Από τα καλύτερα που άκουσα στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ ήταν ένα μικρό απόσπασμα της ομιλίας του Πέτρου Ευθυμίου: «Λύση δεν είναι να μην πεθαίνεις αλλά να ...
έχεις προοπτική» είπε , αλλά δεν είμαι πολύ σίγουρος αν ο Γιώργος Παπανδρέου αντιλήφθηκε τι ακριβώς εννοούσε ο βουλευτής του.
Για να το κάνω λίγο πιο λιανά, ένας ασθενής που βρίσκεται σε κώμα μπορεί να παραμένει ζωντανός αλλά ουσιαστικά δεν ζει. Και η κατάσταση στην οποία οδηγήθηκε η χώρα κυρίως με δική του ευθύνη τα τελευταία δύο χρόνια ήταν το απόλυτο κώμα.
Βεβαίως , ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να μας πείσει ότι όλο αυτό που ζούμε στη μεταμνημονιακή εποχή δεν είναι όσα βιώνουν στην γκρίζα καθημερινότητα τους οι Έλληνες, αλλά κάτι διαφορετικό. Κι ότι κάποια μεγαλοσυμφέροντα- τα οποία θυμήθηκε εσχάτως που είναι στα κάτω του- διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα για να τον χτυπήσουν.
Νομίζει επίσης ο κ. Παπανδρέου ότι επαναλαμβάνοντας καμιά δεκαριά φορές την φράση «κάναμε λάθη άλλα κάναμε μια αρχή» έπεισε όσους τον άκουγαν πώς έκανε την απαραίτητη αυτοκριτική. Δικαίωμα του να το νομίζει, δικαίωμα μας να μην τον χειροκροτούμε όπως έκαναν πολλοί από τους βουλευτές του.
Είναι προφανές ότι ο κ. Παπανδρέου ζει σε έναν δικό του κόσμο. Δεν είναι ο πρώτος. Έχει συμβεί και στο παρελθόν με πολλούς ηγέτες απομονωμένους από την κοινωνία που δεν μπορούν να αντιληφθούν τι συμβαίνει έξω στον κανονικό κόσμο. Θα χει πολύ χρόνο το επόμενο διάστημα που θα εγκαταλείψει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να το αντιληφθεί. Ελπίζω δηλαδή..
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου