Ακινησία

του Γιώργου Λακόπουλου

Η κυβέρνηση χρειάστηκε τρεις ημέρες για να καταλάβει ότι σε Σύνοδο Κορυφής δεν μπορεί να στείλει υπουργό στη θέση του Πρωθυπουργού. 

Τα κόμματα που τη συγκροτούν κατάλαβαν, επίσης αργά, ότι τα κοινοτικά όργανα δεν συζητούν με… 

διακομματικές επιτροπές και άρα δεν έχει νόημα η μετάβαση των πολιτικών αρχηγών στη μεθαυριανή Σύνοδο. Δεν μένει παρά να καταλάβουν, τα κόμματα και η κυβέρνηση, τι ακριβώς περιμένουν οι εταίροι από την Ελλάδα.

Θα βοηθούσε βεβαίως εάν προηγουμένως καταλάβαιναν τι δεν περιμένουν. Π.χ., σκορδοκαΐλα τους αν η Ελλάδα σχηματίσει «ισχυρή διαπραγματευτική ομάδα», που λέει και ξαναλέει ο Βενιζέλος. Δεν συζητούν με ομάδες, συζητούν με κυβερνήσεις. Αν η ελληνική κυβέρνηση θέλει να συγκροτήσει μια ομάδα που θα τη συμβουλεύει κατά τη συμμετοχή της στις κοινοτικές διαδικασίες, γούστο της και καπέλο της. Αλλά ότι θα στείλει η Ελλάδα εκστρατευτικό σώμα διαπραγματευτών στις Βρυξέλλες και θα κάθονται οι Κοινοτικοί να παζαρεύουν μαζί τους το Μνημόνιο, ούτε για πλάκα.

Αλλα περιμένουν οι Κοινοτικοί από τη νέα ελληνική κυβέρνηση. Π.χ., θα το εκτιμούσαν ιδιαιτέρως αν είχε ανακοινώσει ήδη τη διαδικασία απαλλαγής του κράτους από τον ΟΣΕ ή την ιδιωτικοποίηση του Λιμένος Θεσσαλονίκης. Θα έστρωναν χαλί στην ελληνική αντιπροσωπεία αν πήγαινε να τους ανακοινώσει ότι τελειώνει το καλαμπούρι να πληρώνει ο φορολογούμενος έναν φόρο – τον ΦΠΑ – αλλά το κράτος να μην τον εισπράττει και να πηγαίνει σε καμιά δεκαριά χρόνια σε αυτόν που τον παρακρατεί και να του προτείνει: «Δώσε κάτι να το κλείσουμε».

Μπορεί να κυμάτιζαν μεσίστιες οι σημαίες στο Μπερλεμόντ αν μάθαιναν ότι η διατύπωση «τέλος στα κλειστά επαγγέλματα» έχει και στην Ελλάδα το ίδιο περιεχόμενο που έχει σε όλη την Ευρώπη. Και ο Ολι Ρεν θα έβγαινε με μαγιό στην Γκραν Πλας αν τον διαβεβαίωνε κάποιος ότι για να εξυπηρετηθεί ένας πληθυσμός ένδεκα εκατομμυρίων δεν είναι ανάγκη να μισθοδοτούνται ένα εκατομμύριο άνθρωποι.

Αυτά περιμένουν στις Βρυξέλλες. Αν τα έβλεπαν θα συζητούσαν και για κάποια μερεμέτια στο Μνημόνιο ή κάποιες χρονικές διευκολύνσεις, για να εξελιχθεί ομαλότερα η δημοσιονομική εξυγίανση – την οποία δεν διαπραγματεύονται. Αλλά ατυχώς και αυτή η κυβέρνηση κάνει αυτό που θα έλεγε ο αμερικανός πολιτικός Γούντροου Ουίλσον: «Κάθεται και το σκέφτεται – κυρίως όμως κάθεται».

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ