ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ που µας πέρασε, οι προβλεπτικοί δεν άφηναν από τα µάτια τους το ελβετικό φράγκο και τον Αντώνη Σαµαρά.
Η ΛΟΓΙΚΗ ήταν απλή σε αµφότερες τις περιπτώσεις. Το µπάχαλο της Ευρώπης που ξεκίνησε στην αγορά οµολόγων θα κατέληγε αργά ή γρήγορα στα νοµίσµατα, επηρεάζοντας αρνητικά το ευρώ. Με τη στερλίνα πατωµένη και τους Αµερικανούς να θέλουν να κρατήσουν το δολάριο χαµηλό, οι φοβιτσιάρηδες επενδυτές θα στρέφονταν αναγκαστικά στο νόµισµα της χώρας του Γουλιέλµου Τέλλου. Οσο για τον Αντώνη, αυτός πριν από τέσσερις µήνες φαινόταν να έχει µια εντυπωσιακή πολιτική σβελτάδα. Ηταν ακόµη ο νικητής µιας 29ης Νοεµβρίου που είχε φέρει τα πάνω - κάτω στη Ν.Δ., αλλά κι ένας... ευέλικτος αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης που έπαιζε έξυπνα το παιχνίδι της συναίνεσης µε το ΠΑΣΟΚ. Στην πολιτική, ο Σαµαράς ήταν υπέρ των Εξεταστικών, ξεπλένοντας τις αµαρτίες της διακυβέρνησης Καραµανλή. Και στην οικονοµία στήριζε τη χώρα προς τα έξω, ενώ προς τα µέσα έδινε λιγότερη σηµασία στα δηµοσιονοµικά και πολύ περισσότερη στην ασφυξία της αγοράς, ιδίως δε στην ανάγκη να κρατηθεί η ζήτηση. Με απλά λόγια, ο Αντώνης ήταν ένας Κέινς από την Καλαµάτα, µε ολίγη από Χάρβαρντ. Αν το πήγαινε έτσι και µε δεδοµένη τη φθορά της κυβέρνησης Παπανδρέου, είχε µια καλή ευκαιρία να κατέβει µε αξιώσεις στις επόµενες εκλογές.
ΤΙ ΕΓΙΝΕ έκτοτε; Το φράγκο έχει ανέβει σηµαντικά – από το 1,48 στο 1,36 ευρώ – παρά τις προσπάθειες της ελβετικής Κεντρικής Τράπεζας να το συγκρατήσει. Οι Ελβετοί, βεβαίως, άφησαν το φράγκο να ανέβει κόντρα στο ευρώ, η παράλληλη όµως συγκυριακή άνοδος του δολαρίου και, κυρίως, η αποφασισµένη από το Πεκίνο ανατίµηση του γιουάν, τους ανακούφισαν. Τα ελβετικά ρολόγια δεν θα είναι ακριβότερα για τους Αµερικανούς ή τους νεόπλουτους Κινέζους. Ο Σαµαράς όµως δεν είναι στο ραντεβού µε τις προβλέψεις. Εκεί που όλα πήγαιναν ρολόι, ο νέος πρόεδρος της Ν.Δ. έχει µπερδευτεί. Με την Εξεταστική για την οικονοµία και τις Εξεταστικές γενικώς. Με τον Καραµανλή και τους ανθρώπους του. Με τα συµβούλια πολιτικών αρχηγών στην Προεδρία της Δηµοκρατίας και τα «κολλητιλίκια» µε την Αριστερά. Με τη διαγραφή της Μπακογιάννη και τις ανεξαρτητοποιήσεις τύπου Κιλτίδη. Με την εµµονή σε ανθρώπους σαν τον Μαρκόπουλο και τον Μιχαλολιάκο που µικραίνουν τη Ν.Δ.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ περίµενε ότι ο Σαµαράς θα τα έβρισκε εύκολα. Αλλά το µήνυµα της Ν.Δ. έχει θολώσει. Ο Αντώνης δυσκολεύεται να συνθέσει. Και το «Οχι» στο Μνηµόνιο αποδεικνύεται άγονη θέση. Ακόµη χειρότερα: ο Σαµαράς – εκεί που είχε την αλαφράδα της σιγουριάς – τώρα παλινδροµεί. Οι δηµοσκοπήσεις αρχίζουν να πιέζουν τη Ρηγίλλης που βιάζεται να καλυφθεί πολιτικά σε περίπτωση πρόωρων εκλογών.
ΘΑ ΤΑ διορθώσει όλα αυτά το συνέδριο της Ν.Δ.;
Σίγουρα, το Σαββατοκύριακο κλείνει ο κύκλος που άρχισε την 29η Νοεµβρίου. Το ερώτηµα είναι αν αρχίζει κάτι άλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου