορά τον πολιτικό κόσμο της χώρας ύποπτο, αν όχι ένοχο, στα μάτια των Ελλήνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου