Δεν χάνουν ευκαιρία οι συμφοιτητές, να μας υπενθυμίζουν διαρκώς, ότι είναι ίδιας σχολής, κοπής και ραφής. Είναι φανερή από την πρώτη στιγμή η αλληλοϋποστήριξη που παρέχεται από τον ένα στον άλλο. Πιάστον ένα δηλαδή και χτύπα τον άλλο. Θεωρούν ότι η εξουσία είναι ένα τόπι που ...
μπορούν να εκτονώσουν τα απωθημένα τους, να παίζουν μαζί της για να περνά η ώρα και να σκοτώνουν την καταθλιπτική ανία τους.
Στα μάτια των ξένων ο Παπανδρέου εμφανίζεται σαν ένα παιδάκι που δεν καταλαβαίνει τι του λένε (θέλει βοήθεια το παιδί) και ο Αντωνάκης σαν ένα κακομαθημένο που δεν «μιλάει με τον εχθρό» (τον πρωθυπουργό των Σκοπίων), δεν «αλλάζει πουκάμισα» και φυσικά «δεν υπογράφει» ποτέ του! Σα να μην ξέρει να γράφει (θέλει επίσης βοήθεια)!
Μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά δηλαδή, μαύρη σαν καλιακούδα. Με αυτούς που μπλέξαμε, θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα. Δεν θα ξέρουμε από πού να φύγουμε και το δράμα είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα ολοκληρωθεί με μια μεγάλη τραγωδία!
Από την στιγμή που ολόκληρο το οικοδόμημα της εξουσίας (και η δικαιοσύνη μέσα … -Πολυχρόνη-) συνεχίζει να πορεύεται και να νέμεται τις αρμοδιότητες βάσει του δικομματικού συστήματος και του προσωπικού συμφέροντος, το μέλλον μας είναι θαμπό και χωρίς φως στην άκρη του τούνελ! Η Παναγιά μαζί μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου