Δέκα τόσες μέρες μετά την περιπέτεια του δημοψηφίσματος, μέρες κατά τις οποίες η χώρα διήλθε μέσα από το πιο οργιώδες και επικίνδυνο πολιτικό παρασκήνιο των τελευταίων δεκαετιών κι έπειτα από την παρέλαση πλήθους ονομάτων που ήδη, δικαίως, κατεγράφησαν με την ιστορική αναφορά του «κηπουρού», σήμερα το μεσημέρι ο Λουκάς Παπαδήμος ορκίζεται μεταβατικός πρωθυπουργός έχοντας τη στήριξη τριών κοινοβουλευτικών κομμάτων.
Όποιος πιστεύει στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, οφείλει αυτό και μόνο να
το σεβαστεί. Ανάμεσα στα σενάρια που ακούστηκαν για την επιλογή του, δεν έλειψαν φυσικά και τα πιο… αγαπημένα της ελληνικής δημόσιας συζήτησης: τον έφεραν οι τράπεζες, τα συμφέροντα, τα ΜΜΕ, οι Γερμανοί, οι Αμερικάνοι… Μόνον οι… εξωγήινοι λείψανε απ’ τον κατάλογο όσων δεν επιθυμούσαν να αντιληφθούν το απολύτως αυτονόητο: ότι τον έφερε η πρωτοφανής και αδήριτη, επιτακτική εθνική ανάγκη επιβίωσης της χώρας που κατέστη όπως κατέστη ξαφνικά οξύτατη.
Όμως, όλα αυτά, είναι, ευτυχώς, παρελθόν. Το πρόβλημα, από εδώ και στο εξής είναι να μην εμφανιστούν όντως οι εξωγήινοι: όχι από τον Αρη, αυτοί ίσως να μην είναι και τόσο επικίνδυνοι, αλλά οι εξωγήινοι από τα κόμματα: αυτοί, που με τα μυστικά και φανερά υπερόπλα τους εδώ και τόσα χρόνια έκαναν τόση μεγάλη ζημιά.
Αποκορύφωμα αυτής της επίθεσης των εξωγήινων, υπήρξε η υπόθεση Πετσάλνικου: ο ίδιος ο πρόεδρος της Βουλής, δηλαδή ο τρίτος θεσμικός παράγοντας του πολιτεύματος, κάρφωσε χθες σαν το ψάρι τον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέουδιαρρέοντας αναλυτικά το πώς ενεπλάκη το όνομά του στην υπόθεση της αναζήτησης πρωθυπουργού.
Οι χθεσινές διαρροές Πετσάλνικού, ανθρώπου με στενότατη προσωπική σχέση με τον Παπανδρέου, αποκαλύπτουν σε όλο του το μεγαλείο το θανατερά επιπόλαιο, αδίστακτο πολιτικό παιγνίδι διακράτησης της εξουσίας που στήθηκε αυτές της μέρες από τον πρώην πρωθυπουργό και το περιβάλλον του εις βάρος της χώρας. Δεν τα λέει αυτά ο καθένας: τα λέει ο πρόεδρος της Βουλής…
Σε άλλη κατεύθυνση, εξωγήινη επίθεση σημειώθηκε και στη Νέα Δημοκρατία: την ώρα που επικρεμόταν η εθνική απειλή, ο Αντώνης Σαμαράς έκανε μια πολύ μεγάλη κίνηση μπροστά, με ακόμα πιο μεγάλο κομματικό κόστος. Κι όμως, αντί να υποστηριχθεί με ζέση από όλους τους δικούς του, εκεί βγήκαν δύο φυλές εξωγήινων:
Από τη μία, εκείνοι που θεωρούσαν ότι «υποχώρησε» - ωσάν να έπρεπε να αφήσει την Ελλάδα να σφαχτεί όταν ξαφνικά βρέθηκε εξ αιτίας του δημοψηφίσματος με το πιστόλι στον κρόταφο.
Και, από την άλλη, εκείνοι που ενώ είχε ήδη κάνει το μεγάλο βήμα δημόσια και κατηγορηματικά, απειλούσαν με κινήσεις διάσπασης… μήπως και δήθεν δεν το κάνει! Εγραψαν ιστορία…
Όμως τώρα, δεν είναι ώρα για αυτά. Εχουν καταγραφεί με κάθε λεπτομέρεια, είναι γνωστά σε όλους, αλλά είναι, επιτέλους, παρελθόν. Τώρα, εκείνο που μετράει είναι τέτοια επίθεση εξωγήινων να μην υπάρξει και στο μέλλον.
Ο Παπαδήμος ορκίζεται σήμερα πρωθυπουργός. Το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο. Οι εκλογές ακολουθούν σύμφωνα με το σχέδιο επί του οποίου έγινε η συμφωνία. Τώρα, ένας είναι ο μέγας εσωτερικός κίνδυνος: οι εξωγήινοι των κομμάτων, όχι οι ηγεσίες τους – με το ΠαΣοΚ θα δούμε τι θα γίνει ως προς το θέμα αυτό καθώς ίσως υπάρξουν διεργασίες -αλλά κατώτερες κομματικές σφαίρες, να τον υπονομεύσουν. Και η υπονόμευση έχει πολλούς τρόπους…
Οι βουλευτές και τα στελέχη των κομμάτων πρέπει να αντιληφθούν στα σοβαρά ότι πρέπει όχι απλώς να μην υπονομευθεί, αλλά να βοηθηθεί στη δουλειά του. Και, στη συνέχεια, η σύγκρουση να γίνει στις εκλογές. Και οι ηγεσίες των κομμάτων πρέπει να βάλουν πλάτη σε αυτή την κατεύθυνση: άλλωστε, ο κόσμος δεν είναι χαζός. Βλέπει. Αντιλαμβάνεται. Η ψήφος εμπιστοσύνης πρέπει να μην είναι σαν το πόθεν έσχες, μόνον έσχες κι όχι πόθεν. Πρέπει να είναι και ψήφος και εμπιστοσύνης.
Οσοι διαφωνούν οφείλουν μεθαύριο, μετά τις προγραμματικές δηλώσεις, να καταψηφίσουν και όχι πρώτα να ψηφίσουν για να αρχίσουν την επομένη το πρωί το πριόνισμα… Να πάρουν αληθινά κι όχι πισώπλατα την ευθύνη. Η υπονόμευση μόνο κακό θα κάνει: και στην κυβέρνηση και στη χώρα και στους πολίτες και, ασφαλώς, και στους ίδιους, που, όσο κι αν δεν μπορούν κάποιοι εξ αυτών να το αντιληφθούν, δεν απευθύνονται σε μικρονοϊκούς ανθρώπους. Ας σκεφτούν τουλάχιστον ότι, αν μη τι άλλο, είναι απολύτως απαραίτητο να κερδηθεί αυτός ο χρόνος: στους αμέσως επόμενους δύο μήνες, οι εξελίξεις στην Ιταλία μπορεί να είναι τέτοιες, που τα δεδομένα να αλλάξουν κατά πολύ. Και, η Ελλάδα, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μείνει μόνη στο μεσοδιάστημα. Δεν πρέπει να βγει από τον χάρτη. Αυτό, είναι το ελάχιστο.
Στις εκλογές που θα ακολουθήσουν, η χώρα πρέπει να φτάσει τίμια, συντεταγμένα και με αληθινό σεβασμό στη μεγάλη αυτή προσπάθεια που έχει πίσω της τρία κόμματα και μπροστά της ένα έργο τρομερά δύσκολο, που μοιάζει με τον τετραγωνισμό του κύκλου. Μέχρι τις εκλογές και για να φτάσουμε ομαλά σε αυτές, η χώρα πρέπει να βαδίσει τίμια.
Και για να γίνει αυτό, πρέπει περίπου να ξεκινήσουν όλα από μηδενική βάση.
Το χθες είναι χθες και πρέπει να μείνει πίσω. Το σήμερα είναι σήμερα. Και πρέπει να υπηρετηθεί γνήσια. Και, όπως είπε και η Σκάρλετ Ο' Χάρα, το αύριο, δηλαδή η ώρα των εκλογών που δεν πρέπει να αργήσουν γιατί κάτι τέτοιο θα συνιστά εξίσου επικίνδυνη αλλοίωση αυτής της τιμιότητας από την ανάποδη, είναι μια άλλη μέρα, στην οποία η βούληση του λαού θα εκφραστεί και η έκφρασή της θα γίνει εξουσία…
Ο Παπαδήμος και οι εξωγήινοι…/ / του Γεώργιου Π. Μαλούχου / / στο ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου