Ξυπνήστε! Ήρθε η ώρα να σοβαρευτούμε.

Του Τάσου Ανθουλιά

Καλά παίξαμε ως τώρα σαν τα μικρά παιδιά που ανακάλυψαν ένα νέο παιχνίδι. 

Χαρήκαμε που σηκωθήκαμε επιτέλους από τον ...

καναπέ μας, ιδρώσαμε, φωνάξαμε, γελάσαμε, τσακωθήκαμε, κάναμε τους σπουδαίους σηκώνοντας τη μύτη μας, ευχαριστηθήκαμε κι εμείς σαν τα παιδιά. Βρήκαμε και ένα ευχάριστο εργαλείο: το Facebook. Αρχίσαμε να γράφουμε ό,τι μας κατέβαινε, να κάνουμε like, να σχολιάζουμε και να κοινοποιούμε. Να στέλνουμε εφαρμογές με λουλούδια και με παιχνίδια. Να περνάμε ευχάριστα την ώρα μας, ανταλλάσσοντας φωτογραφίες, τραγούδια και ανέκδοτα και να κρύβουμε τη μοναξιά μας το βράδυ.

Το παιχνίδι, όμως, τέλειωσε. Ήρθε η ώρα των εκλογών κι εκεί τα πράγματα είναι σοβαρά, δεν αντιμετωπίζονται με σχόλια στο Facebook και με έξυπνες ατάκες.

Για όσους το έχουν ξεχάσει, θυμίζω πως οι εκλογές γίνονται για να... ψηφίσουμε τα κόμματα και τους βουλευτές που θα μπουν στη Βουλή και θα επηρεάσουν το μέλλον της χώρας. 

Δεν γίνονται για να πάει μετά ένας υποψήφιος να θαυμάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη, καμαρώνοντας σαν γύφτικο σκεπάρνι γιατί πήρε 237 σταυρούς (ψήφους), ενώ ο αντίπαλός του πήρε μόνο 234. 

Τέτοιους "πολιτευτές" (τι γελοία λέξη) είχαμε πολλούς στον τόπο μας μέχρι τώρα - δεν χρειαζόμαστε κι άλλους (κι ας μας λένε πως είναι διαφορετικοί - όλοι το ίδιο υποστηρίζουν). Ούτε γίνονται για να υποστηρίζει μετά ένα κόμμα πως εκείνο έλεγε τα σωστά, αλλά δυστυχώς, ο κόσμος φταίει που δεν το ψήφισε - πολλά κόμματα (κομματάκια) είπαν αυτό στο παρελθόν - και τι πρόσφεραν στον τόπο;

Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να σοβαρευτούμε. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να ενωθούμε για να μπορούμε μετά να πούμε στους ψηφοφόρους πως αξίζει τον κόπο να μας ψηφίσουν και δεν θα πάει η ψήφος τους χαμένη - χωρίς σκοπό. Δεν παίζουμε ούτε τις κουμπάρες, ούτε την πινακωτή. Δεν μπορούμε να παριστάνουμε τους σοβαρούς πολιτικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς αναλυτές και να μην καταλαβαίνουμε τον ρόλο μας μέσα στην κοινωνία.

Άντε, λοιπόν, ξυπνήστε. Δεν βλέπετε την αντίδραση των συντεχνιών που σηκώνουν κεφάλι και τα κάνουν πλακάκια με τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο; Δεν βλέπετε τι γίνεται με τον Μπαμπινιώτη και τους πρυτάνεις; Δεν βλέπετε τι γίνεται με τον Βορίδη και τα ταξί; Τίποτα πια δεν καταλαβαίνετε; Θα καθίσετε στη γωνία (σαν ζητιάνοι) και θα καταγγέλνετε; Τι θα κερδίσει ο τόπος από σας; Αυτό είναι το μοναδικό ερώτημα που πρέπει να σας απασχολεί.

Άντε, λοιπόν, ξυπνήστε. Βρείτε έναν τρόπο να ενωθείτε όσοι θέλετε κάτι, επιτέλους, να αλλάξει θετικά σ' αυτόν τον τόπο. Διαφορετικά θα είστε, μετά τις εκλογές, ο περίγελος του κόσμου - οι κοινωνικά απροσάρμοστοι. Ας ενδιαφερθείτε, τουλάχιστον, για την υστεροφημία σας: να μη σας κατηγορεί ο κόσμος για πολιτικό και προσωπικό εγωισμό που σας έχει στραβώσει...