Ο φόβος του Φαήλου και ο τρόμος των αντινιούσηδων έχει σκεπάσει τη Συγγρού. Τι κι’ αν γίνεται της τρελής χαράς απέξω. Μέσα ζούνε θρίλερ. Μην τυχόν και τους πούνε ντιντήδες οι αντινιούσηδες! Το νεοδημοκρατικό στυλ που φοριέται τελευταία είναι του τσαμπουκά και του βαρβάτου αρσενικού. Αν είναι δυνατόν καβαλάρης αλόγων και μουσάτος μισογύνης! Να ρίχνει και μια φάπα στα ..............
.......................παρακατιανά θηλυκά για να αποδεικνύει στον εαυτό του, το αντριλίκι του!
Έτσι μάλλον εξηγείται η προσπάθεια του συμπαθέστατου κ Τζαβάρα να αποδώσει τη φράση «οι καραγκιόζηδες ας με λέγουν καραγκιόζη» στον Ελύτη. Είναι στα πάνω του βέβαια ο Ελύτης στη Συγγρού. Η νέα ελληνική ποίηση ξεκινά κάπου από τον Ελύτη και τελειώνει και πάλι,κάπου στον Ελύτη!
Πρέπει βέβαια να υπενθυμίσουμε στον κ. Τζαβάρα (πολύ συμπαθέστατος κυριούλης) ότι η έκφραση αποδίδεται στον Καβάφη και στην πρώτη στροφή του ποιήματος «Βυζαντινός άρχων, εξόριστος στιχουργών».
Επί τη ευκαιρία να το αναπαράγουμε γιατί έχει πολλά νοήματα που παραπέμπουν και στη σημερινή ΞουΝΔ!
Βυζαντινός Άρχων, Εξόριστος, Στιχουργών
Οι ελαφροί ας με λέγουν ελαφρόν.
Στα σοβαρά πράγματα ήμουν πάντοτε
επιμελέστατος. Και θα επιμείνω,
ότι κανείς καλλίτερά μου δεν γνωρίζει
Πατέρας ή Γραφάς, ή τους Κανόνας των Συνόδων.
Εις κάθε αμφιβολίαν του ο Βοτανειάτης,
εις κάθε δυσκολίαν στα εκκλησιαστικά,
εμένα συμβουλεύονταν, εμένα πρώτον.
Αλλά εξόριστος εδώ (να όψεται η κακεντρεχής
Ειρήνη Δούκαινα), και δεινώς ανιών,
ουδόλως άτοπον είναι να διασκεδάζω
εξάστιχα κι οκτάστιχα ποιών—
να διασκεδάζω με μυθολογήματα
Ερμού, και Απόλλωνος, και Διονύσου,
ή ηρώων της Θεσσαλίας και της Πελοποννήσου·
και να συνθέτω ιάμβους ορθοτάτους,
όπως —θα μ’ επιτρέψετε να πω— οι λόγιοι
της Κωνσταντινουπόλεως δεν ξέρουν να συνθέσουν.
Αυτή η ορθότης, πιθανόν, είν’ η αιτία της μομφής.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου