Πέρασαν χρόνια μέχρι οι Financial Times να δημοσιεύσουν ένα κύριο άρθρο που να καλύπτει όλο το αριστερό άκρο της σελίδας τους. Με τίτλο «σώστε την ενότητα της Ευρώπης», υπογραμμίζονταν ότι η Ευρώπη, διχασμένη, «στρέφεται κατά του εαυτού της».
Επισημαίνοντας πως μόνο εάν οι
Ευρωπαίοι «δράσουν από κοινού», συναινετικά και αποφασιστικά, θα διασώσουν το Ευρωπαϊκό εγχείρημα.
Η ανάγκη ενότητας και συναίνεσης είναι ακόμα πιο επιτακτική για τον πιο αδύναμο κρίκο της Ευρωζώνης: δηλαδή τη χώρα μας. Η Ελλάδα, καθώς τρεκλίζει πάνω από την άβυσσο της καταστροφής, θα έπρεπε να ενώνει όλες τις δυνάμεις της για να αποσοβήσει το μοιραίο. Δυστυχώς η λαϊκιστική αξιωματική αντιπολίτευση και η δογματική ή λαϊκιστική Αριστερά, συν όλες τις συντεχνίες του δημόσιου τομέα, κάνουν το παν ώστε να στρεφόμαστε «κατά του εαυτού» μας. Με αυτοκαταστροφικά σύνδρομα.
Στην Ε.Ε. πείθονται ότι δεν υπάρχει στο πολιτικό προσωπικό η βούληση για να γίνουν τα αναγκαία ώστε να σωθούμε. Αν υπήρχε η βούληση αυτή, θα υλοποιούντο οι μεταρρυθμίσεις για την συρρίκνωση του δημόσιου τομέα από την κυβέρνηση, ενώ ταυτόχρονα η αξιωματική αντιπολίτευση θα συναινούσε σε κάθε μεταρρύθμιση, αντί να βάζει φανερά ή υπόγεια εμπόδια. Όμως, όπως διαπιστώνουν οι δανειστές μας, και τα δυο μεγάλα κόμματα, (και ιδίως η ΝΔ που δεν κυβερνά), είναι «προστάτες» του δημοσίου τομέα και των προνομιακών κεκτημένων του.
Στην κυβέρνηση λίγοι Υπουργοί είναι μεταρρυθμιστές. Τα ένστικτα του κυβερνώντος κόμματος το συνδέουν με τον υφέρποντα κρατισμό ξεπερασμένων ιδεοληψιών. Ακόμη χειρότερα είναι όσα συμβαίνουν στην αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς λαϊκισμός και κρατισμός είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Στο εκρηκτικό αυτό μείγμα, προστίθεται η αντι-συναινετική στρατηγική της ΝΔ, με λάβαρο την ψευδεπίγραφη «επαναδιαπραγμάτευση». Που οι δανειστές μας δεν δέχονται, ούτε καν, να μπει στο τραπέζι.
Την περασμένη εβδομάδα η «Η» αποκάλυψε πως ο Πρωθυπουργός σκέφτεται να θέσει θέμα κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, με επικεφαλής πρόσωπο κοινής αποδοχής. Τούτο θα γίνονταν όχι μέσω τηλεφωνημάτων Παπανδρέου-Σαμαρά που οδήγησαν στο προηγούμενο φιάσκο, αλλά σε διαφανή σύσκεψη όλων των κομματικών αρχηγών, συν τέως Πρωθυπουργούς. Η προοπτική αυτή προκάλεσε την αντίδραση Σαμαρά, που δήλωσε ότι δεν σκοπεύει ούτε να παραστεί! Τούτο αποδεικνύει, όχι απλώς το ποιος τορπίλησε την προηγούμενη προσπάθεια. Δείχνει κάτι σοβαρότερο: Ότι η Ελλάδα, ενώ απειλείται άμεσα με χρεοκοπία, διαθέτει την μόνη αξιωματική αντιπολίτευση της Ευρωζώνης η οποία είναι κάθετα και οριζόντια ιδεολογικά αντι-συναινετική και ολοκληρωτικά συγκρουσιακή!
Οι αστειότητες που ελέχθησαν από τον αρχηγό της ΝΔ, ότι είναι δήθεν κατά των συντεχνιών και των ομάδων ειδικών συμφερόντων, προσβάλλουν τον κοινό νου. Διότι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα είχε διαγράψει και δημόσια διαπομπεύσει, όλους τους συνδικαλιστές του, που πρωταγωνιστούν προκλητικά σε τυφλές δράσεις, με τους πιο ακραίους συνδικαλιστές της Αριστεράς και εκείνους του «παλαιού» ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα, η φούσκα της επαναδιαπραγμάτευσης και οι πατριωτικο-θρησκευτικές κορώνες, υπηρετούν μια και μόνο «ιδεολογία»: Εκείνη της αντι-συναίνεσης.
Αυτά βλέπουν οι δανειστές μας. Και παθαίνουν σοκ. Απογοητεύονται από μια άτολμη κυβέρνηση. Εξοργίζονται με μια ακραία ανεύθυνη και συγκρουσιακή αξιωματική αντιπολίτευση. Μένουν εμβρόντητοι μπροστά σε συνδικαλιστές που καταστρέφουν την χώρα για να προασπίσουν κεκτημένα. Όμως εντέλει ποιος δανειστής μπορεί μακροχρόνια να επενδύσει στην σωτηρία μιας χώρας, που διαθέτει ένα βουνό από αυτοκαταστροφικά σύνδρομα;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου