Αν υπάρχει κάτι στο οποίο συμφώνησαν οι χώρες-μέλη, αυτό είναι πως το Σύμφωνο Σταθερότητας που διέπει τα κράτη του ευρώ θα πρέπει να ενισχυθεί σε ό,τι αφορά τόσο την πρόληψη των κρίσεων όσο και τις ποινές προς τις χώρες που δεν σέβονται τη δημοσιονομική πειθαρχία. Ως προς το εύρος όμως των ποινών, η διάσταση των απόψεων υπήρξε σαφής, κυρίως δε σε σχέση με την εσχάτη των ποινών, η οποία σύμφωνα με τις γερμανικές αντιλήψεις δεν θα πρέπει να είναι άλλη από τον εξαναγκασμό σε αποχώρηση από τη ζώνη του ευρώ των δημοσιονομικώς απείθαρχων κρατών. Μια προοπτική που δεν προβλέπεται από την ισχύουσα σήμερα κοινοτική νομοθεσία και η οποία, εφόσον τεθεί προς συζήτηση, εκτιμάται ότι θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Ειδικά η γερμανική θεωρία περί ελεγχόμενης πτώχευσης των χωρών που .....
....... εκτρέπονται δημοσιονομικά με τελική κατάληξη την αποπομπή τους από το ευρώ προκαλεί μεγάλες αντιδράσεις.
Κατά τα άλλα, οι πάντες εμφανίστηκαν να συμφωνούν ότι θα πρέπει να υπάρχουν οικονομικές κυρώσεις (π.χ. διακοπή των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων) κατά των κρατών που δεν λαμβάνουν μέτρα για τη συρρίκνωση των ελλειμμάτων τους. Παράλληλα δεν ήταν λίγες οι χώρες που τάχθηκαν υπέρ της επιβολής και πολιτικών κυρώσεων (όπως π.χ. η πρό σκαιρη στέρηση του δικαιώματος ψήφου στο Συμβούλιο για τις χώρες με μεγάλα χρέη), αν και επί του θέματος αυτού η συζήτηση προβλέπεται εξαιρετικά δυσχερής.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου