Ανάλογες προτάσεις για κυβέρνηση «εθνικής ανάγκης» έχουν γίνει και από τον Μίμη Ανδρουλάκη πρόσφατα και από τον Ψωμιάδη παλιότερα. Για το timing της πρότασης από τον Κ. Μητσοτάκη μπορούμε να πούμε πολλά. Θα μπορούσαμε να κάνουμε μια ανάλυση που να συμπεριλαμβάνει το γενικότερο πλαίσιο και τις συγκυρίες που οδήγησαν σε αυτή την πρόταση. Προς το παρόν ειδικά για τον Μητσοτάκη επισημαίνουμε τα εξής: • Υπερβαίνει τα στενά κομματικά όρια και εμφανίζεται υπερκομματικός
• Εμφανίζεται πραγματικά κεντρώος, μια και αντιλήψεις συγκυβερνήσεων(κυρίως σε περιόδους κρίσεων) υπάρχουν πάντα στη βάση των κεντρώων ψηφοφόρων.
• Δίνει μια επιπλέον διάσταση στη συναίνεση που απαιτείται για την αντιμετώπιση της κρίσης. Τονίζοντας την αποφασιστικότητα που χρειάζεται η προώθηση διακομματικής λύσεως.
• Προαναγγέλλει εξελίξεις σε περίπτωση αποτυχίας της πρώτης προσπάθειας της νέας κυβέρνησης
• Αποφεύγει να αναφερθεί στη νέα ηγεσία της ΝΔ με ηχηρή σιωπή. Προκαλώντας μεγάλο πονοκέφαλο στους στρατηγούς του νέου προέδρου. Μην ξεχνάμε ότι οι μυστικοσύμβουλοι της Ρηγίλλης έχουν επιλέξει να συντηρούν το «αντιμητσοτακικό ρεύμα» στο εσωτερικό της Ρηγίλλης, δίνοντας του και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αποκαλώντας το «μειοψηφία των Χανίων»
• Κρατά πάντως τις αποστάσεις του από την ηγεσία της ΝΔ, τη στιγμή που η Ντόρα Μπακογιάννη έχει επιλέξει να σιωπήσει το επόμενο διάστημα
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου