Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Οι μπολσεβίκοι έξω από τα θερινά ανάκτορα

του Δημήτρη Θωμά
Η άδικη αξιοποίηση των χρημάτων της εξωτερικής βοήθειας και το “ελληνόμετρο” που πολλές φορές χρησιμοποιήθηκε ως κριτήριο επιλογής για θέσεις και προνόμια, απέφερε τα ...



αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα.
Η Ελλάδα διανύει ίσως τις κρισιμότερες ώρες των τελευταίων 50 χρόνων. Η διεθνής χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση ξεσκέπασε τις αδυναμίες του ελληνικού κράτους, που επί δεκαετίες διαβρώθηκε από το λαϊκισμό και τον κομματισμό, και είναι σήμερα ένα σαθρό διεφθαρμένο οικοδόμημα, που δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε στις απαιτήσεις της νέας εποχής και της επιστημονικής γνώσης, ούτε να καλύψει τις βασικές ανάγκες και απαιτήσεις των πολιτών.

Η μεταπολεμική Δεξιά, για λόγους που έχουν να κάνουν περισσότερο με τον Ψυχρό Πόλεμο, τη σοβιετική απειλή και τους δορυφόρους της στην Ελλάδα, υπέπεσε σε σοβαρά πολιτικά και ηθικά λάθη που αποξένωσαν μερίδα του πληθυσμού από δικαιώματα και ευκαιρίες και δεν διεύρυνε όσο θα έπρεπε τη διαδικασία “αστικής ενσωμάτωσης” που θα είχε βοηθήσει την Ελλάδα να αποφύγει πολλά από τα δεινά που τη βρήκαν τις τελευταίες δεκαετίες. 
Η άδικη αξιοποίηση των χρημάτων της εξωτερικής βοήθειας και το “ελληνόμετρο” που πολλές φορές χρησιμοποιήθηκε ως κριτήριο επιλογής για θέσεις και προνόμια, απέφερε τα αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα.

Επιπλέον, όταν οι πολιτικές εξελίξεις επέτρεψαν στην κεντροαριστερά να έλθει στα πράγματα, ο ψηφοθηρικός λαϊκισμός, ο κομματισμός και τα απωθημένα δεκαετιών διέλυσαν το κράτος, που από εργαλείο οικοδόμησης μιας ισχυρής και ευημερούσας χώρας και οικονομίας μετατράπηκε σε μέσο εκπλήρωσης των επιθυμιών ανθρώπων που αδικήθηκαν ή πίστευαν ότι αδικήθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά και σε μηχανισμό πραγματοποίησης άνομων σχεδίων οπορτουνιστών που εκμεταλλεύθηκαν πρόσωπα και καταστάσεις. 
Αυτό που συνέβη συχνά ήταν ότι οι πραγματικοί και αγνοί “αγωνιστές” έμειναν στο περιθώριο ή περιορίστηκαν σε ηθικές ανταμοιβές, ενώ άλλοι “εξυπνότεροι” ήταν αυτοί που καρπώθηκαν τα οφέλη της εξουσίας και μετατράπηκαν σε “καθεστωτική αριστερά”, που αφού δεν κατάφερε να ανατρέψει τον καπιταλισμό, προσπάθησε να ωφεληθεί όσο το δυνατόν περισσότερο.

Το παράδοξο σήμερα είναι ότι αυτοί που διαμαρτύρονται περισσότερο είναι αυτοί που τις τελευταίες δεκαετίες εξαργύρωσαν την “αριστεροσύνη” τους με τον καλύτερο και αποδοτικότερο τρόπο, ενώ εκείνοι που πάντα εργάζονταν σκληρά, παρακολουθούν την κατάσταση με ψυχραιμία και σωφροσύνη. 
Το σίγουρο είναι, ότι αν η Ελλάδα χρεωκοπήσει η κατάσταση δεν θα είναι καλύτερη από σήμερα. Οι δήθεν “μπολσεβίκοι” που θορυβούν τώρα έξω από τα θερινά ανάκτορα, δεν έχουν ιδέα το πως μπορεί να οικοδομηθεί μια ισχυρή παραγωγική οικονομία, που θα αμείβει δίκαια όσους προσφέρουν σε αυτή, κάτι που το έχει αντιληφθεί ακόμη και ο Ραούλ Κάστρο, κάτι που δεν λένε να καταλάβουν οι παλαιοημερολογίτες του Περισσού και της Κουμουνδούρου. 


Γι αυτό θα ήταν καλύτερα για τον Αλέξη και την Αλέκα να εκδράμουν σε Αβάνα και Πιονγιάνγκ, να δουν τα επιτεύγματα δυστυχίας των λατρευτών τους καθεστώτων και να επιστρέψουν μετά για να μας διασώσουν, από τους ίδιους.
http://www.skai.gr/news/opinions/

Δεν υπάρχουν σχόλια :