Την ώρα που το σύμπαν συγκλονίζεται από τα απόνερα της δεινής οικονομικής κρίσης, την ώρα που ειδικά η πατρίδα μας υφίσταται ασφυκτικές πιέσεις για σκληρά μέτρα, ώστε να αποτραπεί η χρεωκοπία, την ώρα που οι Ευρωπαίοι εταίροι μας -και πολύ σωστά- δεν εμφανίζονται διατεθειμένοι να πληρώσουν τις δικές μας καταστροφικές πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών, μια έγκυρη και έμπειρη φωνή τάραξε και πάλι τα βαλτώδη ύδατα της κυβερνητικής νωχέλειας και της γενικής παρακμής του δημόσιου βίου: ο τελευταίος Μεγάλος Ηγέτης, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.Η παρέμβασή του, με την εκπνοή του 2009, έχει... βαρύτατη ιστορική αποστολή και καταγράφεται ως μια από τις ελάχιστες φωνές λογικής και ευθύνης στο σύγχρονο πολιτικό καραγκιοζιλίκι των συγκατοίκων του Άμχερστ, του Γιωργάκη και του Αντωνάκη.
Ας δούμε πρώτα τη βαρυσήμαντη δήλωση του πρώην Πρωθυπουργού και μετά θα τη σχολιάσουμε.
Από τον ΑΝΤ1: «Το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ανάγκης προτείνει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης διευκρινίζοντας ότι αυτή η κυβέρνηση πρέπει να είναι κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου, αφού αυτό απαιτεί ο σεβασμός στις βασικές αρχές της Δημοκρατίας μας και αυτή είναι η πρόσφατη εντολή του λαού. Ο επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας τονίζει ότι το 2010 θα είναι χρόνος καμπής προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο και ότι τα χρονικά περιθώρια εξαντλήθηκαν και ήρθε η ώρα των δύσκολων αποφάσεων. Επισημαίνει ότι αναποφασιστικότητα, αμφιταλαντεύσεις, υπαναχωρήσεις δεν συγχωρούνται πλέον και εκφράζει την πεποίθησή του ότι οι έκτακτες περιστάσεις απαιτούν έκτακτα μέτρα. Επίσης, αναφέρει πως στην κυβέρνησή που προτείνει πρέπει να κληθούν να μετάσχουν όλοι όσοι μπορούν να βοηθήσουν. «Να ζητηθεί από το Λουκά Παπαδήμο να αναλάβει την κεντρική ευθύνη για την οικονομία, να επιστρατευθεί ο Αλέκος Παπαδόπουλος να αναλάβει τα δημόσια οικονομικά, οι δύο μαζί με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, που απέδειξε ότι είναι ικανός και κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση να μετέχουν στην ολιγομελή κυβερνητική επιτροπή που θα παίρνει τις αποφάσεις στην οποία πρέπει να παρακληθεί να μετάσχει ως αντιπρόεδρος και υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου ο Κώστας Σημίτης» τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός, συμπληρώνοντας ότι αυτή η κυβέρνηση παίρνοντας αμέσως, με τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας, τα πρώτα αναγκαία μέτρα, θα αλλάξει δραματικά προς το καλύτερο το κλίμα στις διεθνείς αγορές και την ενωμένη Ευρώπη. Πρόσθεσε πως αποτέλεσμα θα έχει να μπορούμε να δανειστούμε ευκολότερα και φθηνότερα αλλά και ότι θα ξαναγεννήσει στο εσωτερικό την ελπίδα στους πολλούς που εξακολουθούν παρά τις αντίξοες συνθήκες να δουλεύουν και να παράγουν. «Έτσι με αυξημένο κύρος και με τις μικρότερες κατά το δυνατόν κοινωνικές αντιδράσεις θα μπορέσει η κυβέρνηση να προχωρήσει στα πλαίσια του προγράμματος σταθερότητας και ανάπτυξης στις βαθιές τομές και μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα. Εάν αυτά συμβούν το 2010 θα είναι ο πρώτος χώρος για τη χώρα μας μιας νέας πορείας που θα είναι μακρά και δύσκολη όμως θα μας οδηγήσει σε μια νέα περίοδο κοινωνικής γαλήνης και ευημερίας και θα καταστήσει την Ελλάδα σεβαστό και ισάξιο εταίρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την παγκόσμια κοινότητα», κατέληξε ο επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.»
Ο Κ. Μητσοτάκης έκανε τη σοβαρότατη αυτή πρόταση έχοντας επίγνωση, ότι η αλαζονεία και η έλλειψη εθνικής ευθύνης των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων, υπό τις σημερινές τους ηγεσίες, δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο ώστε να γίνει αποδεκτή ή καν να συζητηθεί. Όμως, αυτό δεν τον εμπόδισε να καταγράψει την υπεύθυνη θέση του ενώπιον του Λαού και της Ιστορίας, έστω και αν εν θερμώ πολλοί είναι εκείνοι που θα αγανακτήσουν, θεωρώντας άτοπο ένα τέτοιο ενδεχόμενο λίγους μόνο μήνες μετά τις εκλογές. Και όμως. Ο Μητσοτάκης λέει και πάλι τη σκληρή Αλήθεια! Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές αρνούμενο ουσιαστικά ότι υπάρχει κρίση και οικονομικό πρόβλημα στη χώρα, τάζοντας ανέφικτες παροχές και πουλώντας «ελπίδα» σε τιμή ευκαιρίας… Ουσιαστικά, είναι σήμερα παγιδευμένο, αφού η εντολή που έλαβε στις 4 του Οκτώβρη δεν το νομιμοποιεί έναντι του Λαού για τη λήψη των εκτάκτων σκληρών μέτρων που επιβάλλουν οι έκτακτες δημοσιονομικές συνθήκες της χώρας. Γι’ αυτό και ο Γιωργάκης πελαγοδρομεί, κωλυσιεργεί, προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, αλλά όλα αυτά γίνονται σε βάρος της Ελλάδος και των πολιτών, που αργά ή γρήγορα θα κληθούν να πληρώσουν το «μάρμαρο»… Όσο πιο αργά τόσο το χειρότερο και με τον κίνδυνο της χρεωκοπίας να μεγεθύνεται.
Από την άλλη, η ΝΔ δεν φαίνεται να έχει σοβαρή αντιπρόταση, καθώς η νέα ηγεσία της ασχολείται μάλλον με το πώς θα καταλάβουν τα λαμόγια της ΠΟΛ.ΑΝ τις κρίσιμες κομματικές θέσεις και εξουσίες… Ο Σαμαράς ξέρει, ότι είναι αρχηγός της… μισής, το πολύ, ΝΔ, τόσο σε επίπεδο στελεχών όσο και σε επίπεδο λαϊκής βάσης! Γι’ αυτό και η μόνη προσφορά που μπορεί να έχει το κόμμα αυτό με τη σημερινή του ηγεσία είναι η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης σε μια Κυβέρνηση Εθνικής Ανάγκης από προσωπικότητες εγνωσμένου κύρους στη διαχείριση των οικονομικών, όπως αυτές που προτείνει ο Κώστας Μητσοτάκης.
Η πρόταση Μητσοτάκη αμφισβητεί ευθέως τις ικανότητες και των δύο συγκατοίκων του Άμχερστ. Το Γιωργάκη τον «σώζει» μόνο η πρόσφατη λαϊκή εντολή, ουσιαστικά όμως ζητείται η «κηδεμονία» του από ικανά και δοκιμασμένα στην οικονομική πολιτική πρόσωπα, όπως ο Κώστας Σημίτης και ο Αλέκος Παπαδόπουλος, αμφότεροι περιθωριοποιημένοι από τον κ. Παπανδρέου…
Το μήνυμα της παρέμβασης Μητσοτάκη είναι αιχμηρό για τους δύο πολιτικούς αρχηγούς, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ: Δεν έχουν το δικαίωμα να υπονομεύσουν το μέλλον της Ελλάδος και των Ελλήνων από προσωπικά και μικροπολιτικά καπρίτσια! Οφείλουν να αρθούν, έστω και την υστάτη ώρα, στο ύψος των κρίσιμων και πρωτόγνωρων περιστάσεων, να συμμαχήσουν, να συνεργαστούν και να πάρουν τις δέουσες αποφάσεις για το καλό του τόπου. Ο Μητσοτάκης δεν τα λέει αυτά εκ του ασφαλούς. Έχει αποδείξει ιστορικά, ότι ξέρει να συνεργάζεται με τους αντιπάλους του σε κρίσιμες ιστορικές στιγμές για το καλό της Πατρίδος. Τόσο η συγκυβέρνηση με την Αριστερά το 1989 όσο και η Οικουμενική Κυβέρνηση Ζολώτα ήταν πρωτίστως δικά του επιτεύγματα.
Η κατ’ αρχήν αρνητική αντιμετώπιση της παρέμβασης του πρώην Πρωθυπουργού από Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση καταδεικνύει πόσο κατώτερες των περιστάσεων είναι η παρούσες πολιτικές ηγεσίες όλων σχεδόν των κομμάτων, πόσο αδιέξοδο έχει καταστεί το πολιτικό σκηνικό, όπου ο καθένας τραβά τον εγωκεντρικό του δρόμο, προσβλέποντας μόνο σε μικροκομματικά οφέλη και αδιαφορώντας για το αν η χώρα βρίσκεται κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού. Αλίμονο, αλλά μας έλαχε να περάσουμε τέτοιες κρίσιμες ώρες με ανάξιους ηγετίσκους στην κορυφή της πολιτικής πυραμίδας, και πραγματικά μόνο μια επέμβαση του Θεού μπορεί να μας σώσει… Αφού τα λαμόγια που ηγούνται του πολιτικού μας συστήματος αδυνατούν να πράξουν τα αυτονόητα, ας καταφύγουμε στη μόνη ελπιδοφόρα λύση: την προσευχή.
Είθε ο Παντοδύναμος Θεός να σκεπάσει την Πατρίδα μας και να αποσοβήσει τα επερχόμενα δεινά.
Καλό, ευλογημένο και ειρηνικό το σωτήριον έτος 2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου