Θα γίνουμε Λιβύη; Η Ελλάδα εθίζεται στη βαρβαρότητα!

Όλα αυτά που γράφονται για Γουδιά, Εμφυλίους και Επαναστάσεις δεν σας ανησυχούν; 

Παρατηρείστε ότι ο ρυθμός εμφάνισης τέτοιων κραυγών στο διαδίκτυο είναι 

διαρκώς και αυξανόμενος. Ευτυχώς οι στόχοι είναι διαφορετικοί. Από την ακροδεξιά υποθέτω με τον όρο επανάσταση θα εννοούν χούντα, από τη δεξιά (Αυριανή - Δημοκρατία) μάλλον θα εννοούν την Πεφωτισμένη ηγεσία του Σαμαρά και της κλειστής λαϊκοδεξιάς ομάδας του και από την (διασπασμένη) αριστερά θα εννοούν κάποια δικτατορία του προλεταριάτου, χωρίς να τίθεται ρεαλιστική πρόταση κυβερνητικής «δικτατορίας»!

Μέσα σε όλο αυτό το επαναστατικό μπάχαλο παρατηρείστε ότι αυξάνεται η κοινωνική ανομία με το ενδεχόμενο κάποια στιγμή να χαθεί τελείως ο έλεγχος! Ξεκινήσαμε να σηκώνουμε μπάρες ή να μουτζουρώνουμε πινακίδες της Τροχαίας. Ξεκινήσαμε με ήπιο βανδαλισμό. Προχωρήσαμε να σπάμε τζαμαρίες και να καίμε κάδους απορριμμάτων. Φτάσαμε σήμερα να ξηλώνουμε μάρμαρα και να πετάμε πέτρες προς κάθε κατεύθυνση και όπου πάνε! Γίναμε μια μικρή Λιβύη με τον φόβο να ξεφύγουμε σε επικίνδυνα μονοπάτια. Ευτυχώς αυτή τη στιγμή οι στόχοι των αγανακτισμένων και επαναστατημένων αλληλοσυγκρούονται. Κάπου θα έφτανε στα όριά της η άτυπη επιμιξία ακροδεξιάς και ακροαριστεράς. Αυτή η επικίνδυνη επιμιξία κατέληξε στο θάνατο ενός άτυχου οικοδόμου και σε επίσημη ρήξη των σχέσεων μεταξύ των «επαναστατών»!

Τι θα γίνει όμως με τους βανδαλισμούς και την ένοχη κοινωνική σιωπή γύρω από αυτό το σπουδαίο ζήτημα; Οι Έλληνες αντιμετωπίζουν με απάθεια τις καταστροφές και να μην πούμε ότι έχουν εξοικειωθεί με τους κανιβαλισμούς. Πάνε για ντοκτορά στην ανομία. Απέτυχαν να επέμβουν όταν έπρεπε και η βουβαμάρα τους, εξέθρεψε το θηρίο. Τώρα οι φιλήσυχοι πολίτες φοβούνται να τα βάλουν με το θηρίο που ουρλιάζει στους δρόμους.

Τώρα όλα πλέον είναι πιθανά. Όχι για εμφυλίους όπως προτρέπουν κάποια κέντρα της Λαϊκής Δεξιάς, όπως η Αυριανή και η Δημοκρατία (του Μεταξά) αλλά για ανεξέλεγκτη κοινωνική κρίση. Τον λόγο έχουν και πάλι οι κεντρώοι οι μετριοπαθείς και οι φιλήσυχοι πολίτες. Αποτροπιάζουν με την εικόνα του χάους και της κοινωνικής διάλυσης αλλά θα δώσουν τη λύση στις ερχόμενες εκλογές. Πάνω απ’ όλα δεν πρέπει να γίνουμε Λιβύη και δεν θα γίνουμε!