Από παιδί και από ξένο μαθαίνεις την αλήθεια. Αυτή τη φορά είναι ο Γκι Φέρχοφσταντ, επικεφαλής των ευρωπαίων Φιλελευθέρων. Είπε ότι τα σκληρά εισπρακτικά μέτρα ...
επιβλήθηκαν επειδή η Ελλάδα απέρριψε τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις. Σε απλή μετάφραση; Πρώτα η κυβέρνηση Παπανδρέου – δηλαδή το ΠΑΣΟΚ – και στη συνέχεια η κυβέρνηση Παπαδήμου – δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ μαζί –, αντί να αλλάξουν το πελατειακό σύστημα, προτίμησαν να περικοπούν μισθοί και συντάξεις, διαφωνώντας μόνο στη μεθοδολογία.
Γιατί να πιστέψουμε έναν ξένο και μάλιστα Βέλγο; Απλούστατα γιατί τον επαληθεύει η πραγματικότητα. Εδώ και δύο χρόνια δεν έγινε καμία αποκρατικοποίηση, δεν μειώθηκαν το κράτος και το προσωπικό του, δεν περιορίστηκε η φοροδιαφυγή, δεν έγιναν διαρθρωτικές αλλαγές. Οι όποιες επιδόσεις στη μείωση του ετήσιου ελλείμματος προέκυψαν από περικοπές μισθών και συντάξεων και άγρια φορολογία.
Από αυτή την άποψη εξηγείται εύκολα το θλιβερό θέαμα που μας προσέφερε αυτές τις ημέρες το πολιτικό σύστημα. Η απογοήτευση προέρχεται κατά κύριο λόγο από τα δυο μεγάλα κόμματα, που κυβέρνησαν και εξ αντικειμένου ευθύνονται. Από τα πρόσωπα – βουλευτές, νυν και πρώην υπουργούς – των οποίων οι υπογραφές υπάρχουν στις αποφάσεις εδραίωσης του πελατειακού κράτους. Αυτό το πολιτικό προσωπικό ακόμη και την ύστατη ώρα αποδείχθηκε κατώτερο.
Το ίδιο και οι αρχηγοί τους. Ενώ η χώρα βρίσκεται ήδη στον γκρεμό, καβγάδιζαν μεταξύ τους. Στις συσκέψεις υπό τον Πρωθυπουργό αλλά και δημοσίως. Στη Βουλή και στα μέσα ενημέρωσης. Σαν τους συγγενείς του νεκρού πάνω από το φέρετρο. Ο πρώην πρωθυπουργός – ολίγων ημερών αρχηγός του κόμματός του ακόμη – συνέχισε την ακροβασία αυτοεπιβεβαίωσης και δικαίωσης των λαθών του, δημιουργώντας στο κόμμα του περισσότερα προβλήματα από όσα επιχειρούσε να λύσει, υποτίθεται. Και ο αυτοπροβαλλόμενος ως επόμενος πρωθυπουργός έκανε επίδειξη πολιτικού τσαμπουκά, υποσχόμενος να επιβάλει εκλογές.
Γύρω τους πρόσωπα ώς σήμερα είτε βουβά, είτε συνωστιζόμενα στο πρυτανείο της εξουσίας. Αλλοι δεν ψήφισαν μια δανειακή σύμβαση στην οποία οι ίδιοι μάς οδήγησαν με την προγενέστερη ψήφο τους. Και άλλοι την απέρριψαν «λεβέντικα», χωρίς να καταλαβαίνουν τις συνέπειες. Αυτές τις ημέρες ήταν τραγικό αυτό το θέαμα πολιτικών οι οποίοι το μόνο που έβρισκαν να πουν στους πολίτες ήταν η φράση του Σαρτρ: «Κόλαση είναι οι άλλοι».
του Γιώργου Λακόπουλου // στα ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου