Στο εσωτερικό του κινήματος της «αλλαγής» υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός γνησιότητας. Οι αυτόκλητοι «γνήσιοι παπανδρεϊκοί» τα έχουν βάλει με τους «προδότες» της κυβέρνησης και το βαθύ ΠΑΣΟΚ έχει μπλέξει τα μπούτια του με το νέο ρηχό ΠΑΣΟΚ. Κάπου στη μέση βρίσκονται και οι εκσυγχρονιστές. Τσακώνονται από ιδεολογία μέχρι σοσιαλιστικές θεωρίες. Και από δημοκρατικότητες μέχρι κοινωνικές ευαισθησίες.
Οι κυβερνητικοί σοσιαλιστές ξέρουν ότι οι ξαφνικά ευαίσθητοι φυσιογνωμιστές του κινήματος κινούνται από ιδιοτέλεια και εκφράζουν αυτήν ακριβώς την πλευρά του κινήματος που έχει καθοριστεί στη μνήμη του ελληνικού λαού ως βολεμένη, φτιαγμένη, διορισμένη και ευνοημένη. Είναι λογικό αυτή η σοσιαλιστική κάστα να ...
... επιζητά την ίδια ακριβώς μεταχείριση για τα παιδιά και τα εγγόνια τους που τώρα είναι έτοιμα να περάσουν στην παραγωγή.
Περιττό να υπενθυμίσουμε τις σοσιαλιστικές «ευαισθησίες» του παρελθόντος. Με τα άρθρα 4, τις διώξεις, τους πρασινοφρουρούς, τους διορισμούς από τις κλαδικές, τους ξυλοδαρμούς, τις λιτότητες, τη συρρίκνωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, τα πράσινα καφενεία και άλλα πολλά που κάθε άλλο παρά «ευαισθησίες» υπενθυμίζουν. Ο πραγματικός σκοπός αυτών των σοσιαλιστικών απολιθωμάτων είναι η επιστροφή των προσωπικών βολεμάτων και της εν γένει ευνοιοκρατίας που κυριάρχησε τη δεκαετία του 80.
Όλα τα άλλα είναι πείσματα που μένουν ίδια με του καιρού τα γυρίσματα. Γιατί όλοι αυτοί έτσι έμαθαν να δουλεύουν και να πληρώνονται!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου