Όταν βρέθηκα στο τιμόνι του Δήμου του Πειραιά ολοκλήρωσα μια σειρά από έργα ανάπλασης της πόλης δίχως να χρεωθεί ο Δήμος ούτε μία, τότε, δραχμή. Οι προσπάθειές μας κινήθηκαν πάνω στη βάση ιδιωτικών χορηγιών με μοναδικό αντάλλαγμα την διαφημιστική προβολή του φορέα που διέθετε τους πόρους. Θυμίζω πως και όσα έργα έκανε ο ίδιος ο Δήμος τα έκανε με συνεργεία αυτεπιστασίας. Δίχως δηλ εργολαβίες και αναθέσεις σε παράγοντες εκτός Δήμου.
Το αποτέλεσμα ήταν να πετύχουμε με ελάχιστο κόστος σημαντικές τότε .............
............. διακρίσεις (λ.χ. δεύτερη καθαρότερη πόλη της Ευρώπης και καλύτερη Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση σύμφωνα με το CNN). To κυριότερο όμως ήταν πως παρέδωσα ένα Δήμο δίχως αυξημένα δημοτικά τέλη και με πλεόνασμα στον προυπολογισμό του. Σε αιτήματα μάλιστα κατοίκων για πρόσθετα δημοτικά έργα πρότεινα την περιφερειακή η τοπική επιβάρυνση ώστε εκείνοι που απολαμβάνουν το αποτέλεσμα του έργου να είναι και εκείνοι που θα φέρουν και το σχετικό οικονομικό βάρος. Δυστυχώς η σχετική μου πρόταση δεν μπόρεσε να εφαρμοσθεί διότι η τότε κυβέρνηση δεν δέχθηκε να προωθήσει την απαραίτητη σχετική νομοθετική ρύθμιση.Θυμήθηκα τις σχετικές με το τότε δραστηριότητες παρακολουθώντας τις τοποθετήσεις σημερινών υποψηφίων για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Και την σωρεία των ανοησιών που ακούγονται για τον τρόπο που θα πρέπει οι διάφοροι Δήμοι να πορευθούν. Οι εξωπραγματικές και περίπου γραφικές προτάσεις προέρχονται κυρίως από εκπροσώπους των διαφόρων αποχρώσεων της Αριστεράς. Που επιτέλους, αν δεν κινδύνευε να οδηγηθεί ο τόπος σε ολοκληρωτική καταστροφή, θα άξιζε να αναλάβουν κάπου την εξουσία για να δούμε τις προτάσεις τους στην πράξη. Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ λ.χ. είχε προ καιρού υποτίθεται εξασφαλίσει από τον ιδιόρρυθμο Πρόεδρο της Βενεζουέλας Τσαβέζ φτηνό πετρέλαιο για την Αθήνα!! Δεν ξέρω αν το είδατε πουθενά. Εκτοτε πάντως η Βενεζουέλα αναγκάσθηκε να αγοράσει πετρέλαιο από την Ρωσία για να καλύψει τις δικές της ανάγκες! Προεκλογικά επίσης η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την καταπολέμηση της ανεργίας ήταν ο διορισμός όλων των ανέργων στο δημόσιο. Στο ίδιο δηλ. καταχρεωμένο κράτος που δεν είναι σε θέση πλέον να αντιμετωπίσει τις τρέχουσες υποχρεώσεις του.
Τι ακούμε όμως από τους αριστερούς υποψηφίους; Πως η κρίση που βιώνει η χώρα είναι κρίση του ..καπιταλισμού!! Παρά το γεγονός πως στην Ελλάδα δεν χρεοκόπησαν οι Τράπεζες η οι ιδιωτικές επιχειρήσεις αλλά το ίδιο το Κράτος. Που εξασφάλιζε για δεκαετίες ευημερία – σε ποιους άραγε(;) – δανειζόμενο. Πως λοιπόν είναι κρίση του – ουσιαστικά ανύπαρκτου στην Ελλάδα – γνήσιου καπιταλισμού; Στην Ελλάδα οι συντελεστές της φορολογίας είναι από τους υψηλότερους στον κόσμο. Και πάνω από το 60% της οικονομικής δραστηριότητας βρίσκεται .άμεσα η έμμεσα στα χέρια του κράτους. Πως γίνεται λοιπόν η οικονομική κρίση που χτυπά τους έλληνες πολίτες να είναι προιόν – ανύπαρκτων ουσιαστικά στη χώρα μας – καπιταλιστικών επιλογών;
To επόμενο επιχείρημα είναι πως δεν πρόκειται οι εργαζόμενοι να πληρώσουν για να καλυφθούν μέσω των τόκων τα έσοδα των διεθνών Τραπεζών. Αυτό είναι πραγματικά πρωτότυπο. Οι διεθνείς Τράπεζες ήσαν ευπρόσδεκτες όταν μας δάνειζαν για να δίνουμε αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις από χρήματα που ουδέποτε είχαμε κερδίσει (βλ. σχετικές «φιλολαικές» πολιτικές του πρώιμου Πασόκ). Τώρα όμως που οφείλουμε να επιστρέψουμε τα λεφτά που εισπράξαμε, και καταναλώσαμε βέβαια, ξιφουλκούμε εναντίον των «κακών» Τραπεζών. Που απλά ζητάνε πίσω αυτά που δικαιούνται.
Και κοντά σε όλα αυτά το κράτος κάνει ότι μπορεί για να τιμωρήσει όσους φορείς δραστηριοποιούνται ενεργητικά και με μεγάλη επιτυχία. Δεν πίστευα όταν διάβαζα πως η εταιρία ΠΛΑΙΣΙΟ κλήθηκε να πληρώσει έκτακτη εισφορά 800.000 ευρώ. Ακριβώς επειδή δραστηριοποιείται με επιτυχία στην πραγματική οικονομία. Εξυπηρετεί τις ανάγκες των νέων κυρίως ανθρώπων και προσφέρει απασχόληση σε εκατοντάδες αποφοίτους ΤΕΙ. Κι αντί το κράτος να επιβραβεύει κινήσεις σαν αυτή τιμωρεί την επιτυχία επιβάλλοντας βαριές έκτακτες εισφορές. Κι όπως μου ανέφερε αναγνώστης της ιστοσελίδας μου «έχουν άδικο μετά αυτοί που βγάζουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό και ψάχνουν άλλες διεξόδους;»
Το Υπ. Οικονομικών και η Αριστερά εξακολουθούν να βρίσκονται στον κόσμο τους. Οι μεν φορολογώντας ότι περίπου κινείται. Και οι άλλοι περιμένοντας από το κράτος σχεδόν τα πάντα. Πουθενά δεν ακούγεται η παραμικρή πρόταση για εθελοντική δράση των πολιτών, αυτενέργεια και ανάληψη ευθυνών. Παντού ακούγονται προτάσεις κινητοποιήσεων για παροχές από το κράτος. Από τον προυπολογισμό. Και από τους φόρους. Οσο λιγότερους φόρους πληρώνουν αντικειμενικά κάποιοι τόσο περισσότερες απαιτήσεις έχουν από τον δημόσιο κουρβανά.
Τέτοιες όμως προτάσεις συνιστούν ανοησία και οδηγούν σε ριζικά αδιέξοδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου