Μια παραφιλολογία περί εθνικής κυριαρχίας διαπερνά την Ελλάδα.
Επειδή χρωστάμε και δεν το παραδεχόμαστε.
Όταν όμως δεχόμασταν την ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική), πού ήταν όλοι αυτοί οι εθνικόφρονες;
Όταν η Ευρώπη καθόριζε τα προϊόντα που θα φυτεύουμε και πόση ακριβώς ποσότητα μπορούν να απορροφήσουν, πού ήταν τα πατριωτάκια;
Τότε δεν είχαμε καθεστώς μειωμένης κυριαρχίας;
Όλες οι κοινοτικές οδηγίες δεν είχαν χαρακτήρα νόμου; Δεν έπρεπε να υπακούσουμε; Όλοι οι εταίροι υπάκουαν!
Η ίδια η επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν ήταν
μια μορφή συμβίωσης με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης;
Κάθε μορφή συμβίωσης απαιτεί κανόνες και υποχωρήσεων και παραχωρήσεων. Ακόμα και ο γάμος, η απλούστερη μορφή συμβίωσης απαιτεί παραχωρήσεις.
Θα μου πείτε ότι στις ΗΠΑ η κοινή κυβέρνηση προήλθε μετά από Εμφύλιο, εδώ γιατί πρέπει με το ζόρι να κάνουμε ό,τι μας λένε οι Βρυξέλλες, όπου και εμείς βέβαια συμμετέχουμε;
Επειδή προσπαθούμε να κάνουμε το αμερικάνικο πείραμα χωρίς πολέμους!
Και η Ελλάδα με τον πατριωτικό τσαμπουκά της διαλύει την Ευρώπη....
Τελικά μόνο λόγω των κοινοτικών κονδυλίων αποδεχόμασταν παραχωρήσεις στην εθνική κυριαρχία και τώρα που σταματάνε τα κονδύλια θέλουμε να την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια.... (;)
Αποδεικνύουμε δηλαδή για άλλη μια φορά ότι την φέραμε στους Κουτόφραγκους!
Εάν πληρωνόμαστε καλά δεχόμαστε δουλείες και αν δεν μας πληρώνετε κάνουμε αντίσταση στους «κατακτητές».
Δείχνουμε για άλλη μια φορά στον πλανήτη την σκοτεινή πλευρά της ελληνικής φυλής.
Δείχνουμε ότι πρέπει να φοβούνται τους Δαναούς ακόμα και όταν... μας φέρνουν δώρα.
Οι Έλληνες αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι όχι μόνο δαγκώνουν, αλλά και τιμωρούν, το χέρι που τους βοηθά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου