Έτσι το λέμε το ΔΝΤ, για να έχουμε «ένα πιστόλι επάνω στο τραπέζι».....

«Η συνέπεια ανατροφοδοτεί την ελπίδα». Επιγραμματική ρήση αποδιδόμενη στον πρωθυπουργό, από τη συνεδρίαση του Διαθεσμικού (sic) στις αρχές της περασμένης εβδομάδας. (Διευκρινίζεται ότι, στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, Διαθεσμικό καλείται το εντεταλμένο όργανο για τον συντονισμό κυβέρνησης και κόμματος). Οσον αφορά τη συνέπεια, θα ήταν τουλάχιστον μικρόψυχο να την αρνηθεί κανείς. Διαπιστώνεται στους χειρισμούς της κυβέρνησης από την αρχή της κρίσης.

Συνοψίζω ορισμένα δείγματα συνέπειας, από αυτά που έχω πρόχειρα στην μνήμη: Θα τα καταφέρουμε μόνοι μας, αλλά είμαστε ένας «Τιτανικός» που κατευθύνεται προς το παγόβουνο. Θέλουμε βοήθεια, αλλά δεν ζητούμε δανεικά. Σκεπτόμαστε να προσφύγουμε στο ΔΝΤ, αλλά δεν το εννοούμε - έτσι το λέμε, για να έχουμε «ένα πιστόλι επάνω στο τραπέζι».

Χθες είχαμε και τις δηλώσεις ανώνυμου κυβερνητικού στελέχους στο ...

... διεθνές πρακτορείο οικονομικών ειδήσεων «Market News International», βάσει των οποίων η Ελλάδα δεν επιθυμεί να έχει ρόλο το ΔΝΤ, στην περίπτωση εφαρμογής της πρόσφατης απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τη σωτηρία της ελληνικής οικονομίας. Δηλώσεις οι οποίες, ώσπου να διαψευσθούν, είχαν εκτοξεύσει το spread σε νέα ύψη. Η ανώνυμη πηγή των επίμαχων δηλώσεων προφανώς δεν είχε διαβάσει το κείμενο της απόφασης, η οποία κατά τον πρωθυπουργό συνιστούσε «μεγάλη εθνική επιτυχία». Εκεί αναφέρεται ρητώς –και μάλιστα δις– ότι η ευρωπαϊκή συνεισφορά, με τη μορφή συντονισμένων διμερών δανείων, νοείται «ως τμήμα ενός πακέτου που περιλαμβάνει ουσιαστική χρηματοδότηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου». Ο μηχανισμός που συμφωνήθηκε μεταξύ των Ευρωπαίων είναι συμπληρωματικός.
Η άγνοια της απόφασης, εκ μέρους του κυβερνητικής πηγής, δεν ενοχλεί. Διότι σημασία έχει η συνέπεια - έστω και αν αυτή αφορά την αντίφαση, την ζημιογόνο πολυφωνία των κυβερνητικών πηγών, την εμφανή απουσία στιβαρής καθοδήγησης της σταθεροποιητικής προσπάθειας. Το πρόβλημα είναι ότι η διαπιστούμενη συνέπεια δεν «ανατροφοδοτεί» την ελπίδα, αλλά μάλλον το αντίθετό της. Υπό αυτό το πρίσμα και δεδομένης της αξίας των συμβόλων στην πολιτική, διερωτώμαι μήπως θα πρέπει να ανησυχούμε για το γεγονός ότι ο Γιώργος επέλεξε να φθάσει στον τόπο των πασχαλινών διακοπών του, την Υδρα, κωπηλατώντας επί τέσσερις ώρες για να καλύψει απόσταση 12 ναυτικών μιλίων...
/ / Tου Στεφανου Κασιματη / / ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ / /