Τις μέρες που προηγήθηκαν της εκλογής προέδρου στη Νέα Δημοκρατία, μία μεγάλη μάζα ανθρώπων που δήλωναν οπαδοί του Κώστα Καραμανλή έδιναν μεγάλη μάχη υπέρ του Αντώνη Σαμαρά τον οποίο αποκαλούσαν εκπρόσωπο και συνεχιστή του Καραμανλισμού.
Οι μέρες πέρασαν, ο Αντώνης Σαμαράς εξελέγη πρόεδρος και οι προθέσεις πλέον είναι εμφανείς. Το μόνο πράγμα που δεν είναι ο Αντώνης Σαμαράς είναι...
συνεχιστής του έργου και του οράματος του Κώστα Καραμανλή. Το αντίθετο μάλιστα. Φρόντισε από νωρίς ακολουθώντας πιστά τις προτροπές του Μακιαβέλι να εξαφανίσει από το σύστημα σχεδόν όλους τους ανθρώπους που είχαν σχέση με τον προηγούμενο αρχηγό. Είναι ζήτημα να έχουν διασωθεί 3-4 άνθρωποι.
συνεχιστής του έργου και του οράματος του Κώστα Καραμανλή. Το αντίθετο μάλιστα. Φρόντισε από νωρίς ακολουθώντας πιστά τις προτροπές του Μακιαβέλι να εξαφανίσει από το σύστημα σχεδόν όλους τους ανθρώπους που είχαν σχέση με τον προηγούμενο αρχηγό. Είναι ζήτημα να έχουν διασωθεί 3-4 άνθρωποι.
Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό. Τα υπονοούμενα για την πολιτική του μεσαίου χώρου και για τις επιλογές της Νέας Δημοκρατίας σε διάφορα ζητήματα δίνουν και παίρνουν. Σχόλια του τύπου να είμαστε υπερήφανοι για τις ιδέες μας, λες και οι Νεοδημοκράτες δεν ήμασταν περήφανοι για αυτές, έχουν σαν μοναδικό στόχο να απαξιώσουν τον Κώστα Καραμανλή.
Δεν είναι τυχαίο πως με την ανοχή της Νέας Δημοκρατίας, παρακολουθούμε εδώ και ένα – δύο μήνες μία άνευ προηγουμένου επίθεση κατά του Κώστα Καραμανλή από τα ΜΜΕ. Ξαφνικά καταφέραμε, διότι περί κατορθώματος πρόκειται, να μιλάμε για το σκάνδαλο της Siemens και να εμπλέκεται η Νέα Δημοκρατία δια του Κώστα Καραμανλή και όχι το ΠΑΣΟΚ.
Είναι δυνατόν να υπάρχει δημόσια παραδοχή του Θεόδωρου Τσουκάτου για λήψη χρημάτων, όλες οι μεγάλες συμβάσεις τις Siemens να είναι επί ΠΑΣΟΚ και να διασύρεται ο Κώστας Καραμανλής με τη Νέα Δημοκρατία επί τέσσερις ημέρες να μην μιλάει; Και όταν επιτέλους μίλησε να το κάνει με μία χλιαρή στήριξη από τον Μάξιμο Χαρακόπουλο που ακολούθησε εν τέλη η δήλωση του Αντώνη Σαμαρά πέντε ημέρες μετά το γεγονός και μετά από μπαράζ δημοσιευμάτων, κυρίως από κάποιους που κυνηγούσαν την ΝΔ προεκλογικά και στήριξαν με πάθος τον Αντώνη Σαμαρά μετεκλογικά, που μιλούσαν για άδειασμα Καραμανλή από τον Αντώνη Σαμαρά.
Αυτό όμως είναι μόνη η κορυφή του παγόβουνου. Η απαξίωση της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας από την νέα ηγεσία της έχει δημιουργήσει στους Νεοδημοκράτες ενοχικά σύνδρομα. Εμείς φταίμε. Καταστρέψαμε τη χώρα και άλλα όμορφα. Αλήθεια η νυν διοίκηση της Νέας Δημοκρατίας βρισκόταν σε άλλη κυβέρνηση την περασμένη πενταετία; Ήταν ακόμα στην ΠΟΛ.ΑΝ. οπότε δεν έχει ευθύνες; Και ποιες είναι τέλος πάντων αυτές οι ευθύνες διότι προσωπικά διαφωνώ με πολλά εξ αυτών.
Να δεχτώ πως η Νέα Δημοκρατία έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση της οικονομίας. Είναι προφανές πως η Νέα Δημοκρατία έκανε λάθη τη δεύτερη θητεία της στα δημοσιονομικά. Όπως είναι και προφανές πως ο Κώστας Καραμανλής προεκλογικά περιέγραψε με σαφήνεια το πρόβλημα και πρότεινε σκληρές λύσεις για να βγούμε από το αδιέξοδο.
Το ΠΑΣΟΚ όμως τέσσερις μήνες μετά είναι η πλέον ανεπαρκής κυβέρνηση τα τελευταία 20 χρόνια τουλάχιστον. Δεν παίρνει κανένα μέτρο, κατηγορεί διαρκώς τη Νέα Δημοκρατία και η επίσημη γραμμή της Ρηγίλλης είναι να αποδέχεται σιωπηλά τις κατηγορίες και να μην αντεπιτίθεται στην ολιγωρία του ΠΑΣΟΚ που έχουν οδηγήσει τη χώρα στο χειρότερο σημείο δανεισμού από το 1999. Ο Κώστας Καραμανλής είχε το θάρρος να μιλήσει σκληρά. Στο ΠΑΣΟΚ δεν έχουν το θάρρος να πάρουν τα σκληρά μέτρα, οπότε δεν μπορώ να καταλάβω γιατί φταίει και για αυτό η ΝΔ.
Μπλεκόμαστε εν γνώση μας σε συζητήσεις για το έλλειμμα που παρέδωσε η ΝΔ και παραβλέπουμε την οικονομία που παρέλαβε η Νέα Δημοκρατία το 2004 με την δημιουργική λογιστική και τους υπέρογκους δανεισμούς του 99. Αυτούς με τεράστιο spread που χρειάστηκε να αποπληρωθούν το 2006 και το 2009. Βλέπετε η “Ισχυρή Ελλάδα” του Κωνσταντίνου Σημίτη έγινε με γραμμάτια και όχι με μετρητά.
Βέβαια για αυτά δεν μιλάει κανείς. Κουνάμε συγκαταβατικά το κεφάλι και ανεχόμαστε ακόμα και στελέχη που λένε πως έπρεπε να είχανε ρίξει την κυβέρνηση Καραμανλή. Γιατί δεν το κάνανε; Μετά Χριστόν προφήτες όλοι. Και αν διαφωνούσαν τόσο πολύ γιατί κατέβηκαν εκ νέου υποψήφιοι υπό ενός αρχηγού του οποίου η κυβέρνηση έπρεπε να είχε πέσει;
Το χειρότερο από όλα όμως είναι πως οι πρώην Καραμανλικοί νεολαίοι και μη του κόμματος παρακολουθούν σιωπηλοί. Με την εξαίρεση του Γεωργίου Παπανικολάου που στη πρόσφατη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της ΟΝΝΕΔ υπεραμύνθηκε του Κώνσταντίνου Καραμανλή οι υπόλοιποι νεολαίοι είναι απασχολημένοι να αντιγράφουν τα συνθήματα της ΚΝΕ και των ΕΑΑΚ για ποτάμια που δεν γυρίζουν πίσω.
Βλέπουν την απαξίωση του Κώστα Καραμανλή, του πρώτου ΟΝΝΕΔιτη πρωθυπουργού, που στο συνέδριο στα Καμμένα Βούρλα μίλησε όσο κανείς άλλος στην ψυχή των ΟΝΝΕΔιτων και παρακολουθούν σιωπηλοί. Βλέπετε, το ποτάμι πίσω δεν γυρνά. Ο Βασιλιάς πέθανε, Ζήτω ο Βασιλιάς. Και κανείς δεν αισθάνεται την ανάγκη να κάνει κάτι για αυτό.
Αν μάλιστα τους πεις και καμιά κουβέντα σου αναλύουν πως κάποιοι μπήκαν στα πόστα και θησαύριζαν. Έγιναν golden boys και δεν γίναμε εμείς. Αν το πρόβλημα ήταν πως δεν κάναμε αρκετούς Νεοδημοκράτες golden boys, η κυβέρνηση Καραμανλή ήταν στο σωστό δρόμο.
Το πρόβλημα της Ελληνικής κοινωνίας ήταν και παραμένει η έλλειψη αξιοκρατίας. Αν λοιπόν αισθάνονται τα στελέχη της ΝΔ πως δεν πήραν αρκετά πόστα ο Κώστας Καραμανλής εκπλήρωσε τις προσδοκίες των γνήσιων ΟΝΝΕΔιτων. Είναι τελείως διαφορετικό να κατηγορείς αυτούς που τα πήραν για τη διαχείριση τους και την συμπεριφορά τους και εντελώς διαφορετικό να τους κατηγορείς επειδή δεν το πήρες εσύ το πόστο.
Για εμένα και για μεγάλο μέρος στελεχών της ΔΑΠ και της ΟΝΝΕΔ της γενιάς μου, ισχύει πλέον το “Τέρμα τα καλά παιδιά”. Πολλά ανεχόμασταν τόσο καιρό, δεν θα ανεχτούμε όμως και την αχαριστία.
Δεν ξέρω αν για όλα αυτά πρέπει να είμαι θυμωμένος ή απογοητευμένος. Αφορμή για αυτό το κείμενο στάθηκε μήνυμα από καλό φίλο και συναγωνιστή από τα παλιά, ΔΑΠιτη με την πραγματική έννοια του όρου. Από αυτούς της δεκαετίας του 90 που έμαθε να αντιστέκεται στην λαίλαπα του ΠΑΣΟΚ και την απολιτίκ κουλτούρα, που έδινε μάχες για την αλλαγή της νοοτροπίας στο Ελληνικό πανεπιστήμιο και την κοινωνία. Από αυτούς που δεν κάνανε πίσω όταν οι “γνωστοί-άγνωστοι” προσπαθούσαν να μας κλείσουν με το έτσι θέλω τις σχολές. Από αυτούς που χτυπάει δυνατά στην καρδιά τους το “Μύρισε θυμάρι και βασιλικός”.
Με ρωτούσε λοιπόν με αγωνία, “Καλά δεν θα υπερασπιστεί κανένας τον Καραμανλή; Δεν ντρέπονται καθόλου πια;”
Φίλε Άγγελε δυστυχώς δεν ντρέπονται οπότε πρέπει να τον υπερασπιστούμε όλοι εμείς που πιστέψαμε στο όραμα του και που έχουμε ακόμα την διάθεση να μεταφέρουμε τον πυρσό από γενιά σε γενιά. Εμείς που δεν νιώσαμε ποτέ ντροπή για τις ιδέες μας και που δεν σταθήκαμε ποτέ απέναντι στη ΔΑΠ, την ΟΝΝΕΔ και τη Νέα Δημοκρατία για να γυρίσουμε μετά πίσω και να θεωρούμε εαυτούς δικαιωμένους που οι επιλογές μας καταποντίστηκαν στο 2.5%. Εμείς που ζήσαμε τον Κώστα Καραμανλή να μιλάει και να τρέμουν οι τοίχοι. Εμείς που νιώσαμε περήφανοι για την δικαίωση των ιστορικών μας επιλογών στο πρόσωπο του γνήσιου ΟΝΝΕΔιτη πρωθυπουργού. Οι άλλοι οι όψιμοι που τον ξέχασαν ας σιωπήσουν, εμείς όμως δεν σκοπεύουμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου