"Τα στελέχη που πίστεψαν πως η ηγεσία Καραμανλή θα αποτελούσε μία ευκαιρία για την Ελλάδα γενικά, βρίσκονται στο σπίτι τους"

Αγαπητό περιοδικό

Πολλές από τις αναρτήσεις σου με προκαλούν να σου υποβάλλω τη δική μου μαρτυρία ως απάντηση, αλλά το αποφεύγω, καθώς πιστεύω πως πολλές φορές η σιωπή σημαίνει σύνεση, και αυτό, ως προς το βαθμό που δεν εκλαμβάνεται ως συναίνεση. Όμως, η ανάρτησή σου με τίτλο Πού βρίσκονται τα στελέχη του Καραμανλή; δε μου αφήνει κανένα περιθώριο να μην προβώ σε δημόσια τοποθέτηση, διότι το ερώτημα που θέτεις, το λαμβάνω επί προσωπικού, εφόσον θεωρώ τον εαυτό μου χαρακτηριστικό δείγμα στελέχους (ευτυχώς, όχι «συμβουλάτορα», όπως αναφέρεις σε άλλο σημείο της ανάρτησής σου), του Καραμανλή, υπό την έννοια ότι συντάχτηκα ενεργά με τη Νέα Δημοκρατία, εμπνεόμενος από την ηγεσία, το λόγο και το όραμα του πρώην προέδρου.

Στο ερώτημά σου Πού βρίσκονται τα στελέχη του Καραμανλή; η απάντηση έχει δύο σκέλη:

Τα στελέχη που πίστεψαν πως η ηγεσία Καραμανλή θα αποτελούσε μία ευκαιρία για την Ελλάδα γενικά, βρίσκονται στο σπίτι τους. Κυριολεκτικά, ή μεταφορικά.

Τα στελέχη που υπολόγισαν ότι η ηγεσία Καραμανλή θα αποτελούσε μία .....

..... ευκαιρία για εκείνους προσωπικά, βρίσκονται στο θρόνο τους. Κυριολεκτικά.

Εκπροσωπώντας την πρώτη ομάδα, μπορώ να σου δηλώσω με βεβαιότητα, ότι ουδείς μας πίεσε ή μας εξανάγκασε να συνταχτούμε με κάποια από τις υποψηφιότητες για την προεδρεία του κόμματος.

Για την άλλη ομάδα, δεν είμαι αρμόδιος να μιλήσω, αν και στη μικρή χώρα που ονομάζεται Ελλάδα, τίποτα δε μένει κρυφό και όλοι κρίνονται από τη στάση και τις πράξεις τους.

Τέλος, επειδή υποψιάζομαι, ή έτσι επιμένω να νομίζω, πως αναφέρεσαι στη δεύτερη ομάδα όταν περιγράφεις κάποιους που περιτριγυρίζουν τον πρώην πρόεδρο λιβανίζοντάς τον ενόψει κάποιας Δεύτερης Παρουσίας του, το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι ότι ως ελάχιστο δείγμα εκτίμησης προς εκείνον, θα ήταν προτιμότερο να υπερασπίζονταν από τους υψηλούς θώκους που κρατούν και από τους πολιτ(ευτ)ικούς λόγους που εκφωνούν, τις πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Εξάλλου, εάν εφαρμόζονταν από τις 5 Οκτωβρίου, όλα εκείνα για τα οποία είχε δεσμευτεί ο Καραμανλής στην ομιλία του στη ΔΕΘ ένα μήνα πριν, το πιθανότερο θα ήταν να βρισκόμαστε σε διαφορετική θέση απ’ ότι σήμερα, ως Κράτος, ως Οικονομία και ως Κοινωνία. Αυτή είναι τουλάχιστον, η προσωπική μου άποψη.

Σου εύχομαι καλή συνέχεια στις αναρτήσεις σου, με λιγότερες άδικες γενικεύσεις και με περισσότερους δίκαιους διαχωρισμούς και είμαι πραγματικά περίεργος να δω ποιοι, στο πνεύμα μίας πρωτοφανούς παραδοχής, θα αναγνώριζαν το δικό τους πρόσωπο μέσα στις νύξεις και στις αναφορές μου.

ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΜΟΙΡΑΣ

Πρώην Αναπληρωτής Γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας στη Γραμματεία Πολιτικού Σχεδιασμού και Προγράμματος και στη Γραμματεία Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης - Σύμβουλος Έκδοσης του περιοδικού «Μετεξέλιξη» (που εξακολουθεί και εκδίδεται)

Περιοδικό:Φίλε Γιάννη, φυσικά και δεν εννοούσαμε στελέχη σαν και εσένα, που πραγματικά δούλευαν για τη Νέα Δημοκρατία, ως ιδέα, αλλά μεγαλοστελέχη του πρώην Μαξίμου και της Παλαιάς Ρηγίλλης. Ελπίζουμε με την δημοσίευση της απάντησής σου να λύεται η "παρεξήγηση"!