Πάντα πίστευα ότι κάθε λαός είναι αντάξιος της ηγεσίας του. Βλέποντας όμως τους ηγέτες των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας, τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου και τον νέο πρόεδρο της νέας Νέας Δημοκρατίας και αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αντώνη Σαμαρά, είναι να απορεί κανείς: Είμαστε ΤΟΣΟ τριτοκοσμικοί;
Διότι και οι δύο ηγεσίες πολλώ απέχουν από το να χαρακτηριστούν... σύγχρονες και αντάξιες ενός μοντέρνου, δυτικού, αναπτυγμένου κράτους.
Βρισκόμαστε στη δίνη μιας παγκόσμιας κρίσης που έχει μεγενθύνει τις δομικές αδυναμίες της Ελληνικής οικονομίας, έχει επιδεινώσει όλους τους δείκτες της, έχει διογκώσει το δανεισμό και μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία. Πρόκειται για ένα πρόβλημα υπαρκτό, άμεσο, σοβαρό και τεράστιας, αν όχι καθοριστικής εθνικής σημασίας. Και οι ηγέτες των δύο κομμάτων εξουσίας τι κάνουν;
Ο πρωθυπουργός μοιάζει να μην έχει αντιληφθεί (περιέργο αυτό για το Γιώργο ε; δεν το περίμενε κανείς) ούτε κατ' ελάχιστο την κρισιμότητα της κατάστασης. Χαρακτηριστική είναι η αντίδρασή του στην υπόθεση με το πάγωμα των μισθών γι' αυτούς που έχουν αποδοχές πάνω από 2000 ευρώ. Αντί να τραβήξει το αυτί του Παπουτσή και να τον βάλει στη θέση του, ή ακόμα καλύτερα να τον στείλει στο σπίτι του και να δείξει ότι και το μέγεθος του προβλήματος γνωρίζει καλά, και λύσεις έχει και δεν θα κάνει πισωγυρίσματα μπροστά στο πολιτικό κόστος, τράβηξε το αυτί του Παπακωνσταντίνου και τον υποχρέωσε σε αναδίπλωση! Πρέπει να είναι η μοναδική φορά στην ιστορία που πρωθυπουργός αδειάζει υπουργό Οικονομικών (και την ίδια του την πολιτική) μέσα σε 45 μέρες από την εκλογή του. Το παιχνίδι, και θυμηθείτε το, για το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση Παπανδρέου (και δυστυχώς για την Ελλάδα), χάθηκε εκείνο το απόγευμα. Επέλεξε τον εύκολο αλλά καταστροφικό δρόμο του τριτοκοσμικού λαϊκισμού. Και μέρα με τη μέρα επιβεβαιώνει αυτή του την επιλογή. Σήμερα επιτίθεται στα "ξένα συμφέροντα" που προφανώς ανακάλυψαν εχθές τον ανθελληνισμό τους και υποβάθμισαν την πιστοληπτική ικανότητα της οικονομίας μας. Αντί να ξυπνήσει από την "προειδοποίηση χρεοκοπίας", ανακάλυπτει διεθνείς συνωμοσίες και μάλιστα "προειδοποιεί" ότι δεν θα ανεχθεί τέτοια χτυπήματα! Αυτό στην ψυχιατρική λέγεται μανία καταδίωξης. Μοιάζει τόσο τριτοκοσμικός όσο ένας φύλαρχος μιας καθυστερημένης φυλής της Αφρικής, που όταν έβρεχε, αντί να τρέχουν να βρουν καταφύγιο με τη φυλή του, έβριζε τα σύννεφα.
Το δυστύχημα για την Ελλάδα, είναι ότι και ο πρόεδρος Αντώνης αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων. Η Νέα Δημοκρατία ουδώλως ασχολείται με την οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Ουδώλως ασχολείται με οποιοδήποτε θέμα γενικώς στην Ελλάδα. Η ανυπαρξία της ως αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι παροιμιώδης. Η ηγεσία της αναλώνεται σε παιχνίδια νομής της εσωκομματικής εξουσίας στα φιλαράκια και τους γλύφτες, χωρίς να έχει διδαχθεί τίποτα από το πρόσφατο παρελθόν, και καταναλώνει την ενέργειά της και το πολιτικό της κεφάλαιο στο ρεβανσισμό και σε έναν αγώνα εσωκομματικής επιβολής επί "εσωτερικών εχθρών". Με λίγα λόγια, ενώ βρισκόμαστε στο χείλος της χρεοκοπίας ως οικονομία, ως κοινωνία και ως πολιτικό σύστημα, ο πρόεδρος Αντώνης ασχολείται με το πώς θα εξαφανίσει τους "Μητσοτακικούς" από το κόμμα και με το αν ο Αβραμόπουλος θα έχει γραφείο στο ισόγειο της Ρηγίλλης (κι αν αυτό είναι αντάξιο του πρεστίζ του) ή όχι.
Τρίτος κόσμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου