του Νίκου Ι .Σιγάλα
Όταν τον Δεκέμβριο του 2009 εξελέγη πρόεδρος της Ν.Δ ο Αντώνης Σαμαράς, ένιωσα μια μεγάλη απογοήτευση.
Παρόλα αυτά θεώρησα ότι πρέπει να σεβαστώ το αποτέλεσμα, να παραμείνω στη Ν.Δ. και να ....
στηρίξω το νέο ξεκίνημα.
Δύο χρόνια μετά επιβεβαιώθηκαν τα χειρότερα σενάρια.
Ο Αντώνης Σαμαράς, περιστοιχισμένος από μια μικρή ομάδα φανατικών της ΠΟΛΑΝ, άλλαξε τη φυσιογνωμία του κόμματος: εγκατέλειψε την καραμανλική παράδοση της μετριοπάθειας και του μεσαίου χώρου, περιθωριοποίησε τις φιλελεύθερες φωνές ως μιάσματα και υιοθέτησε έναν «αριστεροδεξιό» λαϊκισμό που υπονόμευσε την αξιοπιστία του κόμματος και οδήγησε σε αλλεπάλληλες παλινωδίες και στρατηγικά λάθη.
Παράλληλα, το περιβάλλον του προέδρου, με ρεβανσιστική διάθεση, εμπάθεια και αλαζονεία κυνήγησε κι έδιωξε εκατοντάδες στελέχη, για να γίνει το κόμμα «σαμαρικό». Η πολιτική αυτή οδήγησε στην...
πολυδιάσπαση της κεντροδεξιάς με τη δημιουργία δύο νέων κομμάτων.
Υπήρξαν δε τόσο φανατικοί και άφρονες, που ακόμα και μέσα στην προεκλογική περίοδο έκαναν διχαστικές επιλογές. Ορισμένα παραδείγματα είναι η υποψηφιότητα Συμπιλίδη, η σύνθεση πολλών ψηφοδελτίων, οι δηλώσεις μετανοίας που ζητήθηκαν από βουλευτές κ.α.
Νομοτελειακά, λοιπόν, η Ν.Δ. υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα της ιστορίας της. Μόνο η ηγεσία της δεν την έβλεπε και ονειρευόταν αυτοδυναμία.
Τώρα το δράμα του κόμματος συνεχίζεται.
Ούτε ο Σαμαράς ούτε κανένας από τους συνεργάτες του βρήκαν το θάρρος να αναλάβουν την ευθύνη της ήττας και να υποβάλουν την παραίτησή τους. Διαχειρίζονται αμήχανοι και τρομαγμένοι το εκλογικό αποτέλεσμα και επιχειρούν να κρυφτούν πίσω από τις διερευνητικές εντολές και το ενδεχόμενο επανάληψης των εκλογών για να αποφύγουν τη λογοδοσία.
Και επειδή ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά «ανακάλυψαν» τη συγκρότηση «μετώπου» της κεντροδεξιάς.
Όμως ακούγεται σαν ανέκδοτο. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι, αυτοί που συνειδητά προκάλεσαν την πολυδιάσπαση της κεντροδεξιάς, τώρα άλλαξαν, μετάνιωσαν και διδάχτηκαν από τα λάθη τους.
Με ποια αξιοπιστία, αλήθεια, ο κύριος Σαμαράς θα ενώσει την κεντροδεξιά; Με ποιες προϋποθέσεις και εγγυήσεις;
Ίσως τις επόμενες μέρες υπάρξουν κάποιες απαντήσεις και ξεκαθαρίσουν οι προθέσεις.
Ωστόσο, το παρελθόν δεν μας κάνει αισιόδοξους για το μέλλον. Ασφαλώς, ο τόπος έχει ανάγκη όσο ποτέ μια ενωμένη, σοβαρή και αξιόπιστη κεντροδεξιά, αλλά αυτής δεν μπορεί να ηγείται ο Αντώνης Σαμαράς.
Πρέπει να αλλάξουμε ηγεσία και σελίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου