Τι θα γίνει τελικά με τις συνεχόμενες αναρρωτικές του Πρωθυπουργού;
Το σκέφτομαι από δω, το σκέφτομαι από κει και βρίσκω ουκ ολίγες ομοιότητες με το chef d’ oeuvre του Γιάννη Μαρή που σημάδεψε το σωτήριο τηλεοπτικό έτος 1985.
Τότε που όλη η Ελλάδα, κάθε ...
Τρίτη βράδυ ανυπερθέτως, προσπαθούσε να σηκώσει το πέπλο μυστηρίου που κάλυπτε την εξαφάνιση του οικονομικού παράγοντα ο οποίος έδρασε κατά τη σκοτεινή Μεταξική περίοδο.
Γύρω - γύρω από τον αείμνηστο Χρήστο Πάρλα, άγγλοι και γερμανοί κατάσκοποι με τα τσιράκια τους «έφτιαχναν κατάσταση» με την αμέριστη συνδρομή μιας πλειάδας ασφαλιτών από τα κομάντα του περιβόητου Μανιαδάκη.
Υπήρξε στ’ αλήθεια ο Τζων Αυλακιώτης ή μήπως επρόκειτο για αποκύημα της νοσηρής φαντασίας της συζύγου του; Πριν καταντήσουμε κι εμείς σαν τη Νόρα Βαλσάμη, λέω να δούμε το όλον ζήτημα κάπως πιο πρακτικά. Σχετική εμπειρία υπάρχει μπόλικη.
Πώς φέρ’ ειπείν το ΚΚΕ είχε παλιά γραφείο εξωτερικού και γραφείο εσωτερικού λίγο πριν οδηγηθεί στο οριστικό σπλιτ; Προκειμένου να αποκτήσουμε λειτουργικό πρωθυπουργό, προσωπικά δεν θα έλεγα όχι να οριστούν δύο – το ένα στέλνω για νερό, τ’ άλλο για ξυλαράκια.
Αν μάλιστα ισχύσει το απαγορευτικό των σαράντα ημερών όπως το όρισαν οι θεράποντες ιατροί, τίποτα δεν μας εμποδίζει να ορίσουμε και περισσότερους. Σάμπως θα καταλάβει η Μέρκελ τη διαφορά;
Η εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη // Της Ρούλας Γεωργακοπούλου // ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου