Μπομπολοκάναλα και «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις» του συστήματος ΠΑΣΟΚ -που στηρίζουν με πάθος και τον «φίλο» Αντώνη- έσπευσαν να μας πουν απόψε στα κεντρικά δελτία «ειδήσεων»: «Θεαματική αυλαία για το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας!» Βέβαια, ο όρος «θεαματική» μπορεί να σημαίνει πολλά. Τόσο πολλά που δεν ξέρεις τελικά εάν πρόκειται για θετική ή για αρνητική αναφορά… Για παράδειγμα, κατεξοχήν «θεαματική» είναι και η επιτυχημένη παράσταση ενός τσίρκου ή κάποιου «περιοδεύοντος θιάσου»… Δεν χωρά καμιά αμφιβολία, ότι τα συμπεράσματα πρέπει να τα βγάλουμε μόνοι μας, χωρίς τη «βοήθεια» των συστημικών κέντρων προπαγάνδας…
Ως προς το πλήθος των επιμελώς κινητοποιηθέντων και συγκεντρωθέντων στο ΣΕΦ, γράψαμε ήδη αρκετά (διαβάστε εδώ και εδώ). Για όσους θέλουν περισσότερο «απτές» αποδείξεις, θα δώσουμε άλλο ένα μέτρο σύγκρισης: με ασήμαντα «μέσα» στη διάθεσή του και πολύ μικρότερη κινητοποίηση το... επιτελείο της Ντόρας Μπακογιάννη είχε μαζέψει περισσότερους νεοδημοκράτες στην πλατεία Κοτζιά στις 27 Νοεμβρίου 2009! Ναι, αυτό μπορεί εύκολα να το διαπιστώσει όποιος κάνει παράλληλη προβολή των δύο κομματικών εκδηλώσεων. Αλλά το πλήθος δεν έχει και τόση σημασία. Είναι αναμφίβολο, ότι ακόμη και το ΚΚΕ, και ο ΛΑΟΣ, μπορούν με μια καλή κινητοποίηση να γεμίσουν ένα κλειστό στάδιο… Σιγά τα ωά, δηλαδή!
Εκείνο που κατεξοχήν «έγραψε» στην κυριακάτικη φιέστα της «ανοιξιάτικης» Ρηγίλλης ήταν η παγερή ατμόσφαιρα που θύμιζε περισσότερο… πολιτικό μνημόσυνο παρά ενθουσιαστική παρουσία ανθρώπων που πιστεύουν στο νικηφόρο μέλλον της παράταξής τους! Τα ξέρουμε αυτά. Τα έχουμε ξαναζήσει, επί Έβερτ... Και τότε τρέχαμε στις κομματικές συγκεντρώσεις λόγω "παραταξιακού πατριωτισμού", όμως στα πηγαδάκια ομολογούσαμε ο ένας στον άλλον πόσο "λίγος" ήταν ο τότε αρχηγός... Μόνο η «ιστορική αναδρομή» από τις γιγαντοοθόνες «ζέστανε» κάπως το κλίμα, αλλά και αυτό υπό το μελαγχολικό μοτίβο του ποιητή: «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις»…
Ως προς την ουσία των όσων είπε ο «πρόεδρος Αντώνης»… Εδώ θα ήταν προτιμότερη η σιωπή και η περισυλλογή… Εικόνα τραγική, σκιά του εαυτού του, λίγος, ανήμπορος να εκφράσει μια Μεγάλη Κεντροδεξιά Παράταξη. Διαρκώς απολογούμενος προς τους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας, πασχίζοντας χωρίς επιτυχία να τους «εξηγήσει», ότι δεν… «συγκυβερνά» με το φίλο και συμφοιτητή Γιώργο! Για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία του τόπου αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης αισθάνεται την ανάγκη να απολογείται σε κάθε του ομιλία για το αυτονόητο!
Δεν ξέρουμε αν ο κ. Σαμαράς έπεισε τα «κουρασμένα παλικάρια» που μαζεύτηκαν όπως-όπως σήμερα στο ΣΕΦ… Αυτό θα φανεί πολύ σύντομα. Και στις δημοσκοπήσεις και, κυρίως, στα αποτελέσματα των επερχόμενων εκλογικών μαχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου