Το μπαράζ αρνητικής δημοσιότητας που εισπράττει η Ελλάδα τους τελευταίους δύο μήνες ασφαλώς έχει πάρει πρωτοφανείς διαστάσεις, που ξεπερνά κατά πολύ τον προολυμπιακό σκεπτικισμό του 2004. Πίσω από τους αριθμούς, τα ειρωνικά σχόλια στο Διαδίκτυο, ξεπροβάλλει ένα επικοινωνιακό Βατερλώ, το κόστος του οποίου δεν είμαστε ακόμα σε θέση να προβλέψουμε σήμερα.Τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα ερεθίζουν τα πατριωτικά αντανακλαστικά πολλών συμπατριωτών μας και μέχρι ενός βαθμού είναι απολύτως φυσικό. Είναι σαν ένα παιδί, που μπορεί να ντρέπεται για την άξεστη συμπεριφορά της μητέρας του, αλλά πληγώνεται και θυμώνει όταν πάρει το αυτί του τα προσβλητικά μισόλογα των συμμαθητών του.
Το δυστύχημα είναι ότι ο θιγμένος πατριωτισμός αποτελεί συνήθως φυτώριο των πιο ....
.... παράλογων αντιδράσεων, συχνά χιλιόμετρα μακριά από αυτό που αποκαλούμε «κοινή λογική». Ο ανεπεξέργαστος θυμός μεταμφιέζεται σε συνωμοσιολογικές αναλύσεις, όπου οι κακοί ξένοι θέλουν να πιουν το αίμα των Ελλήνων επειδή κατά βάθος μάς φθονούν για τον «ανέμελο», μεσογειακό τρόπο ζωής μας, τα συγκλονιστικά δειλινά στο Αιγαίο και, φυσικά, το αρχαίο παρελθόν.
Στην πραγματικότητα, κανείς Γερμανός ή Σουηδός δεν περιμένει από την Ελλάδα τη δημοσιονομική πειθαρχία της Ολλανδίας ή του Λουξεμβούργου. Μαζί με το κλισέ των ανέμελων Ελλήνων που τρέφονται με ελιές Καλαμών και ζουμερές κόκκινες ντομάτες, πηγαίνουν «πακέτο» και οι χαμηλές προσδοκίες σε θέματα οικονομίας και οργάνωσης. Αλλά εμείς πήγαμε στο άλλο άκρο, και σήμερα ένα μεγάλο τμήμα των λεγόμενων διαμορφωτών της κοινής γνώμης στην υπόλοιπη Ευρώπη αισθάνονται θυμωμένοι με τους Ελληνες και εξαπατημένοι. Και δεν είναι μόνο τα «Greek statistics» που τροφοδοτούν αυτό το τερατώδες έλλειμμα αξιοπιστίας, το οποίο κοντεύει να μας πνίξει. Χθες, η «Καθημερινή» αφιέρωσε μια ολόκληρη σελίδα στο εθνικό φιάσκο της απαγόρευσης του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους. Μετά ζητάμε από τους άλλους να μας πάρουν στα σοβαρά.
/ / Tου Δημητρη Ρηγοπουλου / / Καθημερινή / /
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου