Στην Συγγρού πάγωσαν από τη στιγμή που κατάλαβαν ότι η υπογραφή μετατρέπονταν για τον Σαμαρά ότι και το δημοψήφισμα για τον Παπανδρέου. Έγινε ευρωπαϊκή υπόθεση, ενώ ο Αντώνης ("που είχε δικαιωθεί σε όλα") λοιδορούνταν στο εξωτερικό.
Τα τελεσίγραφα έφταναν στο κόμμα από ….
τηλεοράσεως.
Η Νέα Δημοκρατία ήταν πλήρως απομονωμένη και τα τελεσίγραφα έπεφταν σαν χαστούκια, δημόσια και όχι έπειτα από κάποιες «διαπραγματεύσεις»! Οι σύμβουλοι κατάλαβαν ότι από αντιμνημονιακοί θύτες είχαν μετατραπεί σε πανευρωπαϊκά θύματα. Έσκαβαν το λάκκο στα δεκανίκια και έπεσαν οι ίδιοι μέσα. Χωρίς οι ίδιοι να μπορούν να κάνουν τίποτα.
Καρφωμένοι στις τηλεοράσεις τους, περίμεναν το επόμενο χτύπημα και έντρομοι διαπίστωναν ότι «δεν είχε έρθει καμιά επιστολή στη Συγγρού» για να απαντήσουν! Τα δυσάρεστα νέα κατέφθαναν από δημοσιογράφους και ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης. Κατάντια! Οι πάντες καταλόγιζαν «έλλειμμα αξιοπιστίας» στον Σαμαρά.
Παράλληλα στο εσωτερικό φούντωνε το κίνημα των «πολιτικών φίλων» που έβλεπαν ότι είχαν σύρει το κόμμα σε ακροδεξιές περιπέτειες και έχαναν την πρωτοκαθεδρία. Στις οθόνες εμφανίστηκε σαν σύγκρουση «Λαϊκής Δεξιάς» και «Μετριοπαθών Φιλελεύθερων» ενώ στην πραγματικότητα επρόκειτο για σύγκρουση μεγάλων συμφερόντων που έχουν λάβει θέση στο περιβάλλον Σαμαρά και εμφανίζονταν ως εθνικιστές πατριώτες για λόγους διαφοροποίησης από το «μεσαιοχωρίτικο» καραμανλικό παρελθόν.
Το ζήτημα της υπογραφής το σήκωσε σε θέμα πρώτης γραμμής ο ίδιος ο Σαμαράς και το εθνοπαχύδερμο περιβάλλον του. Νόμιζαν ότι έτσι θα εξισορροπούσαν επικοινωνιακά τις υποχωρήσεις, τις κωλοτούμπες και τις αρνητικές εντυπώσεις από την συμμετοχή της ΝΔ στην συγκυβέρνηση.
Περισσότερο τους ενδιέφερε το επικοινωνιακό παιχνίδι παρά οι εσωτερικές αντιδράσεις από τους Φαήλους και τους Πράκτορες της Συγγρού. Στο εσωτερικό μάλιστα θα έβρισκαν ευκαιρία να απαλλαγούν από διάφορους άχρωμους μεσαιοχωρίτες που αλλοίωναν την σημερινή εικόνα της σκληρής και καθαρής Δεξιάς. Άλλο που δεν ήθελαν.
7 Νοεμβρίου ξεκίνησε η επίθεση της Ευρώπης στον Σαμαρά:
Οι Ευρωπαίοι με την υπογραφή βρήκαν την ευκαιρία να επιτεθούν στον τσαμπουκά του Σαμαρά και στην ψευτομαγκιά των ακροδεξιών σταγονιδίων που έχουν διεμβολίσει τη Νέα Δημοκρατία.
Ενώ αρχικά οι υπογραφές εμφανίζονταν ως ατού στα χέρια των ακροδεξιών σκληροπυρηνικών (κάτι αντίστοιχο με την Πορτογαλία, όπου οι υπογραφές οδήγησαν σε εκλογές), εξελίχθηκε σε εργαλείο ανατροπής όλων των στρατηγικών επιλογών της Νέας Δημοκρατίας. Πληροφορίες μάλιστα θέλουν την ίδια τη Νέα Δημοκρατία να έχει προτείνει το μοντέλο των υπογραφών σε Ευρωπαίους που αργότερα έβλεπαν έκπληκτοι τον Σαμαρά να αρνείται πεισματικά να …. υπογράψει, επειδή "δεν αλλάζει τα πουκάμισά του"!
Το κακό ξεκίνησε το βράδυ της ψήφου εμπιστοσύνης. Όταν εξερχόμενος της Βουλής ο Αντώνης εμφανίστηκε ανένδοτος και ανυποχώρητος ενώ στο παρασκήνιο ήταν ενδοτικός και συμφωνούσε σχεδόν σε όλα. Ήταν το πρώτο μεγάλο σοκ στις πρωτεύουσες της Ευρώπης. Φάνηκε ότι εδώ κάτι δεν πάει καλά. Στο εσωτερικό της ΝΔ ξεκίνησε την επόμενη μέρα η σύγκρουση. Οι αντιπρόεδροι ήταν σαφέστατα υπέρ της κυβερνητικής συνεργασίας. Όπως συζητούσαν με ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων!
Το Eurogroup απαίτησε τις υπογραφές την Δευτέρα 7 Νοεμβρίου. Κατάλαβαν ότι έτσι θα χαντάκωναν τον Σαμαρά, ασχέτως των εξελίξεων που ήταν δυσάρεστες για ολόκληρη την Ευρώπη πλέον.
Στις 6 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση Παπανδρέου – Σαμαρά για το νέο πρωθυπουργό. Ενώ ο κόσμος βούιζε για τον Παπαδήμο, στην Ελλάδα οι «συγκάτοικοι» έκαναν παιχνίδια με Κακλαμάνηδες και Πετσάλνικους, σε μια ύστατη προσπάθεια να ελέγξουν τις «μετά - συγκατοίκησης «εξελίξεις.
Η Νέα Δημοκρατία νόμιζε ότι ανακάλυψε την Αμερική με τις υπογραφές. Οι μέρες περνούσαν σφυρίζοντας αδιάφορα για τις εθνικές εξελίξεις μια και άρχισαν να επικεντρώνουν την στρατηγική τους στην επιλογή της άρνησης για οποιαδήποτε υπογραφή.
Τα ακροδεξιά σταγονίδια και οι Λαϊκοδεξιοί είχαν εγκατασταθεί στην Συγγρού και απαιτούσαν από τον Σαμαρά …. αντίσταση στο μνημόνιο και την Ευρώπη, γιατί αυτοί «μπορούν να περπατούν στον Πειραιά και να μην τρώνε γιαούρτια»!
Έτσι η υπογραφή έγινε θέμα «εθνικής αξιοπρέπειας» προς κατευνασμό των εσωτερικών αντιδράσεων!
Έτσι η Συγγρού οδηγήθηκε στην μπέσα, στον λόγο του Αντώνη και στα πουκάμισα που δεν αλλάζουν με τίποτα!
Όταν όμως επισκέφθηκε η Τρόικα τον Σαμαρά στην Συγγρού, έδωσε νέο τελεσίγραφο. Θα υπογράψει, διαφορετικά η Ελλάδα δεν παίρνει την 6η δόση. Στη Συγγρού πάγωσαν. Μόνοι τους παγιδεύτηκαν σε ένα ανόητο παιχνίδι εντυπώσεων που γύρισε μπούμερανγκ. Τα επιχειρήματα περί συμμετοχής στην συγκυβέρνηση δεν έπιαναν. Έστειλαν και μια επιστολή στο ΕΛΚ με τα ίδια σαθρά επιχειρήματα και περιττό να σας πούμε ότι στο ΕΛΚ γέλαγαν: «Τον πιάσαμε τον μάγκα»!
Έτσι ο Σαμαράς σύρθηκε στην παράδοση της υπογραφής του …. «άνευ όρων»!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου