Η κουλτούρα της ατιμωρησίας

Μελετώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσοχή τα άρθρα και τις συνεντεύξεις των κ. καθηγητών, πρυτάνεων και λοιπών ανθρώπων των γραμμάτων στον ημερήσιο αθηναϊκό Τύπο. Θλίβομαι ειλικρινά για την υποβάθμιση και διάλυση της παιδείας γενικώς και ιδιαίτερα της τριτοβάθμιας, η υπονόμευση της οποίας προκαλείται κυρίως εκ των έσω από γνωστούς σε όλους καθηγητές, οι οποίοι, όχι μόνο δεν εφαρμόζουν τους από την Πολιτεία ψηφισμένους νόμους, αλλά ευθέως και ευθαρσώς προτρέπουν τους επιμελείς και φιλήσυχους φοιτητές να βγουν στους δρόμους και να πετούν φωτιά και σίδηρο στα αδέρφια τους, που εκ του νόμου είναι εντεταλμένοι να προστατεύουν και να περιφρουρούν την περιουσία και τη σωματική ακεραιότητα των πολιτών.
Συγκεκριμένα, ο συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης στην «Κ» γράφει: «Πέρυσι τον Δεκέμβριο έγραψαν πολλοί, υποστηρίζοντας ανθρώπους που απλώς κατέστρεφαν. Ενας περιώνυμος καθηγητής πανεπιστημίου μπήκε στην ....

.... τάξη και έβρισε τους φοιτητές του που δεν ήταν στους δρόμους», προφανώς για να λάβουν και αυτοί μέρος στις καταστροφικές πράξεις των συμφοιτητών τους, που κατέστρεφαν και οικειοποιούνταν τις περιουσίες των πολιτών, οι οποίοι, ως γνωστόν, πληρώνουν τις δαπάνες των σπουδών τους.

Επίσης, στη σελίδα 11 της «Κ» της αυτής ημερομηνίας, ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Γρυσπολάκης, σε εκτεταμένο άρθρο του με τίτλο «Ηρθε η ώρα μηδέν για το άσυλο», διερωτάται: «Πότε θα λογοδοτήσουν αυτοί που εκμαυλίζουν τις συνειδήσεις των νέων μας, διδάσκοντάς τους ότι μεγαλύτερος εχθρός του πανεπιστημίου είναι οι βιομηχανίες, οι επιχειρήσεις και ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας και ότι ο μόνος εργοδότης των αποφοίτων θα πρέπει να είναι το κράτος».

Ομολογώ ότι έμεινα άφωνος με τις ακατονόμαστες αυτές θέσεις των κ. καθηγητών, διότι οι γονείς εμπιστεύονται τα παιδιά τους να τους διδάξουν τις απαραίτητες γνώσεις, οι οποίες θα τους καταστήσουν χρήσιμους στον εαυτό τους, στην οικογένεια και την κοινωνία. Είναι απαράδεκτο, ανεπίτρεπτο και αντικοινωνικό, οι κύριοι καθηγητές αμειβόμενοι από τους φορολογουμένους και βεβαίως και από τους γονείς των φοιτητών, να τους προτρέπουν να γίνουν επαγγελματίες επαναστάτες και κακοποιοί και μάλιστα ατιμωρητί, όπως αυτό συμβαίνει κατά τις τελευταίες δύο - τρεις δεκαετίες. Η επίμονη και συστηματική βία και τρομοκρατία η ασκούμενη επί των πρυτάνεων και απλών καθηγητών (ξυλοδαρμοί, κτίσιμο των θυρών των γραφείων των κ.λπ.), πράξεις σκοταδιστικές, που θυμίζουν Μεσαίωνα –ενώ ευρισκόμεθα στον 21ο αιώνα– πραγματοποιούμενες μάλιστα από ανθρώπους που επαίρονται ότι είναι προοδευτικοί, έχουν αδρανοποιήσει τελείως τις πρυτανικές αρχές, με αποτέλεσμα να μην εφαρμόζονται οι ισχύοντες νόμοι της Πολιτείας. Η άξια υπουργός Παιδείας ας τολμήσει να άρει επιτέλους την ενδημική ατιμωρησία των περιώνυμων πανεπιστημιακών δασκάλων, όσους απ’ αυτούς με τις νεωτερικές των ιδέες εκμαυλίζουν και προτρέπουν τη νεολαία σε πράξεις βίας και τρομοκρατίας. Να καταργήσει και το ελληνικό εφεύρημα, το καλούμενο πανεπιστημιακό άσυλο, αφού σε καμιά άλλη πολιτισμένη και δημοκρατική χώρα δεν ισχύει. Ετσι αυτομάτως θα εκλείψουν τα άντρα και τα παρασκευαστήρια βομβών στους πανεπιστημιακούς χώρους και προπαντός θα παύσουν να παρέχουν καταφύγιο και προστασία στους αναρχικούς –κουκουλοφόρους ή μη– αδικοπραγούντες αδιακρίτως.

/ / Κωνσταντινος Ψηφης - Οικονομολόγος / Βόλος / / Γράμματα Αναγνωστών / / ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ / /