Επιστροφή σε... κουμπάρους

Για την αντικατάσταση του Απόστολου Ταμβακάκη από τον Αλέξανδρο Τουρκολιά δεν έχω να προσθέσω τι, πέραν της πληροφορίας ότι ο δεύτερος κατάγεται εκ της ευάνδρου Μεσσηνίας και συνδέεται με ...

στενή προσωπική φιλία με τον Πρωθυπουργό «ωχ το μάτι μου», Αντώνη Σαμαρά.

Απλώς να υπενθυμίσω στον πρόεδρο Αντώνη ότι κάτι τέτοια έκανε και ο κουρασμένος προκάτοχός του στο κόμμα και η κυβέρνησή του κατάντησε να γίνει τροχονόμος κουμπάρων, κολλητών και φίλων κάθε λογής, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Ετοιμος ήμουν να αναφωνήσω το κλασικό και διαχρονικό, «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά», όπως και την παραλλαγή τού επίσης all time classic «η Δεξιά δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά», πληροφορηθείς την κατά το ήμισυ, όπως απεδείχθη, ακριβή είδηση περί της κυβερνητικής απαιτήσεως να παραιτηθούν ο πρόεδρος και ο διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Βασίλης Ράπανος και Απόστολος Ταμβακάκης, αλλά τελικώς συγκρατήθηκα.
Ειδικά μάλιστα για την περίπτωση Ράπανου, θα προσέθετα και άλλα, όπως «απανθρωπιά» και τα συναφή, διότι δεν μπορεί τη μία ημέρα να τον ορίζεις υπουργό Οικονομικών και την επομένη, ενώ ο άνθρωπος εξήλθε μόλις του νοσοκομείου, να τον αποπέμπεις.

Αποδείχθηκε ότι ορθώς έπραξα, αν και καθήμενος. Διότι όπως με πληροφόρησε ο ίδιος ο κ. Ράπανος με τον οποίο επικοινώνησα, του ζητήθηκε να παραμείνει εφόσον το επιθυμούσε, στη θέση του προέδρου της Εθνικής. Αλλά το θεώρησε αντίθετο προς τις αρχές του.

– Δεν μπορεί, μου είπε, να παραιτούμαι από υπουργός Οικονομικών για λόγους υγείας και να παραμένω στη θέση του προέδρου της τράπεζας. Δεν ήταν σωστό και δεν μου ταίριαζε κάτι τέτοιο.

Εγώ απλώς θα εξάρω το δημόσιο ήθος του ανδρός, που όπως είναι προφανές σπανίζει στις μέρες μας

Γιώργος Παπαχρήστου // ΤΑ ΝΕΑ