Νέα Δημοκρατία: Εκτός τόπου και χρόνου...

Ποιος κάλεσε τη Ντόρα στην Κύπρο; Στον ωραίο κόσμο της Νέας Δημοκρατίας το ερώτημα αυτό έχει αποκτήσει τη σημασία της πρόσκλησης που απηύθυνε ένα εξίσου άγνωστο μεταφυσικό όραμα στη Ζαν ντ’ Αρκ.

Το ερώτημα βασανίζει τους πολλούς στη Ρηγίλλης που θα ήθελαν να τελειώσει το έργο όπως και η ιστορία της Ντόρας της Λωραίνης, με μια μεγάλη πανηγυρική πυρά. Από την άλλη, βέβαια, για τους υπόλοιπους το ζήτημα της πρόσκλησης της κας Μπακογιάννη δεν είναι η απόλυτη πολιτική προτεραιότητα της χώρας σήμερα.
Αναρωτήθηκε άραγε κανείς στη Νέα Δημοκρατία ποια ακριβώς εικόνα εξέπεμψε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης την ημέρα που ο Γιώργος Παπανδρέου εμφανιζόταν μπροστά στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και έκανε την πιο δύσκολη και πιο βαρυσήμαντη ομιλία της πρωθυπουργίας του;
Ο Γιώργος έλεγε: «η χώρα είναι στο χείλος της πτώχευσης. Αναλαμβάνω το πολιτικό κόστος μιας στροφής 180 μοιρών από ό,τι είχα πει προεκλογικά και μετεκλογικά. Έχω ευθύνη να μην χρεωκοπήσουμε» - και ανακοίνωνε μέτρα που θα στενοχωρήσουν φίλους, οπαδούς, υποστηρικτές, εκλογείς και ψηφοφόρους, με μέτρο ευθύνης την απαίτηση της σωτηρίας της χώρας. Ήταν φανερά σκυθρωπός, μιλούσε σιγά και πιο αργά από ό,τι συνήθως.
Τι έκανε την ίδια ώρα ο Αντώνης;
Πρώτον,... επίθεση κατά Γιώργου. Τον είδε «αλαζονικό» - έτσι χαρακτήρισε την εμφάνισή του, επίθετο που δεν γνωρίζω να συμμερίστηκε κανείς ακόμη και από την παράταξή του. Τον είδε να «γκρεμίζει το εθνικό μέτωπο», επειδή αναφέρθηκε –σκληρά πράγματι- στις ευθύνες της Ν.Δ. Μάλλον θα έβλεπε άλλο κανάλι, ή συνέντευξη Αυτιά (από το γνωστό «ψυγείο» της εκπομπής).
Δεύτερον, ελάμβανε και δημοσιοποιούσε επιστολή του Νίκου Αναστασιάδη, αρχηγού του συντηρητικού κόμματος της Κύπρου και αδελφού κόμματος της Ν.Δ. ΔΗΣΥ (Δημοκρατικός Συναγερμός). Με αυτή του εξηγούσε ότι δεν ήταν εκείνος που κάλεσε τη Ντόρα στην Κύπρο, αλλά μια οργάνωση γυναικών. Αυτά προς αποκατάσταση της τάξης, διότι θα συνιστούσε υπονόμευση του κ. Σαμαρά τυχόν πρόσκληση της κας Μπακογιάννη άνευ προτέρας συνεννοήσεως με τα high echelons της Ρηγίλλης.
Ώστε δεν ήταν επίσημη η πρόσκληση; Ώστε δεν έλαβε τέτοια πρωτοβουλία ο Αναστασιάδης; Ώστε όλα έγιναν θεσμικώς άμεμπτα; Άρα δεν εξυφαίνεται αντι-αντωνική συνωμοσία. Ακούγοντας αυτή την διαβεβαίωση, η χώρα, στο χείλος του κρημνού, κοιτάζοντας το αμέτρητο βάθος της χρεωκοπίας, έβγαλε ένα βαθύ στεναγμό ανακούφισης…

Φοίβος Καρζής