του Γεωργιου Κ. Μπητρου*
Τα τελευταία τριάντα χρόνια πέρασαν από τις πανεπιστημιακές μου παραδόσεις πολλοί φοιτητές.
Κατά το ίδιο διάστημα, οι αναγνώστες που διάβασαν τα εκλαϊκευτικά βιβλία και τις ...
επιφυλλίδες μου στον Τύπο, καθώς και όσοι άκουσαν ή είδαν τις συνεντεύξεις μου στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, πρέπει να αριθμούν αρκετές δεκάδες χιλιάδες. Σ’ αυτό το τεράστιο δείγμα συμπολιτών μας δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένας που μην επιβεβαιώνει ότι οι εξαιρετικά δυσάρεστες εξελίξεις «δικαίωσαν» τους χειρότερους φόβους μου και για τους οποίους προειδοποιούσα. Με βάση λοιπόν το δικαίωμα που μου δίνει η επαλήθευση των αναλύσεων και των προβλέψεών μου, θέλω να εξηγήσω γιατί αποφάσισα να συμμετάσχω στις προσεχείς εκλογές με τη Δημοκρατική Συμμαχία, φιλοδοξώντας να συμβάλω στη διάσωση της χώρας από τους κινδύνους που σαφώς πλέον διαφαίνονται στον ορίζοντα.
Οπως όλοι, είμαι οργισμένος γιατί το πολιτικό σύστημα μας παραπλάνησε και μας φόρτωσε με χρέη που μας γονάτισαν. Αλλά η οργή τυφλώνει τη δύναμη της κρίσης και μπορεί εύκολα να γίνει μπούμερανγκ. Γι’ αυτό πρέπει να σκεφτούμε ψύχραιμα τις επιλογές που έχουμε και να επιλέξουμε τη σχετικά καλύτερη γιατί, σε αυτές τις εκλογές έχουμε πολλές αλλά ελάχιστες καλές επιλογές. Κατά την άποψή μου, η σχετικά καλύτερη επιλογή είναι με την ψήφο μας να προσπαθήσουμε να πετύχουμε τρεις στόχους:
Ο πρώτος είναι να απαλλαγούμε από τις μονοκομματικές κυβερνήσεις, που οδήγησαν τη χώρα στην πτώχευση. Αν η κραταιά Γερμανία κυβερνιέται για δεκαετίες από συνασπισμούς κομμάτων και κάνει τόσο μεγάλη πρόοδο είναι τουλάχιστον ακατανόητο ο αρχηγός της Ν. Δ. να ζητάει οι πολίτες να του δώσουν αυτοδυναμία. Αυτοδυναμία δεν είχαν όλες οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης; Δυστυχώς, γνωρίζουμε με μεγάλη ακρίβεια πώς τη χρησιμοποίησαν και πώς μας τσουρούφλισαν στο πετσί μας.
Ο δεύτερος στόχος είναι να στείλουμε στη Βουλή μικρότερα μεν κόμματα, αλλά με καθαρά ευρωπαϊκό προσανατολισμό και έργο, το οποίο να τεκμηριώνει τη δυνατότητα της ηγεσίας τους και των στελεχών τους να κινηθούν σε διεθνές και κυρίως ευρωπαϊκό επίπεδο και να επιτύχουν ανακουφιστικά αποτελέσματα για τον λαό μας. Στην κατηγορία αυτή υπάρχει ουσιαστικά μόνον η Δημοκρατική Συμμαχία και γι’ αυτό ακριβώς αποδέχθηκα την τιμητική πρόσκληση που μου έκανε η πρόεδρός του να ηγηθώ του ψηφοδελτίου Επικρατείας του κόμματος. Η κ. Ντόρα Μπακογιάννη όχι μόνον «ταράζει τα νερά» στην ελληνική Βουλή, αλλά μπορεί και κινείται άνετα και αποτελεσματικά σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο. Τα δε αποτελέσματα που έχει επιτύχει με το μικρό της, ακόμα, κόμμα επισκιάζουν κατά πολύ εκείνα της Ν. Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Πρόσφατα, κάποιος μου έλεγε ότι «η Ντόρα παίρνει και οι άλλοι δίνουν».
Τέλος, ο τρίτος στόχος είναι να υπάρξει μια συμμαχική κυβέρνηση βάσει προγραμματικών δεσμεύσεων με τρία στοιχεία: την αναδιάταξη του δημόσιου τομέα, έτσι ώστε τα καθαρώς δημόσια αγαθά να παρέχονται στους πολίτες με μικρότερο κόστος και καλύτερη ποιότητα, τον αναπροσανατολισμό της οικονομίας προς τις εξαγωγές και τη βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος, και την άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος της υπερχρέωσης των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Σε όλα αυτά τα θέματα, η Δημοκρατική Συμμαχία έχει επεξεργασμένες θέσεις και η παρουσία της στη Βουλή και στο υπουργικό συμβούλιο θα αποτελέσει εγγύηση ότι τα σφάλματα του παρελθόντος δεν θα επαναληφθούν.
Τα δημοσιονομικά στοιχεία δείχνουν ότι Ν. Δ. και ΠΑΣΟΚ δεν διαχειρίστηκαν την εξουσία υπέρ όλων των Ελλήνων, αλλά υπέρ της εκλογικής τους πελατείας. Αν θέλουμε αυτή η γάγγραινα να αποκοπεί χωρίς να μπει σε κίνδυνο ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας, οι πολίτες πρέπει να στείλουν τη Δημοκρατική Συμμαχία στη Βουλή. Ετσι μόνο θα υπάρξει δύναμη ικανή να διασφαλίσει τις μεταρρυθμίσεις που δεν αποτολμούν οι δύο πρώην «μεγάλοι». Διαφορετικά, ο κίνδυνος η χώρα να επιστρέψει στη δραχμή και να βαλκανοποιηθεί, είναι και υπαρκτός και άμεσος.
* Ομότιμος καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Δημοκρατικής Συμμαχίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου