Όσα συνέβησαν με την Ελλάδα, τα σουάπ και την Γκόλντμαν Σακς δεν είναι πρωτοφανή. «Τα έκαναν οι περισσότερες χώρες με εξωτερικό χρέος και η στατιστική υπηρεσία ήταν ενημερωμένη», επισημαίνουν στα «ΝΕΑ» τεχνοκράτες και πολιτικοί παράγοντες που διεδραμάτισαν βασικό ρόλο στην ένταξη της ....
...... Ελλάδας στην ευρωζώνη, οι οποίοι γνωρίζουν σε βάθος και με λεπτομέρειες την ενταξιακή πορεία άλλων χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλιστα, οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι τα σουάπ, που αποτελούν μέθοδο «εξάπλωσης των αιχμών του χρέους σε βάθος χρόνου», χρησιμοποιούνταν κυρίως από την Ιταλία αλλά και την Αυστρία και το Βέλγιο. Από το 1997. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στις 6 Φεβρουαρίου 1997, σε έκθεση της Γιούροστατ ο τότε γενικός διευθυντής της υπηρεσίας Ιβ Φρανσέ κάνει εκτενή αναφορά στα σουάπ- όπως αυτό του 2001 που συνήψε η Ελλάδα με την Γκόλντμαν Σακς και για το οποίο η χώρα δέχθηκε τα βέλη του διεθνούς Τύπου. «Στην περίπτωση των currency σουάπ, η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία αποφάσισε να αποτιμά όποιο σημαντικό εξωτερικό συναλλαγματικό χρέος σύμφωνα με τις ισοτιμίες της αγοράς και όχι με τις ισοτιμίες που αναφέρονται στο συμβόλαιο του σουάπ», ξεκαθάριζε ο κ. Φρανσέ πριν από 13 χρόνια.
«Δεν διαγράψαμε ούτε αποκρύψαμε κάποιο χρέος. Σουάπ πραγματοποιούνταν, τότε, πολλές φορές τον χρόνο από όλες τις χώρες της Ε.Ε. Όλα έγιναν εν γνώσει και με την έγκριση της Γιούροστατ», λέει στα «ΝΕΑ» ο πρώην υπουργός Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου, κατά τη θητεία του οποίου συνήφθη η συμφωνία με την Γκόλντμαν Σακς.
Εκτός από την Ιταλία, Αυστρία και Βέλγιο είχαν «διορθώσει» τα ελλείμματά τους με «σουάπ»
Έκρυβαν το κόστος των δημοσίων έργων
Στην Ισπανία κατά την κρίσιμη περίοδο της ένταξης στην ευρωζώνη αποφασίστηκε να καταγραφτούν ως δαπάνες δημόσια έργα με την παραλαβή ώστε να μην εμφανιστούν στο έλλειμμα, ενώ το Βέλγιο πούλησε μεγάλες ποσότητες χρυσού για να αυξήσει τα κρατικά έσοδα. Από την άλλη, το 2002 η Πορτογαλία έβαλε στο ταμείο της 139 εκατ. ευρώ από τη ρευστοποίηση ταμείου βιομηχανικής ανάπτυξης (ισοδυναμούσαν με 0,1% του ΑΕΠ τότε), τα οποία με απόφαση της Γιούροστατ δεν έπρεπε να επηρεάσουν το έλλειμμα. Όπως υποστηρίζουν γνώστες των ευρωπαϊκών δημοσιονομικών, πρώτοι διδάξαντες της δγμιουργικής λογιστικής ήταν οι Γάλλοι με τα ομόλογα Μπαλαντίρ. «Οι προεισπράξεις που γίνονταν με τα ομόλογα αυτά για τις αποκρατικοποιήσεις δεν έμπαιναν στο χρέος», επισημαίνουν.
Στο συρτάρι το κόστος ασφάλισης
Στα ευέλικτα συστήματα της δημιουργικής λογιστικής που επιτρέπονται από τις γκρίζες ζώνες των κανονισμών της Κομισιόν στηρίχτηκε, σύμφωνα με Έλληνες ειδικούς, και η περίπτωση του ασφαλιστικού της Φρανς Τέλεκομ το 1996. Το κόστος ασφάλισης των υπαλλήλων της γαλλικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών θα επιβάρυνε τον κρατικό προϋπολογισμό για συγκεκριμένο διάστημα μετά την ιδιωτικοποίησή της. Ωστόσο, κατόπιν ειδικής συμφωνίας, το κόστος του ασφαλιστικού εξαιρέθηκε με απόφαση της κυβέρνησης από τον προϋπολογισμό και έτσι οι δημόσιες δαπάνες εμφανίστηκαν μειωμένες έως και κατά 0,5% του ΑΕΠ. Παρόμοιο τέχνασμα εφήρμοσε και η πορτογαλική CΤΤ το 2003, ενώ το ίδιο επιχειρήθηκε από τη βελγική Βelgacom την ίδια χρονιά.
Φόρτωσαν σε εταιρεία τα βάρη της ενοποίησης
Μια από τις πλέον τρανταχτές περιπτώσεις δημιουργικής λογιστικής ήταν αυτή της Γερμανίας, όταν κατά την ενοποίηση προέκυπταν πάρα πολλά έξοδα, μεγάλο μέρος των οποίων δεν εμφανίστηκε στις δαπάνες της κεντρικής κυβέρνησης. Με ποιο τρόπο έγινε αυτό εφικτό; Με την Τρόιχαντ, την εταιρεία όχημα μέσω της οποίας οι δαπάνες εξαγοράς των δημόσιων εταιρειών δεν πέρασαν ποτέ στο έλλειμμα. «Αν είχαν συνεκτιμηθεί αυτές οι δαπάνες το έλλειμμα της Γερμανίας θα αυξανόταν κατά 1,5%- 2,0% το 1997, δηλαδή μπορεί να έφτανε και το 5%», επισημαίνει ο κ. Παπαντωνίου. (Προϋπόθεση για την ένταξη στην ευρωζώνη ήταν και είναι το έλλειμμά τους να μην υπερβαίνει το 3%). Η στάση της Γιούροστατ απέναντι στην περίπτωση της Τρόιχαντ ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκή, σύμφωνα με αυτούς που γνωρίζουν. «Το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης δεν επηρεάζεται», επισήμανε η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία σε έκθεσή της για την υπόθεση. Επιπλέον, έχει αναφερθεί πως στη Γερμανία τα νοσοκομεία έγιναν ανώνυμες εταιρείες εκτός κυβερνήσεως, με σκοπό να μη συμπεριλαμβάνονται τα νοσοκομειακά χρέη στο γενικό έλλειμμα. Ακόμα μία περίπτωση είναι αυτή της αυστριακής ΒΙG. Στην εν λόγω δημόσια εταιρεία μεταβιβάστηκαν κατά την τετραετία 2000- 2003 κρατικά ακίνητα αξίας άνω των 2,4 δισ.
ευρώ τα οποία δεν υπολογίστηκαν στο έλλειμμα.
Τιτλοποίησε τα μελλοντικά έσοδά τους
Εκτός από τα σουάπ, η Ιταλία χρησιμοποίησε και τη μέθοδο της προείσπραξης εσόδων. Για να εμφανιστεί μειωμένο το έλλειμμά της προέβη σε κάποιες τιτλοποιήσεις από μεταβιβάσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης προς την κεντρική κυβέρνηση οι οποίες εμφανίζονταν επισφαλείς, με αποτέλεσμα να κληθεί σε απολογία ο υπουργός Οικονομικών κατά την ένταξη της χώρας στην ευρωζώνη. Επιπλέον, το 2005 σε απόφαση της Εurostat σχετικά με πωλήσεις ακινήτων των ασφαλιστικών ταμείων, καθώς και κάποιων τραπεζών που εισέπρατταν φόρους για λογαριασμό του κράτους, αναφέρεται πως το έλλειμμα του 2004 πρέπει να αυξηθεί κατά 0,7% με αποτέλεσμα να φτάσει στο 3,1%.
/ /ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΧΑΡΗΣ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ / / ΤΑ ΝΕΑ / /
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου