Ο Έβερτ ήταν ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας που έχασε την ευκαιρία να κυβερνήσει και να γίνει πρωθυπουργός. Ήξερε όμως πολύ καλά ποιός ήταν αρωγός και δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ, όταν και όποτε χρειάζονταν. Και δεν ήταν άλλος από τον «μεγάλο ηγέτη» Αντώνη Σαμαρά. Η απογοήτευση του Μιλτιάδη Έβερτ ήταν πολύ μεγάλη την ημέρα που το ΠΑΣΟΚ μαζί με την Πολιτική Άνοιξη του Σαμαρά, ψήφιζαν από κοινού για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Κατάλαβε ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να ..............................
..............................γίνει το όνειρό του πραγματικότητα. Η συνεργασία Σαμαρά-ΠΑΣΟΚ, του στέρησε την ευκαιρία που περίμενε.
Στις εκλογές του 1996 έδωσε έναν τίμιο προεκλογικό αγώνα, ξέροντας ότι θα χάσει. Έτσι εξηγείται και ο αυθορμητισμός του σε αυτές τις εκλογές, που παρεξηγήθηκε από πολλούς. Τη νύχτα της ήττας, δεν άντεξε, δάκρυσε, απευθυνόμενος στους συνεργάτες του. Ο πάντα χαμογελαστός Μίλτος, λύγισε! Έπρεπε να οδηγήσει το κόμμα σε συνέδριο και να παραδώσει την ηγεσία.
Ήξερε πολύ καλά τους βασικούς υπαίτιους της προσωπικής του ήττας. Εκτός από τα μέσα των εργολάβων που τον λοιδορούσαν με το παραμικρό, δεν συγχώρεσε ποτέ και τον Αντώνη Σαμαρά.
Η νίκη του Σαμαρά, τον πλήγωσε και τον θύμωσε. Αν και δεν το έδειξε ποτέ! Γιατί είχε διατελέσει και αυτός αρχηγός του ίδιου κόμματος. Η προσωπική του ιστορία, περιόριζε τις αντιδράσεις του.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου