Αυτός είναι ο βασικός φόβος του Παπανδρέου και των κομματόσκυλων (συνήθως καλοπληρωμένων και διορισμένων) του κινήματος.
Παρατηρούμε ότι ο Σαμαράς σύρεται από τους κρατιστές λαϊκοδεξιούς που έχει στο κόμμα του και ο Παπανδρέου από τους δικούς του «αριστερούς» που τυγχάνει να
είναι βασικοί εκπρόσωποι του κρατισμού και του συνδικαλισμού!
Τα δύο αυτά κομματικά κέντρα δεν είναι παράλληλα, αλλά τέμνονται, πέραν των φαινομενικά ισχυρών ιδεολογικών διαφορών. Μπροστά στην τσέπη τι είναι οι ιδεολογίες; Φούμαρα!
Όλοι αυτοί επίσης είναι κάθετα αντίθετοι προς οτιδήποτε εκσυγχρονιστικό, φιλελεύθερο και μεταρρυθμιστικό.
Οι φόβοι τους για δημιουργία ενός νέου πόλου βαθύτατα αντικρατικιστικού και φιλελεύθερου με σκοπό την μεταρρύθμιση της ελληνικής οικονομίας, ίσως επαληθευτούν.
Ενδέχεται με τον Παπαδήμο να ξεκινήσει η πολυπόθητη «Νέα Μεταπολίτευση». Όλοι μιλάνε γι’ αυτήν και όλοι τρομάζουν μόλις σκάσει μύτη. Με τον
Λουκά Παπαδήμο, οι εξελίξεις είναι πλέον ραγδαίες και ίσως αυτός να είναι ο λόγος που οι καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις έχουν τρομάξει.
1 σχόλιο :
Συμφωνώ απόλυτα με το αρθρο. Ηδη τρέμουν στο ενδεχόμενο συνεργασίας των φιλελεύθερων και μεταρυθμιστικών δυνάμεων.
Δημοσίευση σχολίου