Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Ο Βενιζέλος επιμένει στη δημιουργία Εθνικής Ομάδας Διαπραγμάτευσης

Κάτι έχει καταλάβει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από τα κολλήματα του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος δεν μπορεί να συμβιβαστεί με το πνεύμα της Συγκυβέρνησης. 
Ο Αντώνης θεωρεί τον ...


εαυτό του, πρωθυπουργό μακράς πνοής και σε πρώτη φάση τουλάχιστον τετραετίας. Και όλο αυτό το διάστημα φυσικά και δεν πρόκειται να ανεχτεί παρεμβάσεις και ένα ρόλο πρώτου μεταξύ ίσων .
Αυτό φαίνεται στην μέχρι στιγμής πορεία της κυβέρνησης την οποία θεωρούν στη Νέα Δημοκρατία δική τους και φυσικά στην διανομή των ρόλων, όπου κυριάρχησαν οι "Καραμανλικοί". Σε κάθε σημαντικό βήμα εξυπακούεται ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα έπρεπε να συναποφασίζει με τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη και όχι μόνο για λόγους πολιτικής ευγένειας αλλά και για λόγους ουσίας.
Έτσι ερμηνεύεται και η σημερινή παρέμβαση του Ευάγγελου Βενιζέλου αλλά και η χθεσινή δήλωση της εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Φώφης Γεννηματά. Ουσιαστικά ο Βενιζέλος επιμένει στη δημιουργία Εθνικής Ομάδας Διαπραγμάτευσης, βλέποντας ότι η κυβέρνηση ξεκίνησε με πολλά προβλήματα, ασυνεννοησία και παλαιοκομματικές μεθόδους. Η παρέμβασή του δεν έχει μόνο ως κίνητρο την παρουσία του Στουρνάρα στην Ευρώπη αλλά την εν γένει συμπεριφορά της κυβέρνησης Σαμαρά που κλυδωνίζεται με το παραμικρό και φυσικά κλυδωνίζεται έτσι και το πνεύμα της Συγκυβέρνησης ...

1 σχόλιο :

Unknown είπε...

Η έντονη διαφωνία μου των αρχών Σεπτεμβρίου 2011 με την τρόικα είχε ως αντικείμενο ακριβώς αυτό που αντιμετωπίζει πάντα η χώρα τα τελευταία χρόνια. Το γεγονός ότι η ύφεση και για το 2011 ήταν μεγαλύτερη από την προβλεφθείσα,εξέλιξη που απαιτούσε ανάλογη τροποποίηση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής.

Αυτή η διαφωνία και η επιμονή μου είναι που οδήγησε στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 28ης -29ης Οκτωβρίου 2011. Δηλαδή, στην εντυπωσιακά μεγάλη μείωση του ελληνικού δημοσίου χρέους, στο δάνειο των πρόσθετων 130 δις ευρώ και των συνολικά 240 δις με ευνοϊκότατα επιτόκια, στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, δηλαδή στην προστασία των καταθέσεων, στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων για την σημαντική αύξηση του επιπέδου της ρευστότητας και σε επιμήκυνση της περιόδου δημοσιονομικής προσαρμογής μέχρι το 2014.

Αν τώρα η χώρα καταφέρει να αποκομίσει ανάλογα με αυτά που αποκόμισε από τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους της από τον Ιούνιο του 2011 έως το Μάρτιο του 2012, το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί θα είναι ευνοϊκό και ασφαλές.

Η αλλαγή του πολιτικού τοπίου από το Νοέμβριο του 2011 και μετά, η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος, που ουσιαστικά άρχισε από τότε και τυπικά από το Μάρτιο, τα νέα ευρωπαϊκά δεδομένα και οι πρόσφατες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου καθιστούν συνεπώς αναγκαίο να γίνει τώρα το επόμενο βήμα. Αν θέλουμε η Ελλάδα να διαφυλάξει την κοινωνική της συνοχή, την πολιτική της σταθερότητα, τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό ως στρατηγική επιλογή της πλειοψηφίας του λαού της και αν θέλουμε πράγματι να επανέλθει σε δημοσιονομική ισορροπία και αναπτυξιακή τροχιά.

Γι' αυτό μιλάω πάντα για μία Ευρώπη, που είναι ανοικτό πεδίο διαρκούς διαπραγμάτευσης. Γι' αυτό μιλούσα και μιλάω πάντα για την πρώτη φάση της διαπραγμάτευσης, που ολοκληρώθηκε με τη σύναψη της δανειακής σύμβασης και για τη δεύτερη φάση, η οποία προβλέπεται από την ίδια τη σύμβαση, αλλά και από την ίδια τη θεσμική λογική της Ευρωπαϊκής Ένωσης».