Έχουμε στο μυαλό μας τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, σαν το απόλυτο εργαλείο του πολιτικού συστήματος. Και ίσως όχι άδικα, αφού περπάτησαν τα τελευταία 30 χρόνια παρέα με κατασκευαστικά συμφέροντα και ...
καθοδήγησαν τις πολιτικές επιλογές προς όφελος της οικονομικής ολιγαρχίας.
Όχι ότι αυτό είναι απαραίτητα κακό, αλλά η Ελληνική οικονομική ολιγαρχία στην πλειοψηφία της δεν έχει Εθνική συνείδηση και έτσι η προσέγγιση αυτή καθίσταται εξαιρετικά προβληματική.
Αν μάλιστα συνδυάσουμε και την διαφθορά που αναπτύχθηκε σε Κυβερνητικό επίπεδο αλλά και στην Δημόσια Διοίκηση, τότε το τοπίο είναι απλά εφιαλτικό.
Αλλά ακόμα και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που οι ιδιοκτησίες τους δεν συνδέονται άμεσα με οικονομικά συμφέροντα συμμετείχαν σε ένα ιδιότυπο «νταβατζηλίκι», αφού οι βασικοί ρεπόρτερ τους, σε πολλές περιπτώσεις διατηρούσαν παράλληλες δραστηριότητες, κυρίως κρατικοδίαιτες, και στην ουσία είτε εκβίαζαν το πολιτικό προσωπικό είτε αντάλλασαν χάρες διαμορφώνοντας ακόμα και ηγετικά προφίλ σε ανίκανες και επικίνδυνες πολιτικές καρικατούρες.
Σήμερα με το διαδίκτυο να καταλαμβάνει σημαντικό μέρος της πληροφόρησης του Δυτικού κόσμου, οι προοπτικές εκδημοκρατισμού της διαχείρισης των πληροφοριών, θα έπρεπε να είναι καλύτερες.
Και πάλι όμως φαίνεται να υπάρχει ένα έλλειμμα στόχευσης από πλευράς των δημοσιογράφων, αφού ο «Λαϊκισμός» και ένα είδος «πολιτικού οπορτουνισμού», κυριαρχεί σε όλα σχεδόν τα μέσα, ηλεκτρονικά, έντυπα ή διαδικτυακά.
Όλοι μας θα θέλαμε ίσως να ήμασταν κάπου αλλού, και ενδεχομένως κάτι άλλο από αυτό που είμαστε σήμερα, η εσωτερική μας όμως ανασφάλεια δεν μας δίνει το δικαίωμα να ισοπεδώνουμε τα πάντα, να εκμηδενίζουμε την όποια προοπτική και να ταυτίζουμε το Δημόσιο Συμφέρον με τον εύκολο δρόμο.
Στηλιτεύω κάθε κακή συμπεριφορά του ανίκανου πολιτικού κόσμου, όμως κάποιοι τον πρόβαλλαν, τον έκαναν είδωλο προς μίμηση, τον έβαλαν στο απυρόβλητο, προφανώς με ανταλλάγματα.
Σήμερα ήρθε επιτέλους η ώρα της Ανατροπής.
Ανατροπής του πολιτικού κατεστημένου, ανατροπής των σχέσεων παραγωγής, ανατροπής της αντίληψης περί ήσσονος προσπάθειας, και γιατί όχι, ανατροπής της ισχύουσας δημοσιογραφικής λογικής.
Την αλήθεια στον κόσμο, εντός ενός πλαισίου εφικτής κοινωνικής ανάταξης και δράσης, και όχι «λαϊκούρες» για αμόρφωτους και απαίδευτους πολίτες, που εξυπηρετούν βραχυπρόθεσμα την εικόνα και το προφίλ ασήμαντων πολιτικών προσωπικοτήτων είτε αδρά αμειβόμενων δημοσιογράφων.
Προσωπικά εκπροσωπώ την συγκρουσιακή πλευρά της πολιτικής, και με τους ισχύοντες όρους πολιτικής ανάλυσης ίσως σήμερα να τοποθετούμαι στους ηττημένους.
Όμως όπως στην πολιτική, οι ηττημένοι του σήμερα θα είναι οι νικητές του αύριο, έτσι και στην δημοσιογραφία οι εκτός συστήματος συγκρουσιακοί, αληθινοί και έντιμοι διαχειριστές της πληροφορίας, θα διαμορφώσουν το μέτρο της αποδοχής, τα όρια της κανονικότητας, από τα οποία ότι περισσεύει στο μέλλον, θα κόβεται…
Μελέτης Τζαφέρης, Πολιτικό Συμβούλιο, Δημοκρατική Συμμαχία.
www.tzaferis.eu
parapolitika.gr
1 σχόλιο :
Συμφωνώ με το κύριο Τζαφέρη. Οι δημοσιογράφοι έχουν τεράστια ευθύνη για την σημερινή καταντια της χώράς μαζι με τα συμφέροντα που υπηρετούσαν, ομως θέλουν να βγάζουν συνέχεια την ουρά τους απέξω και να ριχνουν τις ευθύνες μονο στους πολιτικούς ή στη διακαιοσύνη. Ξεχνάν οτι και αυτοι αποτέλουν την 4η εξουσία.
Δημοσίευση σχολίου