Παρατήρηση 1η: Προσοχή στα όρια των Περιφερειών και ως εκ τούτου στον αριθμό τους. Μικρότερος αριθμός Περιφερειών και με ορθολογικά (γεωγραφικά και άλλα) χαρακτηριστικά. Οι Περιφέρεις πρέπει να έχουν ταυτότητα, ώστε να διεγείρουν την καλώς νοούμενη άμιλλα, που πρέπει εφεξής να ενθαρρύνουμε στην Ελλάδα. Την αίσθηση του ανήκειν, τον τοπικό πατριωτισμό.
Παρατήρηση 2η:
Το θέμα του εκλογικού συστήματος, όπως πάει να διαμορφωθεί: Η λογική της εκλογικής περιφέρειας στα όρια των υπό συγχώνευση Δήμων.
Παρατήρηση 3η:
Οι γενικές Διοικήσεις πρέπει να είναι όσες και οι Περιφέρειες. Το αντίθετο και πρόχειρο και αυθαίρετο είναι και νόημα δεν έχει, αφήνει δε υποψίες για ...
υστεροβουλία. Και κυρίως θα ταλαιπωρήσει αδίκως τους πολίτες, αλλά και τους νέους αυτοδιοικητικούς φορείς.
Παρατήρηση 4η :
Απαιτείται ξεκάθαρη - και εξ αρχής – δεσμευτική θεσμική κατοχύρωση του διδύμου: Αρμοδιότητες – Πόροι. Οι πόροι πρέπει, ξεκάθαρα, να “παρακολουθούν” τις αρμοδιότητες και να πηγάζουν απ’ αυτές. Οι νέοι πόροι, καθώς και τα παρακρατηθέντα όλων αυτών των χρόνων, πρέπει να αποδοθούν στους Δήμους με οριστικό και αμετάκλητο τρόπο, χωρίς κυβερνητικές παλινωδίες και υστεροβουλίες.
Παρατήρηση 5 :
Η χωροταξική κατανομή των νέων Δήμων πρέπει να είναι ρεαλιστική και αντικειμενική. Όχι όπως στον “Καποδίστρια” που γινόταν, συχνά, με μικροκομματική λογική. Πρέπει να υπάρχουν συμφωνημένα από κοινού αναπτυξιακά, πληθυσμιακά, γεωγραφικά κριτήρια. Αντικειμενικά και σαφή.
Παρατήρηση 6η - και τελευταία.
Διαφάνεια. Έλεγχος: Αρκετά πια το στραμμένο προς την αυτοδιοίκηση δάκτυλο για κακοδιαχείριση από εκείνους που καμιά φορά υπήρξαν οι ίδιοι πρωταθλητές σ΄ αυτήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου