...... ήταν συζητήσιμη αν για το κατάντημα της χώρας έφταιγε ότι δεν έχει αξιοποιηθεί η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου.
Ποιο είναι το πραγματικό διακύβευμα; Είναι, μήπως, αν θα μειωθούν ή όχι τα εισοδήματά μας; Οχι, αφού αυτό είναι δεδομένο, αναπότρεπτο, αναπόφευκτο.
Στη διετία θα μειωθούν πάνω από 20% - ανοικτό θέμα είναι αν θα μειωθούν όλα αναλογικά ή αν η μείωση προκύψει κυρίως από την καταστροφή ενός μέρους τους, των εισοδημάτων όσων μένουν άνεργοι.
Το διακύβευμα είναι η πραγματικότητα της χώρας και της ..........
.......... οικονομίας της μετά από λίγα χρόνια. Θα αξιοποιηθεί η κρίση για τη μεταρρύθμιση και τον εκσυγχρονισμό της χώρας ή θα καταγραφεί ως μία ακόμη (παρά το μεγάλο κόστος της…) χαμένη ευκαιρία; Διεύρυνση της δημοκρατίας με την καταστροφή του πελατειακού κράτους ή «κοινωνία των κολλητών»;
Νέο μοντέλο παραγωγικής, εξωστρεφούς και ανταγωνιστικής οικονομίας ή κατάρρευση και ξεπούλημα επιχειρήσεων και ελληνικής γης έναντι πινακίου φακής; Νέο επιχειρηματικό υπόδειγμα ή υποστήριξη της κρατικοδίαιτης διαπλοκής, της διαφθοράς και εξαγοράς;
Πρόκειται για διλήμματα που ορίζουν το πεδίο διεξαγωγής μιας σκληρής κοινωνικής, πολιτικής σύγκρουσης - το θέατρο ενός πολέμου. Ετσι, όταν ακούω ανέκδοτα όπως ότι οι θυσίες είναι περιττές και ακατανόητες διότι, δήθεν, υπάρχουν πολύ απλές, ανώδυνες και αποτελεσματικές λύσεις στα προβλήματά μας, σκέπτομαι ότι οι «μάγοι» είτε είναι αφελείς είτε δεν είναι αθώοι. Υποψιάζομαι ότι δεν φοβούνται την αποτυχία, φοβούνται την επιτυχία της μεταρρύθμισης που θα πλήξει ισχυρά κατεστημένα συμφέροντα που επί δεκαετίες ευημερούν ως παράσιτα στο τέλμα. Διότι, ακριβώς, στο πλευρό του παρασιτισμού αντικειμενικά τάσσονται οι «μάγοι» που μηδενίζουν την ανάγκη μεταρρύθμισης της χώρας, αντικαθιστώντας την με «εύκολες λύσεις» που προσφέρονται με πολύχρωμα διαγράμματα – ωσάν πολύχρωμες χάντρες και καθρεφτάκια. Γι’ αυτό, όσο κωμικός κι αν είναι ο ισχυρισμός της Ν.Δ. ότι μπορεί να εξαφανίσει το δημόσιο έλλειμμα εντός του 2011, μικρό το κακό - δεν βλάπτει κανέναν πέραν της αξιοπιστίας της, αφού δεν θα μπει στη δοκιμασία να απομακρυνθεί από τα έδρανα της αντιπολίτευσης και να κληθεί να εφαρμόσει τη μαγική συνταγή της. Το ουσιώδες βρίσκεται στις προτάσεις με τις οποίες υποτίθεται ότι θα επιτευχθεί ο μηδενισμός του ελλείμματος. Και αυτές (λες και είναι προϊόν διαφημιστή και όχι πολιτικού…) είναι προτάσεις που αναζητούν αυτιά να χαϊδέψουν, που όλες θα εφαρμοστούν διά του διαλόγου χωρίς κοινωνικές συγκρούσεις, και η Ελλάδα πλέον θα ευημερεί χωρίς να απαιτηθούν θυσίες ή ιδιαίτερα σκληρή προσπάθεια. Αρκεί μια ξύπνια κυβέρνηση (της Ν.Δ…), δεν χρειάζονται επώδυνες μεταρρυθμίσεις – κάτω το Μνημόνιο! Η «βελούδινη πρόταση» της Ν.Δ. θα ήταν συζητήσιμη αν για το κατάντημα της χώρας έφταιγε ότι δεν έχει αξιοποιηθεί η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου ή δεν έχουν εφαρμοστεί άλλες πρακτικές ιδέες του ΙΟΒΕ.
Αλλά επειδή οι αιτίες της διευρυμένης αναπαραγωγής ελλειμμάτων και της συνεχούς διάβρωσης της ανταγωνιστικότητας δεν είναι «τεχνικές», είναι βαθιά ριζωμένες στην κοινωνική και θεσμική οργάνωση της χώρας και δεν ξεριζώνονται εύκολα και ανώδυνα, προτιμώ το Μνημόνιο – όχι τα βελούδινα παραμύθια.
Και θεωρώ χρήσιμη μια κυβέρνηση που συγκρούεται μέχρι τέλους με τους ιδιοκτήτες φορτηγών και με τα «αφεντικά του Κάμπου» - όχι τη διακίνηση φρούδων ελπίδων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου