Ένα μπουκάλι με ένα μήνυμα που πετάχτηκε κάποτε στον Ειρηνικό Ωκεανό από έλληνα ναυτικό βρήκε τον δρόμο για το σπίτι του στην... Αίγινα, έστω και έντεκα χρόνια μετά। Ήταν 4 Νοεμβρίου του 1998 όταν ο καπετάν Σταύρος Δρακάκης, στην διαδρομή από τον Παναμά με προορισμό την Κορέα, κοντά στο Μαουί, θέλησε να στείλει ένα πελαγίσιο μήνυμα στην οικογένειά του। Πήρε λοιπόν χαρτί και μολύβι, έγραψε τρία σημειώματα, τα έβαλε σε ένα μπουκάλι και τα έριξε στον Ωκεανό, με την ελπίδα ότι ................... κάποτε θα βρουν τον αποδέκτη τους।
Το πρώτο γράμμα απευθύνονταν στην γυναίκα του έλληνα ναυτικού, την Ελπίδα. «Τετάρτη, 4 Νοεμβρίου 1998, ώρα 6 π.μ.», ξεκινούσε το σημείωμα. «Κοριτσάκι μου γεια σου. Εφόσον αυτό το γράμμα γράφεται για εκείνους που αγαπώ πολύ, πώς ήταν δυνατόν να μη γράψω σε σένα που σ’ αγαπώ πολύ, σε λατρεύω, μου λείπεις και σε θυμάμαι πάντα; Ο Σταυρούλης σου». Το δεύτερο σημείωμα απευθυνόταν στα παιδιά τους: «Προς τον Πανούλη και τον Κωστάκη. Αγοράκια μου γεια σας. Βρίσκομαι στο παραπάνω στίγμα και σας γράφω δυο λόγια πελαγίσια χωρίς να ξέρω αν ποτέ θα τα διαβάσετε. Κι αυτό γιατί θα τα στείλω με μπουκάλι. Είναι μια παλιά συνήθεια να στέλνεις δυο λόγια μ’ αυτόν τον τρόπο σ’ αυτούς που αγαπάς πάρα πολύ. Σας θυμάμαι πάντοτε και παρακαλώ τον Θεό να περάσουν οι μέρες σύντομα και να γυρίσω για πάντα κοντά σας. Φιλάκια πολλά, με πολλή αγάπη, ο πατέρας σας». Το τρίτο γράμμα ήταν γραμμένο στα αγγλικά. «Αγαπητέ κύριε, όταν βρείτε αυτό το γράμμα παρακαλώ στείλτε το στο σπίτι μου. Ο καπετάνιος του “Αναστασία”».
Αυτό ήταν και το μόνο στοιχείο που είχαν οι αρχές της Ιαπωνίας για να κατορθώσουν να βρουν τον αποστολέα του μηνύματος στο μπουκάλι, όταν ένα πρωινό, πριν από λίγους μήνες, σε κάποια ακτή της Ιαπωνίας μια γυναίκα παρατήρησε κάτι να λαμπυρίζει στο νερό. Ηταν ένα μπουκάλι - δεν φαινόταν πια τι είδους, τόσο φθαρμένο ήταν από την αλμύρα. Η γυναίκα που το εντόπισε με κόπο το άνοιξε για να βρει μέσα τα τρία σημειώματα και να τα δώσει τελικά να μεταφραστούν. Το περίεργο θαλασσινό «εύρημα» εστάλη στην πρεσβεία της Ιαπωνίας στην Ελλάδα, η οποία ανέλαβε το δύσκολο έργο του εντοπισμού του ναυτικού.
Χρειάστηκε να ανατρέξουν σε αρχεία, με μέριμνα του ίδιου του πρέσβη που συγκινήθηκε από την ιστορία, και τελικά ο καπετάν Σταύρος βρέθηκε. Στα 72 του σήμερα, ευτύχησε να ενημερωθεί ότι το μήνυμά του είναι ασφαλές και έτοιμο να επιδοθεί στους οικείους του. «Μετά από εκείνο το ταξίδι, που ήταν ένα από τα τελευταία μου πριν συνταξιοδοτηθώ», όπως είπε στην «Καθημερινή» που αποκάλυψε την ιστορία, «είχα μιλήσει στη γυναίκα μου για το μήνυμα στο μπουκάλι. Δεν ξέρω αν με είχε πιστέψει τότε, αλλά τώρα πια έχω και τα πειστήρια!» λέει με κρυφή χαρά. «Το πιο περίεργο είναι ότι δεν βρέθηκε σε κάποιο από τα νησιά της Χαβάης που ήταν κοντά. Το μπουκάλι ταξίδεψε τουλάχιστον 3-4.000 μίλια ώς την Ιαπωνία, από τη μέση του Ειρηνικού στο βόρειο Ειρηνικό».
Με αφορμή τη λήξη αυτής της θαλασσινής ιστορίας, έχει προγραμματιστεί μια μικρή τελετή κατά την οποία το μπουκάλι θα παραδοθεί στον κ. Δρακάκη. Όσο για το είδος του μπουκαλιού, που θα φτάσει έστω και μετά από τόση φθορά έπειτα από 11 χρόνια στον ιδιοκτήτη του μαζί με τα μηνύματα που περιελάμβανε; «Ουίσκι πρέπει να ήταν παιδί μου. Δεν υπήρχαν και πολλά άλλα μπουκάλια εκεί μέσα», λέει ο πρωταγωνιστής της ιστορίας χαριτολογώντας...
Star.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου