Το τηλέφωνο χτύπησε στο γραφείο του Μίλτου Παπαρόπουλου, στην γραμμή ήταν η γραμματέας του. Ρωτούσε αν θα ήθελε να τον συνδέσει με κάποιον κύριο που τον ζήτησε. Από τότε που είχε αναλάβει τα νέα καθήκοντα είχε εγκατασταθεί στα κεντρικά του κόμματος και οι υποχρεώσεις είχαν μεγαλώσει. Βαριεστημένα της είπε πως θα του μιλούσε. Μεγάλη η χάρη του, σκέφτηκε, να διακόψει την ανάγνωση της αθλητικής εφημερίδας για να επικοινωνήσει με κάποιον άγνωστο.Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ακούστηκε μία άγνωστη φωνή. “Καλησπέρα, είμαι ο blogger Φούξια Σαύρα. Έχω το fouxiasavra.blogspot.com και δίνω μεγάλες μάχες για την παράταξη…”
“Μάλιστα, σας γνωρίζω” απάντησε ο Μίλτος Παπαρόπουλος. Σιγά μην τον γνώριζε, o υπολογιστής που του είχαν φέρει τα κορίτσια μάζευε σκόνη στο γραφείο του. Η οθόνη βέβαια ήταν πολύ χρήσιμη μιας και εκεί του κολλούσε η ξαδέλφη του η Κούλα τα ... post it για να μην ξεχνάει.
“Πως θα μπορούσα να σας εξυπηρετήσω κύριε Φούξια Σαύρα;” ρώτησε τον συνομιλητή του.
“Να ξέρετε, έχω το blog που σας είπα και έχω πολλούς αναγνώστες. Το blog μου το διαβάζουν ακόμα και στο γραφείο του πρωθυπουργού. Το στέλνω με e-mail κάθε μέρα στη γραμματέα του και ξέρω πως με διαβάζει ο πρωθυπουργός. Εγώ ξέρετε είμαι διαμορφωτής άποψης για την παράταξη. Δίνω τον αγώνα κόντρα στους άλλους, όμως η μάχη είναι άνιση”.
Ο Μίλτος Παπαρόπουλος είχε εντυπωσιαστεί. Ολόκληρος πρωθυπουργός να ξέρει την Φούξια Σαύρα και αυτός τίποτα, να θυμηθεί να πει στη Κούλα και το Μιχάλη να του ετοιμάζουν κάθε μέρα ένα brief για τα blogs.
“Τι θα μπορούσα να κάνω για εσάς λοιπόν κύριε Φούξια Σαύρα; Πως μπορώ να σας εξυπηρετήσω;” τον διέκοψε προσωρινά ο Μίλτος Παπαρόπουλος. Ο blogger όμως συνέχισε απτόητος. “Η παράταξη ξέρετε μας έχει αφήσει μόνους απέναντι στους χιλιάδες bloggers του αντιπάλου. Αυτούς τους πληρώνουν, τους δίνουν άρθρα να γράφουν, τους στέλνουν video με τις ομιλίες αλλά σε εμάς τίποτα. Το blog μου το διαβάζουν δημοσιογράφοι ξέρετε. Εγώ αυτά τα έχω πει και στο Γενικό, και στο γραφείο Προέδρου τα έχω πει”.
Ο Μίλτος Παπαρόπουλος είχε χαθεί, προσπαθούσε να καταλάβει τι του έλεγε ο blogger. Ενδιάμεσα άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα η Κούλα κρατώντας το τοστ που τρώει κάθε μέρα στις 11:00 για να διατηρεί τη σιλουέτα του. “Κύριε Σαύρα μου, γνωρίζω πως ο αγώνας σας για την παράταξη είναι σημαντικός. Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω εγώ για εσάς;” τον ρώτησε αποφασιστικά μιας και το τοστ θα κρύωνε αν τον άφηνε να εξιστορεί εσαεί.
“Να κύριε Παπαρόπουλε, θα ήθελα λίγη βοήθεια. Οι άλλοι πληρώνονται. Παίρνουν πολλά λεφτά. Να π.χ. ο “Λουρί του Σκύλου” παίρνει 40.000 ευρώ το μήνα για να γράφει τους λιβέλους του. Εγώ δεν θέλω λεφτά. Εγώ θέλω να μου στέλνεται κάθε μέρα μία ενημέρωση 20-30 γραμμές με το τι θεματολογία μας ενδιαφέρει και εγώ θα τα ανεβάζω στα blogs και θα τα στέλνω και σε άλλα blog. Θα τα δίνω και στον Κίτρινο Ιπποπόταμο, τον Βυσσινή Ελέφαντα και την Παρδαλή Αλεπού.”
Ο Μίλτος Παπαρόπουλος ήταν ενθουσιασμένος, είχε βρει τρόπο να ελέγξει τους Bloggers τζάμπα. Δεν τον χρειαζόταν αυτόν τον αχρείο τον Παπαντρεόπουλο που του είχε ζητήσει ένα σωρό λεφτά. Ήταν έτοιμος να πάρει τον Πρόεδρο να του πει τα καθέκαστα. “Κύριε Σαύρα μου νομίζω πως αυτό μπορεί να γίνει δεν είναι δύσκολο. Θα σας στέλνουμε εμείς κείμενα και θα είναι όλα καλά”.
Εκεί ο Φούξια Σαύρα τον διέκοψε “Κύριε Παπαρόπουλε δεν θέλω γραμμή μόνο. Θέλω και λίγη βοήθεια.” Ο Μίλτος Παπαρόπουλος τόλμησε να ρωτήσει: ¨Τι βοήθεια δηλαδή κύριε Σαύρα μου;” Ο συνομιλητής του ακούστηκε να παίρνει κάποιες ανάσες. Μάλλον ετοιμαζόταν επιτέλους να πει τι θέλει.
“Μία διαφημισούλα από τον ΟΠΑΠ στο blog μου δεν θα ήταν άσχημα για αρχή…”
Υ.Γ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική. Η παρούσα ιστορία είναι αποκύημα της φαντασίας του συγγραφέα.
Από τον Stakon
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου