Μετά τις κωλοτούμπες, αναγκαστική προσγείωση του Σαμαρά στην πραγματικότητα

Στη Συγγρού αφού τα δοκίμασαν όλα, άφησαν τον ρεαλισμό ως τελευταία εφεδρεία. 

Ο ρεαλισμός όμως απαιτεί και στελέχη με ειδικό βάρος. Τη στιγμή που  “τα έχει 

σπάσει”  στο κόμμα του με τους μετριοπαθείς φιλελεύθερους, ίσως τελικά ΟΥΤΕ ο 

ρεαλισμός να  “του κάτσει” και πολύ σύντομα να ξεμείνει από ιδεολογία.

Σύντομη αναδρομή

Αρχικά ο κ. Σαμαράς θεώρησε αποτελεσματικό, να συνδέσει την αντιπολιτευτική του πολιτική με ανεύθυνες, λαϊκίστικες αντιμνημονιακές ρητορείες τύπου Τσίπρα και Παπαρήγα, με ...

σκοπό την αλίευση αδαών. 

Επειδή αυτές οι ακραίες τάσεις έθεταν σε κίνδυνο την εσωτερική κομματική συνοχή της ΝΝΔ, ευτυχώς προσγείωσε τη ρητορική του στην λογική της “επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου”.

Στην ΕΕ, δεδομένου ότι πρόκειται για ανήκουστο θράσος ο δανειζόμενος να επιβάλλει όρους στον δανειστή (επαναδιαπραγμάτευση), όταν μάλιστα πριν λίγο καιρό δήλωνε απερίφραστα ότι δεν τους έχει ανάγκη (αντιμνημόνιο), έχασε κάθε πιθανό Ευρωπαίο συνομιλητή, είτε από θεσμικούς παράγοντες, είτε από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) που η ΝΝΔ αποτελεί μέλος του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ο Σαμαράς ωστόσο επέμεινε σε αυτή την αδιέξοδη άποψη, ακόμα κι αφού εισέπραξε αρνήσεις όταν παρουσίασε το “Ζάππειο ΙΙ”. Δεν σταμάτησε παρά μόνο όταν, μετά τα έκτροπα του παραλίγο Δημοψηφίσματος, εκβιάστηκε να υπογράψει για να συνάψει η ΕΕ το δεύτερο δάνειο. Βλέποντας ότι οι αντιδράσεις του κινδυνεύουν να ανάγουν τον ίδιο ως αιτία της καταστροφής της Ελλάδας, αναγκάστηκε “να το μαζέψει” κι άλλο, ζητώντας κατόπιν της υπογραφής του, να συζητήσουν κάποιες “τροποποιήσεις” δευτερευούσης σημασίας.

Εν όψη πλέον της αυριανής συνάντησης με το ΕΛΚ, ο κ. Σαμαράς επιτέλους αποκαλύπτει την πραγματικότητα κάτω από το πέπλο του λαϊκισμού. Δηλώνει δημόσια ότι αυτές τις “τροποποιήσεις” θα τις συζητήσει με την ελπίδα να τις δεχθούν οι δανειστές μας.

Απολογισμός και κριτική

Έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να κριθεί από το αποτέλεσμα ο κ. Σαμαράς. Αύριο-μεθαύριο μετά την συνάντηση, θα έχουμε όλοι την ευκαιρία να διαπιστώσουμε, ότι οι πλάτες των Ελλήνων δεν ελαφρύνονται απλά εξαγγέλλοντας δημόσια προθέσεις επιβολής ή συζήτησης για τυχών ελαφρύνσεις από τους δανειστές μας. Απαιτείται πρώτα να έχει γίνει σοβαρή μελέτη, από την οποία να προκύψουν τα έσοδα που θα καλύψουν τα έξοδα των ελαφρύνσεων.

Εκεί ακριβώς θα αποκαλυφθεί ότι τέτοιες σοβαρές μελέτες δεν υπήρξαν ποτέ, από κανένα …Ζάππειο, παρά ένα λογύδριο ανευθυνότητας και λαϊκισμού, εντελώς άδικο για τον τόπο που ταλαιπωρείται βίαια από τον κ. “λεφτά υπάρχουν” (Γ. Παπανδρέου) και τον κ. “επανίδρυση του κράτους” (Κ. Καραμανλή).

Σε έναν τόπο που πνέει τα λοίσθια από τους ανεύθυνους πολιτικούς που τον διαχειρίστηκαν, δεν μας αξίζει ακόμα ένας.

Ας εγκαταλείψουμε επιτέλους τους πολιτικούς που μας χαϊδεύουν αναγνωρίζοντας τι εφήμερα θέλουμε κι ας δοκιμάσουμε και λίγο αυτούς που λένε τι χρειάζεται να γίνει για να βγούμε από την κρίση. Ας επενδύσουμε για μια φορά στο μέλλον, αρκετά με το παρόν. Δεν θα φταίει μετά ο πολιτικός, όταν ο ψηφοφόρος δεν προσέχει τι κάνει με τη ψήφο του.

του Θόδωρου Αθηναίου / / Αντίκτυπος